61 درصد تورم مواد غذایی

61 درصد تورم مواد غذایی

شیدی مکی

بررسی گزارش آبان مرکز آمار ایران

مرکز آمار ایران تورم ۱۲ ماهه قیمت خانوارهای خوراکی، آشامیدنی و دخانیات کشور در آبان ماه را ۶۱.۳ درصد اعلام کرد که این رقم در آبان ماه سال گذشته ۵۹.۶ درصد بود. این شاخص برای دهک اول 64.4 درصد و برای دهک دهم 60.9 درصد است. این افزایش مخارج توسط اقتصاددانان و جامعه شناسان یک نگرانی جدی برای صاحبان قدرت است زیرا ادامه این روند می تواند نارضایتی را افزایش دهد. متأسفانه در این میان شاهد از دست دادن طبقه متوسط ​​و بالا آمدن طبقه فقیر هستیم.

اصلاح و کاهش تورم به ویژه در بخش مواد غذایی و تسهیل در تامین این حداقل ها از مهمترین وظایف دولت ها است. تورم تنها در بخش مواد غذایی به بیش از 60 درصد رسیده است و ارقام نشان می‌دهد که شهروندان کم‌درآمد برای گذران زندگی با مشکلات زیادی مواجه هستند. افزایش هزینه های کالاهای مصرفی در کنار سایر هزینه های غیرخوراکی قطعا می تواند پیامدهای منفی از جمله کاهش طبقه متوسط ​​جامعه و اثرات منفی این پدیده، گسترش و افزایش تنوع در حوزه آسیب‌های اجتماعی، افزایش سطح نارضایتی و شکل‌گیری اعتراضات سیاسی، آسیب‌پذیری فرهنگی شهروندان، به بیماری‌های جسمی و روانی منجر می‌شود. تنها چند مورد از آنها برای رساندن یک جامعه به مرز فروپاشی اجتماعی کافی است. با توجه به وعده های رئیس دولت سیزدهم بررسی روند افزایش تورم ضروری است چرا که این افزایش اقشار آسیب پذیر و آسیب پذیر جامعه را تحت تاثیر قرار می دهد و طبیعتا تقریبا در همه ابعاد تورم دردناکتر است. برای افراد با درآمد کمتر

آمار چه می گوید؟

بر اساس گزارش مرکز آمار، تورم سالانه خانوارها از آبان ماه 1401 تاکنون به 44 درصد رسیده که نسبت به ماه قبل 1.1 واحد درصد افزایش نشان می دهد. به عبارت دیگر میانگین قیمت کالا و خدمات در 12 ماه منتهی به آبان ماه امسال نسبت به میانگین قیمت کالا و خدمات در 12 ماه منتهی به آبان سال گذشته افزایش یافته است. تورم ماهانه در آبان ماه 1.2 درصد برآورد شد، در حالی که این شاخص در مهرماه 3 درصد بود. تورم نقطه به نقطه در ماه اکتبر 48.1 درصد ثبت شد که اندکی کمتر از ماه گذشته است. بر اساس نرخ تورم دهک های مختلف، قیمت دهک دهم از 41.7 درصد تا دهک اول 50.2 درصد متغیر بوده است. دامنه تغییر تورم 12 ماهه در گروه اصلی «خوراکی ها، آشامیدنی ها و دخانیات» برای دهک دهم بین 60.9 درصد و برای دهک اول 64.6 درصد است. همچنین اطلاعات ذکر شده برای گروه اصلی «کالاهای غیرخوراکی و خدمات» برای دهک های چهارم، پنجم و ششم بین 32.9 درصد و برای دهک دهم 36.6 درصد است. بر اساس اعداد مربوط به تورم در بین دهک های مخارج مختلف، شکاف تورمی دهک در این ماه به 8.5 واحد درصد رسید که نسبت به ماه قبل (7.9 واحد درصد) 0.6 واحد درصد افزایش نشان می دهد. شکاف تورمی در گروه عمده «خوراکی ها، آشامیدنی ها و دخانیات» نسبت به ماه قبل 0.7 واحد درصد و در گروه اصلی «کالاهای غیرخوراکی و خدمات» 0.2 واحد درصد نسبت به ماه قبل افزایش یافت. ماه قبل
عدم تناسب سیاست های اقتصادی با واقعیت ها

