شمس الدین حسینی، وزیر اقتصاد دولت محمود احمدی نژاد و رئیس کمیسیون ویژه حمایت از تولید ملی مجلس، دولت را مسئول دانست و گفت: پیامد خطرناک سیاست ترجیحی ارزی، کاهش ذخایر ارزی بوده است.
حسینی گفت‌وگویی با خبرگزاری ایرنا داشته که بخشی از آن به شرح زیر است:
سوال: به نظر شما با توجه به محدودیت بودجه، افزایش قیمت بین المللی کالاها و تحریم ها، دولت می تواند بیش از این یارانه نقدی را افزایش دهد؟
من فکر می کنم او می تواند.
* دولت چقدر می تواند میزان یارانه نقدی را افزایش دهد؟
سال گذشته دولت 16 میلیارد دلار برای واردات کالاهای اساسی اختصاص داد. اختلاف نرخ ترجیحی با ارز آزاد 16 میلیارد دلاری حداقل 320 هزار میلیارد تن است، حالا سوال من این است که آن 16 میلیارد دلار که تبدیل به 25 هزار تن شد کجاست؟ همه چیز در بودجه دولت است، چیزی به مردم داده نمی شود.
باز هم تاکید می کنم که این 320 هزار میلیارد تن مربوط به افزایش نرخ ارز نفت و میعانات گازی نیست، بلکه ناشی از افزایش نرخ ارز محصول است که دولت می تواند بخشی از 320 هزار میلیارد تن را به این اضافه کند. قسمت 630 تریلیون تن منابع وجود دارد، چقدر از این منبع را به صورت یارانه نقدی به مردم می دهیم؟ 305 هزار میلیارد تن یعنی کمتر از 50 درصد یعنی حتی اگر بخواهیم قانون هدفمندی را اجرا کنیم، میزان یارانه نقدی می تواند حداقل 50 درصد افزایش یابد.
یکی از مواردی که می خواهم بگویم این است که حق با شماست، چون من تجربه اجرایی دارم، می فهمم کسری بودجه و بودجه یعنی چه، اما به شما می گویم که اگر به اصلاحات اقتصادی به صورت زنجیره ای نگاه کنید، ما در این حوزه هستیم. مراحل اولیه اصلاحات اقتصادی به خاطر داشته باشید که هر چه در مراحل اولیه نسبت به رفاه مصرف کنندگان یا مردم آگاه تر و نگران باشیم، کار در زنجیره های بعدی برای ما آسان تر خواهد بود.
* اصلاحات ارزی در سال 89 و 98 چه تفاوتی داشت؟
در برنامه های مختلف گفته ام که حداقل دو مدل اصلاح اقتصادی را پشت سر گذاشته ایم، دو مدلی که در ذهن مردم است. در سال 1390، در سال 1389 که می خواستیم هدفمندی یارانه ها را اجرا کنیم، سعی کردیم جلسه ای از مقام معظم رهبری که در بالاترین سطح دولت ما هستند، با وزرا، خود دولت، وزارتخانه ها، استان ها، استان ها و … برگزار کنیم. مناطق و مناطق دعوت شده من و معاونانم با همه ائمه جمعه کشور جلسات عمومی و خصوصی داشتیم.
یادم هست آقای بختیاری که مسئول دفتر ما بودند در اطلاع رسانی به ما کمک می کردند، یعنی متوجه شده بودند که اگر روز جمعه در نماز جمعه فلان سوال یا سوالی می پرسیدم، می گویم بلیط بگیرید. یا می رفتم با او یا معاون اقتصادی هوم صحبت می کردیم. ما این سطح از اطلاعات و ارتباطات را درک کردیم. در سال 1389 افکار عمومی کاملا آگاه بودند و قبل از اینکه بخواهیم قیمت را تغییر دهیم، حدود یکی دو ماه قبل از آن، یارانه قبوض داده بودیم.
بگذارید خاطره ای را با شما تعریف کنم. با نزدیک شدن به روز اجرا، من وزیر اقتصاد نمی دانستم چه زمانی باید این کار را انجام دهیم. رئیس جمهور این را مخفی نگه داشت، همه چیز آماده بود، یعنی اگر تصمیم می گرفت که امروز می خواهیم این کار را انجام دهیم، امروز می توانیم انجام دهیم، در حوزه های مختلف تسریع می کنیم.