کمپین بنیادگرایان برای تمجید از زندگی در کره شمالی؛ کره شمالی “هسته ای” چه کرد؟

روز جدید پروژه بورگن اعلام کرد که 60 درصد مردم کره شمالی در فقر (غذایی) زندگی می کنند. برخی از فعالان فراری کره شمالی این گزارش را بیش از حد خوش بینانه ارزیابی کردند. به گزارش انجمن آسیایی؛ کره شمالی بدون کمک های غذایی خارجی نمی تواند دوام بیاورد، آمریکا، برنامه غذایی سازمان ملل، ژاپن و کره جنوبی از جمله اهداکنندگان غذا به این کشور هستند. هرگونه مخالفت با برنامه های دولت در کره شمالی منجر به مرگ، شکنجه و تبعید در گولاگ های بدنام این کشور می شود.

هیرش سعیدیان – در روزهای اخیر تعدادی از فعالان موسوم به وهیری یا به قول منتقدانشان. در اقدامی هماهنگ به نظر می رسد، فضای مجازی پست های متعددی را در تمجید از زندگی در کره شمالی به صورت آنلاین منتشر کرده است.

این مداحی ها با تصاویری از ساختمان ها و اقامتگاه های مجلل کشور همراه است و از مخاطبان می خواهد که آنچه را که آنها تبلیغات «رسانه های استکباری» درباره ملت هسته ای است، باور نکنند.

با توجه به اینکه منتقدان برنامه هسته ای جمهوری اسلامی به ویژه طیف اصلاح طلب همواره نسبت به «کره شمالی شدن» هشدار داده اند، کمپین های عادی رسانه ای که شرایط کره شمالی را نشان می دهد، پاسخی به این انتقادات تعبیر شده است.

کره شمالی یکی از بسته ترین کشورهای جهان است. در آمار سالانه سازمان شفافیت بین‌الملل مستقر در برلین، این دولت همواره به عنوان یکی از 10 دولت فاسد جهان طبقه‌بندی می‌شود.

خبرگزاری یونهاپ به نقل از وزارت اتحاد کره جنوبی گزارش های مختلفی از برنامه گردشگری دولت کره شمالی منتشر کرد. این کشور برنامه گردشگری همسایه شمالی خود را چیزی جز ویترینی برای گردشگران و سرگرمی برای نخبگان حاکم توصیف کرده است.

کیم جونگ اون در سوئیس تحصیل کرده است و از زمان به قدرت رسیدن در سال 2012 تمایل خود را برای ایجاد استراحتگاه های اسکی لوکس مانند سوئیس پنهان نکرده است.

گردشگری یکی از حوزه های محدودی است که توسط سازمان ملل و سایر کشورها تحریم نشده است.

پیست اسکی مجلل Masikryong در کره شمالی که عکس های آن توسط فعالان ارزشی ایرانی بازنشر شده است دارای یک پیست مجلل با سونا، استخر و جکوزی است. در فروشگاه تجهیزات اسکی می توانید انواع شکلات ها و محصولات گران قیمت اروپایی را پیدا کنید.

از ابتدای حکومت سومین رهبر سلسله کیم تاکنون چندین پروژه گردشگری گران قیمت در این کشور فقیر به بهره برداری رسیده است. از جمله این طرح ها می توان به پارک آبی، دلفیناریوم، باشگاه سوارکاری و میدان تیراندازی پر از قرقاول های زنده اشاره کرد. وب سایت رسمی www.north-korea-travel.com به طور مداوم خارجی ها را تشویق می کند تا از این کشور بازدید کنند. در کمال تعجب ناظران بین المللی، این برنامه گردشگری تا حدودی موفق بوده است.

روزنامه Segye llbo سئول نوشت که پیونگ یانگ موفق شد قبل از کرونا 200 هزار گردشگر خارجی را به این کشور جذب کند. یک راهنمای تور این تورها را «گردشگری وحشت» نامید. برخی از شهروندان کشورهای غربی دوست دارند هیجان و آدرنالین حضور در پلیسی ترین حالت دنیا را تجربه کنند. شرکت انگلیسی Young Pioneer Tours که تورهای پیونگ یانگ را برگزار می کند، دستورالعمل های سختگیرانه ای را به متقاضیان ارائه می دهد. تردد آزاد کشور ممنوع است و مسافران خارجی فقط مجاز به بازدید از مناطق از پیش تعیین شده در پایتخت و چند نقطه دیگر کشور هستند. دو نفر از دولت گروه های کوچکی از گردشگران را در تمام لحظات این بازدید همراهی می کنند. مسافران خارجی که این قوانین را زیر پا می گذارند، مانند اتو وارمبیر، دانشجوی آمریکایی، به شدت مجازات می شوند.

