«عمو حاجی» مردی درشت اندام و سالخورده که از بهداشت و استحمام دوری می‌کرد و در طول سال‌ها عده‌ای لقب کثیف‌ترین مرد ایران را به او دادند، در سن ۹۴ سالگی در روستای دژگاه دهرم شهرستان فراشبند فارس درگذشت.
بر اساس پیام دریافتی شاید بیشتر مردم فارس و استان های اطراف نام عمو حاجی را شنیده باشند، مردی درشت اندام و پیر که از ابتدای زندگی در خلوت و گوشه نشینی زندگی می کرد. پیرمردی با قیافه غارنشین که در روستای دژگاه دهرم فراشبند در مکانی غیربهداشتی و بی پناه زندگی می کرد.
حاجی نام داشت، از خوردن هر گونه غذای سالم و تازه پرهیز می کرد و معتقد بود «اگر خودت را پاک کنی مریض می شوی».
او معتقد بود که حمام کردن و پاک بودن بدنش را سالم نگه می دارد.
او معتقد بود که خوشمزه ترین غذا حیوانات مرده و گندیده است. این مرد سالخورده که گفته می شود به دلیل مشکل عاطفی که در جوانی برایش پیش آمده، دوری از مردم و جامعه را انتخاب کرده و گوشه ای از تنهایی و گوشه نشینی را انتخاب کرده، سال هاست زیر سقف زندگی می کند و در معرض گرما قرار گرفته است. و سرد در هوای آزاد. برد.
عده ای از جوانان و جوانان دژگیه مرغ مرده، گربه، روباه، جوجه تیغی و حتی مار را نزد عمو حاجی آوردند و او این حیوانات را در گودالی در اطراف خود دفن کرد و پس از چند روز با آتشی که در آن گودال روشن کرد آنها را سوزاند. او را نیم پز پخت و با اشتیاق خاصی خورد.
سپس عمو حاجی با نوشیدن آب گندیده در فلاسک زنگ زده با حشرات مختلفی که درون آن شنا می کنند، غذا را تمام می کند.
فنجان او یک قمقمه روغن 4.5 کیلوگرمی بود و با استفاده از این فلاسک روزانه تقریباً پنج لیتر آب می نوشید.
لباس پوشیدن این مرد در روستای دژگاه که گرمای نزدیک به 50 درجه سانتیگراد دارد تعجب آور بود. زیرا تمام لباس هایی را که مردم آن منطقه برایش آورده بودند، پس از آنکه آستین پیراهن و پاچه شلوارش را با دندان بریده بود، پوشید.
تجهیزات زندگی او شامل یک چماق بود که قبلاً یک وانت بود و 17 کیلوگرم وزن داشت. فنجان این مرد عجیب یک کلاه ایمنی دور انداخته و چند بطری روغن نباتی قدیمی بود که بچه های این روستا برای او آب می ریختند در این بطری ها.
عمو حاجی یک پیپ قابل توجه هم داشت که شامل یک آرنج سه اینچی آب بود و سرگین حیوانات را در آن می ریخت و روشن می کرد و با آن دود می کرد و در هر دود مقدار زیادی دود از دهانش خارج می شد.
با این حال مردم منطقه به او احترام می گذاشتند و به او احترام می گذاشتند. عمو حاجی همیشه از حمام و آب پرهیز می کرد، به همین دلیل چند سال پیش که جوانان روستا سعی کردند او را غسل دهند؛ فرار کرده بود سپس گروهی از مردان روستا داوطلب شدند تا او را برای شستشو و استحمام به رودخانه نزدیک روستا ببرند، اما عمو حاجی وقتی متوجه هدف آنها شد از ماشین پرید و از حمام کردن خودداری کرد. وی ترس از بیمار شدن را دلیل دوری از آب عنوان کرد.
تا همین چند ماه پیش اهالی روستا دوباره او را برای شستن به دستشویی می بردند. مدتی نگذشت که بیمار شد و سرانجام در روز یکشنبه 10 آبان در سن 94 سالگی مجرد جان به جان آفرین تسلیم کرد.
مراسم تشییع وی عصر سه شنبه در دیرم فراشبند برگزار می شود.
شهرستان فراشبند در 146 کیلومتری جنوب غربی شیراز قرار دارد.