یک قرن و نیم سنت عزاداری رسمی از ایام فاطمیه در تاریخ معاصر ایران / جمله معروف رهبر معظم انقلاب درباره اهمیت این ایام

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش صاحب نیوز؛ ایام فاطمیه نام ایامی است که عاشقان اهل بیت(ع) در سوگ شهادت حضرت فاطمه زهرا(س) عزاداری می کنند. شیعیان به دلیل تفاوت داستان در ماجرای شهادت حضرت زهرا(س) و اعتبار دو داستان تاریخی از سوی علمای شیعه، ایام فاطمیه را در دو مناسبت مختلف گرامی داشته اند و این روزها مصائب و مصیبت های دختر آن حضرت را به یاد می آورند. پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) و مظلومیت همسرش امام علی (ع) در مجالس به ذکر فضایل و مصائب آن بانوی والا مقام اسلام و اولین شهید راه ولایت پرداخته و استغفار کردند. از دشمنان اهل بیت.

طبق نظر مشهور علمای شیعه فاطمیه اول از سیزدهم تا پانزدهم جمادی الاول و فاطمیه دوم از سوم تا پنجم جمادی الثانی است. از تاریخ شهادت حضرت زهرا علیهاالسلام روایات مختلفی وجود دارد و از چهل روز تا شش ماه پس از رحلت پیامبر صلی الله علیه و آله نقل شده است; اما در میان علمای شیعه دو احتمال معتبر وجود دارد: هفتاد و پنج روز پس از رحلت پیامبر (ص) یا نود و پنج روز پس از رحلت آن حضرت; بنابراین بنابر رحلت پیامبر اسلام (ص) در بیست و هشتم صفر، به روایت هفتاد و پنج روز، در روز سیزدهم تا پانزدهم جمادی الاول، شهادت حضرت زهرا (سلام الله علیها). ) برگزار می شود و این ایام را فاطمیه اول می گویند; اما بر اساس داستان نود و پنج روز، شهادت پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و سلم در روز سوم تا پنجم جمادی الثانی واقع شده و این ایام را فاطمیه دوم می نامند.

* خدا خواست که مردم بیشتر به یاد مادرمان باشند

حجت الاسلام سید ایمان موسوی درباره ایام فاطمیه و ایام عزاداری حضرت زهرا به نقل از یکی از علما گفت: ایشان تعریف کردند که روزی در محضر رهبر معظم انقلاب بودم، یکی از آقایان پرسید: آیا 75 روز بعد است. مرگ درست است یا 95 روز؟ مقام معظم رهبری واقعاً حکیمانه پاسخ دادند و فرمودند: «به تو چه ربطی دارد که کدام درست است، خدا خواسته است که مردم بیشتر یاد مادر ما باشند و برای مادر ما بیشتر غصه بخورند و فضایل او را بیان کنند».

کارشناس مسائل تاریخی اسلام افزود: این دقیقاً همان چیزی است که حضرت آقا فرمودند; ایام فاطمیه نسبتاً طولانی است، زیرا فضایل حضرت زهرا (س) نامحدود است. فاطمه زهرا (س) ریشه و اصل و اساس ولایت و عصمت و حقیقت امام است.

* بیان فضایل فاطمه (علیها السلام) نفاق را از مردم دور می کند

موسوی همچنین خاطرنشان می کند: هر چقدر از فضایل ایشان ذکر شود اولاً تمام نشدنی است و ثانیاً برکات زیادی به بیان فضایل فاطمیه داده شده است و انسان را محبوب خدا و معصوم به ویژه بقیه می کند. خداوند، و زمینه ساز کسب تقوا و فضیلت است. در انسان و بسیاری فضایل دیگر دو چندان می شود.

این مورخ تاکید کرد: جامعه شیعه ما به ذکر فضایل فاطمیه بسیار نیازمند است و بحمدالله در ایام فاطمیه فرصت مناسبی فراهم شده است که این فضائل توسط هیئت ها، متدینین، نمازگزاران و مساجد در محل های مختلف بیان شود. مراسم».

* یک قرن و نیم از سنت رسمی عزاداری از ایام فاطمیه در تاریخ معاصر ایران

سنت عزاداری رسمی از ایام فاطمیه ریشه در تاریخ معاصر ایران به مدت یک قرن و نیم دارد، اگرچه شیعیان پیش از این نیز چنین مراسمی را جشن گرفته اند، به نظر می رسد با توجه به اینکه برگزاری این روز نمی تواند بدون تمسخر باشد. و در اعتراض به عملکرد برخی از خلفای راشدین، آیین‌های مربوط به این مناسبت مذهبی در طول قرن‌های حاکمیت حاکمان سنی در ایران رسمیت نیافته است، اما این بدان معنا نیست که داستان تلخ دختر پیامبر اسلام (ص) ص) مورد غفلت شیعیان و مسلمانان وظیفه شناس و به دور از تعصب قرار گرفت.

آنچه با اسناد معتبر تاریخی ثابت می شود این است که ائمه معصومین (ع) و شیعیان در سوگ شهادت حضرت زهرا (س) عزاداری می کنند، اما به دلیل شرایط خاص و فضای مظلومیت، در زمان حیات ائمه به عزاداری در این مصیبت می پردازند. خانم بزرگوار جنبه عمومی نداشت. سید الشهداء(ع) با بیان اینکه امیرالمؤمنین(ع) در تشییع جنازه حضرت زهرا(س) عزادار شد، می گوید: من به عنوان مادری که فرزندش را از دست داد، در این مصیبت بزرگ عزادار شدم. ای رسول خدا! دخترت را در پیشگاه خداوند مخفیانه دفن کردند و حقش را به زور گرفتند و تا مدتها بعد از مرگت از ارث محروم ماندند و یادت به فراموشی سپرده شد.