فعالان پناهجوی کره شمالی ویدئوهایی را منتشر کرده اند که مخفیانه از این کشور (از جمله مستند کره شمالی در حصر) گرفته شده است که نشان می دهد کالاهای لوکس در مغازه های توریستی به کره ای ها فروخته نمی شود، بلکه فقط به گردشگران خارجی نشان داده می شود. گردشگران برای بازدید از مدارس نمونه، رستوران های شیک و متروی قدیمی اما تمیز پیونگ یانگ، هدیه ای از طرف شوروی، برده می شوند. همه گردشگران نیاز به مجوز دولتی دارند. هر وعده غذایی، استراحت در حمام، و توقف برای خرید سوغاتی توسط عوامل اسکورت به دقت برنامه ریزی شده است.

گردشگران خارجی همچنین می توانند سیم کارت 3G صادر شده توسط اپراتور مصری را در فرودگاه خریداری کنند. این برای شهروندان کره شمالی امکان پذیر نیست. زندگی در پیونگ یانگ که مقصد گردشگران خارجی است برای مردم کره شمالی یک امتیاز محسوب می شود و شهروندان این کشور تنها با مجوز رسمی می توانند در این شهر زندگی کنند. این امتیاز به حامیان وفادار دولت داده می شود.

به گفته آندری لانکوف، استاد مطالعات کره ای در دانشگاه کوکمین سئول، پیونگ یانگ همیشه به دنبال راه هایی برای پر کردن خزانه خود است و گردشگری فرصتی عالی برای آنهاست. با توجه به هزینه بالای برنامه موشکی و هسته ای این کشور و مشکلات عمده صادرات زغال سنگ به چین به دلیل تحریم ها، این کشور به سایر راه های غیررسمی درآمدزایی روی آورده است. گزارش نیوزویک که بر اساس یافته های شرکت نرم افزاری «China Analyzes» منتشر شده، نشان می دهد که درآمد کره شمالی از سرقت جهانی ارزهای دیجیتال به 400 میلیون دلار رسیده است. تولید دارو و جعل ارز از دیگر فعالیت های منتسب به این کشور فقیر است.

رودونگ سینمون، ارگان رسمی حزب حاکم کره شمالی نوشت که رهبر آن کشور به دلیل وضعیت اقتصادی کشور گریه کرده و غذای او در دوران رکود اقتصادی فقط برنج بوده است. با این حال، به دلیل زندگی سلطنتی خانواده کیم، اقلام لوکس مانند براندی گران قیمت در لیست تحریم قرار دارند. سرآشپز ژاپنی سابق رهبر کره شمالی کتابی درباره زندگی افسانه ای خانواده کیم منتشر کرده است.

(یک پلیس زن به ماشین یکی از اعضای حزب حاکم سلام نظامی می دهد، ماشین در این کشور بسیار کمیاب است و فقط نخبگان می توانند از آن استفاده کنند)

پروژه بورگن اعلام کرد که 60 درصد مردم کره شمالی در فقر (غذایی) زندگی می کنند. برخی از فعالان فراری کره شمالی این گزارش را بیش از حد خوش بینانه ارزیابی کردند. به گزارش انجمن آسیایی؛ کره شمالی بدون کمک های غذایی خارجی نمی تواند دوام بیاورد، آمریکا، برنامه غذایی سازمان ملل، ژاپن و کره جنوبی از جمله اهداکنندگان غذا به این کشور هستند.

آمریکا همواره این کشور را به نادیده گرفتن دزدی برخی از کمک های غذایی توسط اعضای حزب کمونیست متهم کرده است.

دانیل گودکیند، لورین وست و پیتر جانسو در گزارشی با عنوان «ارزیابی مجدد مرگ‌ها در کره شمالی» تخمین می‌زنند که بین سال‌های 1993 تا 2008، بیش از 3.5 میلیون نفر در آن کشور که در آن زمان 20 میلیون نفر جمعیت داشت، جان خود را از دست دادند. . قحطی و گرسنگی از بین رفت.

اندرو اس. ناتسیوس، مدیر USAID می گوید: در سال 1995، رژیم کل منطقه شمال شرق کشور را “تریاژ” کرد تا اطمینان حاصل کند که غذای کافی برای نخبگان ساکن در پایتخت وجود دارد. ظاهراً این سیاست برای حفظ اعتبار بین المللی و عدم ایجاد نارضایتی در بین هواداران اتخاذ شده است.

پناهجویان کره شمالی در سئول مدعی هستند که زنان در کره شمالی بیشتر جذب مردان چاق می شوند زیرا شکم چاق و چاقی نشانه ثروت است و از فقر و گرسنگی رنج نمی برند، ادعایی که بازتاب گسترده ای در شبکه های اجتماعی داشت.

هرگونه مخالفت با برنامه های دولت در کره شمالی منجر به مرگ، شکنجه و تبعید به گولاگ های بدنام این کشور می شود.

یکی از معدود فراریان از این اردوگاه ها اشاره می کند که نگهبانان دانه های مزارع را با کود انسانی مخلوط می کردند تا زندانیان گرسنه نتوانند آنها را بخورند، اما برخی از آنها این دانه ها را شسته و خام می خوردند.

ایران و کره شمالی تنها کشورهایی هستند که در لیست سیاه FATF قرار دارند. انزوای شدید بین المللی این دولت این امکان را برای خانواده کیم فراهم کرده است که با تکیه بر سلاح های هسته ای به حکومت ادامه دهند.