روز جدید : وزیر امور خارجه ایران روز گذشته رسماً از کنار گذاشتن سند خرداد 1400 صحبت کرد که با نادیده گرفتن دستاوردهای دولت قبلی در مذاکرات احیای برجام، دستیابی به توافق دشوار به نظر می رسد. امیرعبداللهیان اگرچه از کنار گذاشتن سند 1400 صحبت کرد، اما تاکید کرد که این توافق باید به گونه ای باشد که ایران بتواند نفت خود را بفروشد و پول خود را برگرداند، چراغ سبزی برای مذاکره است. ستاره صبح در این رابطه با دکتر مهدی ذاکرجان گفتگو کرده است که در ادامه می خوانید.
در حالی که وزیر امور خارجه کشورمان درباره کنار گذاشتن دستاوردهای دولت قبل در مذاکرات قبلی صحبت می کند، دور جدید مذاکرات آغاز شده است. روند توافق را در این شرایط چگونه می بینید؟
نتیجه ای که من و اکثر ملت ایران از یک راننده تاکسی و یک تاجر داخلی گرفته تا دانشجو و استاد دانشگاه به دست آوردیم شفافیت روند مذاکرات در دوره های قبل بوده است. در زمان تصدی محمدجواد ظریف در وزارت امور خارجه، تمامی مراحل مذاکرات و روند توافق از سوی طرف ایرانی که وزیر امور خارجه بود به همراه نماینده پت پلاس وان اعلام شد. از عموم این چیزی است که ما دیدیم. یک طرف آقای ظریف بود و طرف دیگر خانم متینی. خانم مطرینی به زبان انگلیسی مطالعه کرد و آقای ظریف به زبان فارسی روند مذاکرات را برای مردم توضیح داد. آنها هر بار مطالبات کشورها و نتایج مذاکرات را گزارش و به طور مشترک به اطلاع مردم ایران و افکار عمومی جهان رساندند. این روش باعث شد هر مخاطبی با هر سطح هوشی داستان را بفهمد. امروز می بینیم که همه اقشار می دانند که هیچ یک از مذاکرات در دولت فعلی توسط وزیر امور خارجه ایران گزارش نشده است. از سوی دیگر، گفت و گوهای محدود ستاد دیپلماسی کشور با مردم، با آنچه کشورهای دیگر در مذاکرات گفته و منتشر کرده اند، متفاوت است و گاهی اختلافاتی بین آنها به وجود می آید، مثلا طرف ایرانی اعلام می کند که به توافق رسیده ایم. رز اعلام می کند که ایران خواسته هایی دارد که برای ما قابل قبول نیست! اولین نکته گزارش های دولت به ملت ایران است که به وضوح با گزارش های کشور دیگر مغایرت دارد. نکته دوم اینکه در دوره قبل، پس از هر دوره مذاکره، بازار ایران وضعیت بهتری را نشان می داد، اما امروز پس از هر دور مذاکره، با وجود نظرات مثبت طرف ایرانی، همچنان شاهد واکنش منفی بازار و تورم هستیم. در آن در حال افزایش است. این وضعیت دقیقاً برعکس بیانیه دولت سیزدهم است که می گفت ما مذاکرات را به توده مردم گره نزده ایم!
در چنین شرایطی سوال درباره توافق درست به نظر نمی رسد. من فکر می کنم سوال این است که ایران و شورای امنیت سازمان ملل چه زمانی به توافق خواهند رسید.
این پارادایم کلی برجام است و چیزی جز آن نیست. دولت جدید چه زبان مشترکی با دنیا پیدا می کند؟ به جز برجام، هیچ موضوع مشترکی بین دو طرف در مذاکرات وجود ندارد. پارادایم مذاکرات برجام است. اگرچه می‌توانیم یک الگوی مشترک با جهان داشته باشیم، تیم مذاکره‌کننده یا زبان مشترکی را نمی‌داند یا به آن اعتقاد ندارد. ایران ممکن است اعلام کند که زبان مشترک من منشور سازمان ملل و قوانین MPT است.
سخنگوی وزارت امور خارجه بار دیگر از آمادگی ایران برای توافق سریع صحبت کرد، آیا می توان خوشبین بود و نتیجه گرفت که ایران از پیامدهای عدم توافق آگاه است؟
این حرف سخنگوی تبلیغات است. سخنگوی وزارت امور خارجه مواضع رسمی دولت جمهوری اسلامی ایران را در مورد اصول سیاست خارجی کشور اعلام کند. گوینده نباید شعار بدهد. اینکه ما بی حوصله و علاقه مند و کاملاً آماده و چه و چه تبلیغی هستیم. سیاست کلی وزارت امور خارجه این است که افرادی را استخدام کند که در گفتارشان مبهم هستند. مگر در زمان وزارت آقای ظریف و فقط در مورد خود ظریف چنین نقصی ندیده ایم. ظریف با صراحت صحبت کرد و مواضع خود را اعلام کرد و مواضع جمهوری اسلامی ایران را در مسائل بین المللی به صراحت اعلام کرد، هرچند ممکن است خودش به برخی از این مسائل اعتقادی نداشته باشد، اما فعلاً گفته است که باید اصول و مواضع را بیان کنم. سیستم. برای کار. متأسفانه این وضعیت روشن و شفاف در دوران تصدی ایشان نیز یک امر فردی و شخصی بود و ساختاری بر وزارت امور خارجه حاکم نبود. اگر دقت کنیم، می بینیم که وزارت امور خارجه اکنون در حال جمع بندی است و سیاست ها و رویه ها به تفصیل اعلام نمی شود. مثلاً سیاست های دولت جدید در موضوع هسته ای چیست؟ و برای پاسخ به این سوال که مبنای غنی سازی 60 درصد چیست؟ و ما می خواهیم چه کار کنیم؟ دولت باید عدالت فنی را برای روند آینده تضمین کند. دولت باید در مورد مسائل هسته ای با مردم و جهان به صورت فنی صحبت کند. باید مشخص شود تیمی که با پول بیت المال با چهل نفر سفر می کند چه کار کرده و در چه مرحله ای است و چه پیشنهاداتی دارد؟