محمد درویش کارشناس محیط زیست درباره انتقال آب دریا از خلیج فارس به فلات مرکزی می گوید: «زمانی که مجبور به انجام چنین عملیات دردناکی هستیم، مهم است. ما معتقدیم که اکنون زمان اجرای این طرح نیست. هزینه تصفیه آب یک پنجم هزینه های نمک زدایی و نمک زدایی است که در حال حاضر در خلیج فارس انجام می شود.
به گزارش تجارت نیوز، انتقال آب دریا از خلیج فارس و عمان موضوعی است که بارها مورد انتقاد برخی فعالان محیط زیست قرار گرفته است. دولت سیزدهم از آن به عنوان یک دستاورد یاد می کند و فعالان محیط زیست می گویند این طرح ها یک عملیات بزرگ است که زمان انجام آن نیست.
گفته می شود طرح انتقال آب خلیج فارس و عمان به فلات مرکزی، منابع آبی جدید هفت استان کرمان، هرمزگان، خراسان جنوبی، سیستان و بلوچستان، خراسان رضوی، یزد و اصفهان را تامین می کند.
به تازگی میزگردی با حضور حسین آهنی، عضو هیئت علمی دانشکده زیست شناسی دانشگاه تهران، محمد درویش، کارشناس محیط زیست و نصرت هوشنیاز، مدیرعامل شرکت مهندسی توسعه آب آسیا از شبکه اینترنت دانشگاه برگزار شد. تهران. در این میزگرد دلایل مخالفت و موافقت با انتقال آب خلیج فارس به فلات مرکزی بررسی شد.
آن طور که نصرت خوش نیاز، مدیرعامل شرکت مهندسی توسعه آب آسیا در معرفی خود گفت، وی یکی از مدیران خط لوله آب خلیج فارس به فلات مرکزی است و از سال 92 در سمت های مختلف در این پروژه فعالیت می کند. نصرت خوش‌نیاز در حال حاضر مسئولیت شرکتی را بر عهده دارد که عملیات نمک‌زدایی در خلیج فارس را انجام می‌دهد.
وی در ابتدای این میزگرد گفت: در بررسی های خود به این نتیجه رسیده ایم که اقتصادی ترین روش فرآوری مواد معدنی انتقال مواد معدنی به خلیج فارس نیست، بلکه انتقال آب است.
حیف و هدر رفتن منابع دولت به ظالمانه ترین شکل
حسین آهنی، مدرس دانشکده زیست شناسی دانشگاه تهران در ادامه این برنامه گفت: ما در این کشور آب و انرژی را به وحشیانه ترین شکل هدر می دهیم.
وی ادامه داد: من تفاوتی بین کلان پروژه هایی مانند پروژه های انتقال آب خلیج فارس و سدسازی نمی بینم. همه آنها علایق مشترکی دارند. در واقع، تعدادی شرکت بزرگ وجود دارند، آنها نفوذ زیادی در سیاست کشور دارند، به راحتی می توانند منابع پولی را در این کشور پیدا کنند و به راحتی پروژه ها را اجرا کنند.»
آهنی گفت: اما من معلم دانشگاه اجازه نداشتم شاگردانم را به چیتگر ببرم. نتیجه گیری من این است که این پروژه ها نمی تواند و نمی تواند شرایط زندگی مردم را بهبود بخشد. بحث زیست محیطی انتقال آب را مطرح نمی کنم زیرا با یک جستجوی ساده در اینترنت می توانید ده ها مقاله در این زمینه مطالعه کنید. ما موضوع اصلی یعنی سبک زندگی را رها کرده ایم و بودجه کشور را به سمت حوزه هایی هدایت کرده ایم که ذینفعان دارند.
اکنون زمان اجرای طرح انتقال آب دریا نیست
محمد درویش کارشناس محیط زیست نیز در این میزگرد گفت: هیچکس مطلقا مخالف طرح انتقال آب شیرین کن و آب شیرین کن در کشور نیست و نمی تواند باشد. ما معتقدیم که اکنون زمان اجرای این طرح نیست.
وی در ادامه به تشریح دلایل مخالفت ها پرداخت و گفت: بر اساس آمار شرکت مدیریت منابع آب ایران، آب استحصالی در ایران 105 میلیارد مترمکعب است. میانگین سنی ما 54 سال می گوید.