این عزاداری ها در زمان های دیگر ائمه ادامه داشت; مثلاً خصیبی در «الهدایه الکبری» و بحرانی در «الاولام» و بسیاری دیگر به این سند استناد می کنند که امام صادق علیه السلام در سوگ مادرش فاطمه زهرا سلام الله علیها گریست. و ذکر مصیبت کرد که فضایلش اشک است خیس بود.

در دوران بعد از امام نیز این عزاداری ها به تناسب آزادی عمل شیعیان ادامه یافت. در هر دوره‌ای که شیعیان تحت فشار حکومت‌ها نبودند، عزاداری برای ائمه و حضرت زهرا (س) بیشتر می‌شد، اما در دوره‌هایی که این فشار و تهدید از سوی حکومت و حکومت وجود داشت، عزاداری کمتر بود. و مخفیانه انجام شد. ابن عطیر می نویسد: «در قرون سوم، چهارم و پنجم، همزمان با دولت های بودایی در عراق و حمدانیان در شام و فاطمیان در مصر، مذهب شیعه گسترش یافت و مراسم عزاداری برپا شد».

* حوزه علمیه نجف به ایام فاطمیه رسیدگی می کند

بر اساس شواهد تاریخی، جشن ایام فاطمیه و رونق رسمی آن به دوره قاجاریه و به ویژه دوران ناصرالدین شاه باز می گردد. زیرا گزارش شیخ ابراهیم زنجانی در خاطرات خود از رسم فاطمیه در این دوران یکی از این شواهد است. به گفته وی، بزرگداشت فاطمیون اول از عصر ناصر به ابتکار او در زنجان رایج شد. اما در عصر ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه، حوزه علمیه نجف به عزاداری فاطمیه رسیدگی می کرد. آخوند خراسانی در این امر نقش بسزایی داشت و عزاداری حضرت دوم در خانه او با اقبال فراوان همراه بود. اهمیت برگزاری مراسم فاطمیه در حوزه نجف به این دلیل است که نجف در دوران قاجار همچنان تحت کنترل دولت متعصب عثمانی بود و از سوی دیگر علمای نجف همواره در حفظ وحدت شیعیان کوشیده اند. اهل سنت

ماجرای ختم روز شهادت حضرت فاطمه زهرا (س) یکی از آن حرکت های مدبرانه و مؤثری بود که به درخواست مراجع عظام به نتیجه رسید و فاطمیه بیش از پیش در کانون فعالیت های پژوهشی و فرهنگی قرار گرفت.

در سال 2000، رئیس جمهور به کوم سفر کرد تا با مقامات و علمای بزرگ دیدار کند. بعداً معلوم شد که آیت الله وحید، مرجع عالیقدر از ایشان خواسته اند که این روز را تعطیل رسمی اعلام کنند.

در اینجا به نظر می رسد که روز شهادت حضرت زهرا در تقویم ایرانی تعطیل رسمی نبوده و سپس تعطیل رسمی اعلام شده است که به این معنا نیست که حضرت زهرا به غیر از آن شهادت نداده و اعتقادی نداشته است.

در نهایت باید توجه داشت که فاطمیون یک دهه از عمرشان نمی گذرد; بلکه فرصتی است برای بیان حماسه فاطمی در دفاع از ولایت و سرگذشت زنی آکنده از غربت و مظلومیت که تنها دختر پیامبر اسلام (ص) در میان امت اسلامی است; همان مردی که پاداش ماموریتش فقط طول خانواده اش بود. بگو: من از شما پاداشی نمی‌خواهم، مگر آنچه نزدیک است.

ایام فاطمیه در واقع فرصتی برای نهادینه سازی و ترویج سبک زندگی فاطمی در جامعه اسلامی است. احیای ایام فاطمیه تنها یک عزا نیست، بلکه ایام فاطمیه فرصتی است برای احیای سنت فاطمیه در همه ابعاد فردی، خانوادگی و سیاسی اجتماعی در جامعه امروزی. ابعاد شخصیت حضرت فاطمه (س) مربوط به دوره و زمان خاصی نیست و سیره ایشان برای همه اعصار الگوی شایسته است. ایشان نه تنها در خانه داری و ازدواج و فرزندپروری الگوی مثال زدنی و کم نظیر است، بلکه در سایر عرصه ها نیز بی نظیر است و تجلی سبک زندگی اسلامی در سیره حضرت صدیقه کبری (س) متبلور شده است.

مهم این است که رکن اصلی و مبنای فرهنگی در هر جامعه ای مادر است و اگر نارسایی های فرهنگی در جامعه دیده شود یا شخصیت ها و اندیشه های بالاتری متولد شود، خاستگاه همه آنها مادر است. هیچ جامعه ای طعم استقلال و عزت را نخواهد چشید مگر اینکه به زنان آن احترام گذاشته شود. از این رو، حضرت فاطمه زهرا (سلام الله علیها) را می توان مادر فرهنگ شیعه و انقلاب اسلامی دانست و تعالیم و تعالیم فاطمیون را مشمول همه مسلمانان و مسلمانان غیور و زنانی دانست که زمینه ساز آن است. ظهور حضرت گایم (عجل الله تعالی فرجه الشریف)

انتهای پیام/