روز جدید :روزنامه اعتماد در یادداشتی به مصاحبه فرح دیبا همسر محمدرضا پهلوی آخرین شاه ایران در یک روزنامه ایتالیایی واکنش نشان داد.
در این رابطه لینک زیر را مطالعه کنید:
چند سوال از فرح پهلوی که می خواهد برگردد
این روزنامه در تحلیل خود از جعفرقلبی روزنامه نگار نوشت:
*مصاحبه خانم فرح دیبا بیوه محمدرضا پهلوی با یک روزنامه ایتالیایی و اظهارات قبل از آن پسرش به خودی خود اهمیت خاصی ندارد و از گفتار و رفتار مادر و فرزند چنین به نظر می رسد که آنها به آنها نصیحت می کنند، اما این مشاوره ها فاقد عمق و غنای لازم است، چرا که گاهی قسمت های بالا و پایین یک سخنرانی یا مصاحبه با هم نمی خوانند و دچار تناقض و ناهماهنگی می شوند.
* خانم دیبا اگر مشی اصیل و مستدلی داشت باید در جریان انقلاب تجلی می کرد و مثلاً به شوویش در مورد کشتار 17 شهریور که کار کل رژیم تمام شد تذکر می داد، اگر چنین بود. توصیه، او هرگز به آن اشاره نکرد. از مشکلات قبل از انقلاب که زیاد است و در این مختصر نمی توان به آن پرداخت، باید مواضع ایشان بعد از انقلاب را مطرح کرد و پرسش های روشنی را مطرح کرد. میلیون ها نفر در سراسر کشور دلیل روشن و منسجمی برای نظر خود در راهپیمایی ها و اعتصابات عمومی ارائه نمی کنند.
* بر اساس این دیدگاه، همه گروه‌های سیاسی، فرهنگی و اجتماعی، اصناف مذهبی، کمونیستی و سکولار و حتی اقلیت‌های مذهبی، کارگران، مسئولان، دانشجویان، دانشگاهیان، حوزه‌های علمیه و حتی ارتش با «معجزه توطئه» گرد هم آمدند و انقلاب تا پایان، به استثنای سلطنت طلبان که اتفاقاً کمترین حمایت را از شاه نشان دادند، همه از روی ناآگاهی نقشه خارجی ها را اجرا کردند! البته دفاع با دلیل و بدون دلیل و آسمان و ریسمان هر فردی از نظر عملکردش قابل درک است، اما وقتی چنین فردی می خواهد وارد عرصه ای شود باید حداقل استدلال، استناد و منطق برای جذب داشته باشد. توجه، به هر حال، توطئه! انقلاب شد و همه بدون فکر قیام کردند! سوالات دیگر بلافاصله مطرح می شود.
* کمتر از 3 ماه از پیروزی انقلاب نگذشته بود که همه پرسی برگزار شد و 98 درصد مردم رای به لغو سلطنت و انتخاب نظام جدید دادند، مگر مردم حق نداشتند به نظام مورد نظر خود رای دهند؟ چگونه پدر و پسری با کودتا حکومت کردند، مشروع هستند، اما نظامی که نوع نظام و قانون اساسی را به رأی مردم گذاشته، مشروع نیست؟ آیا رژیم جدید را نپذیرفتید؟خانم دیبا با صرف نظر از صحبت های بدیهی و ذکر مصاحبه اخیر خود به صراحت اعلام کرد که مردم ایران خواهان بازگشت پادشاهی پهلوی هستند و او آماده بازگشت به ایران است!
* سوال اساسی و ساده این است که بر اساس کدام نظرسنجی یا نظرسنجی به این نتیجه رسیده است که 200 نفر در خیابان شعار دادند؟ گروه رجوی و گروه های مختلف خارجی کم و بیش همین ادعاها را دارند، با چه معیاری می توانیم به طور رسمی و قانونی نظر مردم ایران را درک کنیم، اگر او کوچکترین اعتقادی به حاکمیت مردم بر سرنوشت خود داشت باید می داشت. حداقل به عنوان یک بیانیه، فراخوانی برای رفراندوم وجود دارد.
*البته او به تناقض فوق الذکر واقف است، زیرا در صورت اصرار بر حقوق بدیهی مردم، باید حکومت شوهر و پدرشوهرش را نامشروع بداند و آن را محکوم کند. اما گویا این پیرزن حرف های او را زیاد باور نمی کند زیرا اگر منابع موثق و موثق به مقبولیت او اعتقاد داشتند، اعلام کرده بود که روزی به ایران می آید و ملتی که از او حمایت می کند امنیت او را تامین می کند!
* احتمالاً کسانی که او را احاطه کرده اند و مواظب اموالش هستند جایی برای او ایجاد می کنند و مستشاران دولت آمریکا نیز چنین فعالیت ها و اظهارنظرهایی را بی ضرر می دانند، چه کسی می داند شاید روزی برای شما مفید باشد! با این همه نوشته چرا خاندان پهلوی چنین احساسی کردند و حرکت های جدیدی را آغاز کردند؟ چرا تا کنون با این صراحت و سخنان بزرگتر از قد و قامت خود نظر خود را اعلام نکرده اند؟معلوم است که پس از برگزاری دو انتخابات حداقلی و غیررقابتی و انبوهی از اشتباهات اداری و سوء مدیریت و مدیریت ناکارآمد، دامن زدن به نارضایتی در میان مردم است. هوا بوی کباب می دهد.. همه جور گروه و آدم خارجی آمده اند.
*البته اینجا هم الاغ های گرم درست می کنند و این بویی است که اپوزیسیون مرفه خارجی به مشامش رسیده است، نباید آن را دست کم گرفت و از گردش ناشناخته زمان نترسید، همت، علم، فروتنی نشان نمی دهند. ، توجه و مسئولیت فقط برای کاهش رنج مردم است، اما گاهی در نارضایتی برتری را می دزدند!
* گذشته از روند خطرناک گرانی و فسادهای نجومی، روزی نیست که شاهد بی نظمی در امور مردم، سخنان بی منطق و بی احترامی نسبت به گروه های مختلف و محبوبان جامعه و رفتار نامناسب با مردم در کوچه و خیابان نباشیم، یقیناً و خرده ترین. فساد و رانت خواری و ضایع شدن حقوق شهروندی امید اپوزیسیون را می سوزاند و بیگانگان منتظر اوج مشکلات کشور هستند تا کار خود را انجام دهند و مقابله با این همه مشکلات انباشته تنها با احترام به مردم و احترام به مردم امکان پذیر است. حقوق همه شهروندان و حل مشکلات ساختاری در روابط بین الملل. ممکن نیست