درویش تصریح کرد: کل آب مصرفی در بخش صنعت و معدن ما کمتر از 4 درصد این رقم است. بزرگترین مصرف کننده ما کشاورزی است. به عبارت دیگر 80 درصد از آن آب استفاده می کنند.
هزینه تصفیه آب یک پنجم هزینه آب شیرین کن است
وی ادامه داد: علاوه بر این، سیستم آبرسانی و فاضلاب کشور اعلام کرده است که سالانه 33 میلیارد متر مکعب فاضلاب، فاضلاب و شیرابه در بخش شرب خانگی، صنعت و کشاورزی تولید می‌شود. این مبلغ یعنی نیمی از مخازن سدهای کشور که 700 هزار میلیارد تومان به قیمت سال 98 برای آن هزینه کرده ایم.
این کارشناس محیط زیست گفت: آنچه ما می گوییم این است که آیا بهتر و مصلحت نیست که از تزریق این آلاینده ها، پساب ها، شیرابه ها و پساب ها که با تزریق آنها به منابع آب سطحی و زیرزمینی منجر به کاهش می شود، جلوگیری شود. کیفیت منابع آب شیرین و سالم؟” آیا در ایران هستند؟ چرا با یک سنگ دو پرنده را نمی کشیم؟”
درویش در ادامه توضیح داد: زمانی جالبتر می شود که بدانیم هزینه تصفیه آب یک پنجم هزینه آب شیرین کن و نمک زدایی است که اکنون در خلیج فارس انجام می شود.
ایجاد فروچاله در نزدیکی ساحل در هرمزگان
این کارشناس محیط زیست گفت: اخیرا جلسه ای با رئیس آبفای هرمزگان داشتم. وی بیلان منفی سفره های زیرزمینی هرمزگان را 2 میلیارد متر مکعب عنوان کرد. این بدان معناست که هرمزگان سالانه 2 میلیارد متر مکعب بیشتر از آبی که وارد آب های زیرزمینی این منطقه می شود جمع آوری می کند. این امر منجر به ایجاد حفره ها و شکاف های عظیم و باورنکردنی در منطقه میناب شده است. این خلأها به اداره دارایی میناب نیز منتقل شد. غیرقابل باور است که در منطقه ای نزدیک به ساحل با چنین مشکلی روبرو هستیم.»
این کارشناس محیط زیست ادامه داد: آیا شایسته نیست از همین صنعت و معدن بخواهیم به جای هزینه های صرف شده برای نمک زدایی، برای تصفیه این فاضلاب، شیرابه و پساب هزینه کنند؟ اکوسیستم خلیج فارس و اصلاح بیلان منفی سفره های زیرزمینی و تامین آب با کیفیت بالا برای صنعت و معدن با هزینه کمتر.
تصفیه و انتقال آب با هم
پس از اظهارات آخانی و درویش، نصرت خوش‌نیاز، مدیرعامل شرکت مهندسی توسعه آب آسیا، گفت: من با این نظرات موافقم. «اولین منبعی که در اختیار شرکت‌های معدنی است، سرمایه‌گذاری در پساب شهرهای اطراف است.»
وی ادامه داد: برخی از صنایع مانند گلگر سیرجان خط تصفیه فاضلاب در دست احداث دارند. مقداری از آن وارد مدار شده است. از آنجایی که بر اساس مسئولیت اجتماعی و به دلیل اینکه روی این کره خاکی زندگی می کنیم به این نتیجه رسیده ایم، باید همه چیز را در اولویت قرار دهیم. شرکت‌های معدنی تصمیم گرفتند پالایش ارزان‌تر باشد.
وی گفت: ما از ظرفیت منطقه استفاده کرده ایم و در حال انجام آن هستیم. علاوه بر این، ما از آب اضافی برای تولید و توسعه پایدار نیز استفاده می‌کنیم.»
7 بار تصفیه، پروژه آب شیرین کن داریم
محمد درویش، کارشناس محیط زیست در پاسخ به خوش نیاز گفت: «نکته همین است. درست است که شما برای تصفیه و استفاده از آب خاکستری غیر متعارف اولویت دارید، اما نکته اینجاست که باید نعمت زمین را نیز در اولویت قرار دهید.»
این کارشناس محیط زیست گفت: هفت برابر بیشتر از آنچه در تصفیه خانه ها تصفیه می شود، پروژه های آب شیرین کن در دست اجراست.