منطقه ای که امروزه شهر گرمرینگ در آن قرار دارد از گذشته های دور محل سکونت اقوام مختلف بوده است. بسیاری از یافته های مربوط به پیش از تاریخ این واقعیت را تأیید می کند. از سال 2021، طی کاوش های انجام شده در این منطقه، بقایای بسیاری از سکونتگاه های قدیمی (از عصر برنز تا قرون وسطی) یافت شده است.
برخی از این آثار تازه کشف شده، بقایای چاه هایی هستند که در زمان های مختلف برای تامین آب ساکنان منطقه مورد استفاده قرار گرفته اند. اما به گفته اداره حفاظت تاریخی ایالت باواریا (BlfD)، یکی از این چاه ها کاملاً با بقیه متفاوت است. این چاه با دیوارهای چوبی بیش از 3 هزار سال قدمت دارد و با عمق 5 متری خود از همه چاه های دیگر منطقه عمیق تر است.
دکتر یاچن هابرستراو، باستان شناس اداره ملی حفاظت از تاریخ، گفت: «این یک مورد بسیار نادر است. [دیوارۀ] این چاه بیش از 3000 سال است که همان چاه باقی مانده است. دیواره چوبی چاه تقریباً به طور کامل در زیر خاک حفظ شده و هنوز تحت تأثیر آب های زیرزمینی مرطوب است. امیدواریم این یافته به ما کمک کند تا اطلاعات بیشتری در مورد زندگی روزمره ساکنان باستانی در اینجا به دست آوریم.”
در داخل این چاه، باستان شناسان ۲۶ سوزن برنزی، یک دستبند، یک دندان حیوانی تزئین شده، دانه های کهربا و بیش از ۷۰ ظرف سفالی پیدا کرده اند. این یافته ها نشان می دهد که این چاه مکان و معنایی کاملاً متفاوت با چاه های دیگر داشته است.
این آثار برای زمان خود چیزهای با ارزش و گران قیمتی بودند که نمونه هایی از آن در گورهای باستانی نیز یافت شده است. این موارد برای استفاده روزمره نیستند. همچنین نحوه قرار دادن آنها در پایین چاه نشان می دهد که آنها با دقت در آنجا قرار گرفته اند، نه اینکه بالای آن پرتاب شوند یا به طور تصادفی در آنجا قرار گیرند.
ماتیاس فیل از اداره آثار باستانی می گوید: «حتی امروز چشمه ها برای بسیاری از مردم نوعی فضای جادویی دارند. مردم سکه های خود را در چنین مکان هایی پرتاب می کنند تا شانس بیاورند. نمی توان دقیقاً گفت که چه انگیزه هایی در 3000 سال پیش باعث شد تا سنگ ها و هدایای قیمتی را به داخل چاه بیندازند. اما می‌توان فرض کرد که آنها نوعی فداکاری بوده‌اند به امید داشتن سالی پر از محصول».
مارکوس گوکنبیل، باستان شناس شهری، معتقد است که شاید بتوان از شکل و شمایل این چاه سرنخ هایی از اسرار آن به دست آورد: «عمق زیاد این چاه نشان می دهد که استفاده از آن مربوط به زمانی بوده است که سطح آب به میزان قابل توجهی کمتر بوده است. کاهش یافت این بدان معناست که در آن زمان یک خشکسالی طولانی وجود داشت. بنابراین شاید مردمی که در اینجا زندگی می کردند، مقداری از دارایی های خود را به عنوان قربانی برای پایان دادن به خشکسالی در این چاه انداختند.»