هادی هاکسون اقتصاددان درباره علت کاهش نرخ تورم علیرغم وعده های رئیس جمهور در جریان انتخابات به هموطنان گفت: در سال گذشته شاهد رشد تقریبا 35 درصدی نقدینگی در اقتصاد کشور بودیم. این افزایش رشد نقدینگی تأثیر خود را بر نرخ تورم نشان می دهد. وی ادامه داد: تورم دلایل دیگری هم دارد. یکی از این دلایل «انتظارات تورمی» است، یعنی به دلایل غیراقتصادی انتظار بهبودی در عرضه کالا وجود ندارد، بخشی از این بی توقعی مربوط به تحریم‌ها است که در ابتدا وجود داشت. چشم انداز حل این مشکل یا مثلاً انتظار این بود که ایران در لیست سیاه قرار بگیرد FATF در این لیست قرار ندارد. در واقع متغیرهای غیراقتصادی نیز بر نرخ تورم تأثیر می گذارند. همچنین زمانی که میزان صادرات کالاهای نفتی و غیرنفتی کاهش می یابد، کاهش درآمدهای ارزی بر میزان واردات تأثیر می گذارد. زمانی که مشکل واردات باشد در تامین کالا نیز مشکل ایجاد می شود. اختلال در عرضه کالاها نیز بر تورم تاثیر می گذارد. این مشکل در دهک های کم درآمد بیشتر و در دهک های پردرآمد کمتر دیده می شود.
او معتقد است: «دهک های کم درآمد خودرو، خانه و… ندارند. و به همین دلیل به ویژه در مورد مواد غذایی بیشتر تحت تأثیر تورم قرار می گیرند. معمولاً وقتی دولت ها تغییر می کنند، تورم به سرعت کاهش می یابد، اما امروز هیچکس انتظار ندارد تورم امسال یا سال آینده تک رقمی شود. امروز با وجود کاهش تورم نقطه به نقطه، میانگین تورم به حدود 44 درصد رسیده است. این کارشناس اقتصادی در پاسخ به این سوال که با توجه به رفتار اقتصادی دولت سیزدهم می توان به کاهش تورم امیدوار بود؟ وی تصریح کرد: دولت باید دو اقدام برای بهبود اقتصاد انجام دهد. یکی در حوزه سیاست های اقتصادی و دیگری در حوزه مدیران اقتصادی. در سال گذشته رهبران نشان دادند که قادر به ایجاد یک میلیون واحد مسکونی و یک میلیون شغل نیستند. بنابراین تیم اجرایی دولت طبق برنامه های دولت عمل نکرد. در حوزه سیاست‌های اقتصادی با واقعیت‌های اقتصاد در بخش‌های مختلف همسو نبود، به طوری که اکنون که 16 ماه از عمر این دولت می‌گذرد، شاخص‌هایی مانند نرخ بیکاری، نرخ تورم، نرخ رشد اقتصادی، نرخ رشد نقدینگی به چشم می‌خورد. و غیره .ن طبق وعده های داده شده محقق شده است. پیدا نشد.”

افزایش قیمت کالاها با وجود بدون تغییر قیمت مواد اولیه

کاوه زرگران، رئیس کمیته کشاورزی اتاق تهران نیز در خصوص افزایش نرخ هزینه های دهک های مختلف به هممهن گفت: زمانی که کشور تورم بالایی دارد، طبیعی است که بر قیمت مواد غذایی تاثیر می گذارد. و نمی توان انتظار داشت که تورم در اقتصاد وجود داشته باشد. اما غذا از آن مستثنی شده و قیمت ثابت می ماند.» این فعال صنایع غذایی تاکید کرد: «قاعدتاً باید از دولت پرسید که آیا راه حلی برای کاهش فشار بر اقشار ضعیف وجود دارد یا خیر، در شش سال گذشته، 7 مورد ماه ها قیمت مواد غذایی دولت ثابت است و افزایشی در قیمت آنها وجود ندارد، عمده کالاها مدت هاست که قیمت گذاری شده و بخش خصوصی نیز به این موضوع اعتراض کرده است.کاوه زرگران شرایط اقتصادی را برای معیشت مردم پیش بینی کرد و افزود: نمی توانم اظهارنظر در مورد سیاست دولت و اینکه آیا بودجه دولت اجازه تغییرات را می دهد یا خیر”. قاعدتاً این موضوع با توجه به توان بودجه کشور تعیین می شود. اما به نظر می رسد آنچه در اخبار می شنویم کمبود و کسری بودجه دولت است. ، در حالی که می توان به گروه های کم درآمد کمک کرد با این تورم 64 درصدی کالاهای مصرفی برای کم درآمد واقعا سخت است. راه رفتن سوال قابل توجه این است که با وجود قیمت های دستوری در بخش مواد غذایی و عدم تغییر در نهاده های اولیه چگونه این افزایش رخ داده است؟

مشکلات اقتصادی ریشه بحران های امروزی است

اردشیر گراوند، جامعه شناس درباره اثرات اجتماعی تورم بالای موادغذایی به هممه می گوید: اولین عارضه این پدیده از بین رفتن سلامت مردم است. زمانی که سلامت عمومی در خطر باشد، با هزینه های اضافی مواجه خواهیم شد که حداقل تا 10 سال آینده انجام خواهد شد. این مشکل می تواند امید شهروندان به بهبود شرایط را نیز تحت تاثیر قرار دهد. این بدان معناست که مردم امیدشان را از دست می دهند که اوضاع بهتر خواهد شد و اوضاع بهتر خواهد شد.» این جامعه شناس با تاکید بر اثرات گران شدن مواد غذایی بر سلامت زنان و دختران، تصریح می کند: اساساً در بحران های اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی، زنان از جدول خارج می شوند و اگر زنان آسیب ببینند، آثار آن آسیب خواهد بود. کل سیستم را در آینده تحت تاثیر قرار دهد. اجتماعی را رصد خواهیم کرد. وی درباره افزایش نارضایتی ها به دلیل مشکلات معیشتی، تصریح کرد: امروز عامل اصلی بحران های موجود مشکلات اقتصادی است که در هر عصری به همین شکل خود را نشان می دهد. هزینه و درآمد خانوار متناسب نیست و این در اعتراض مشهود است. وقتی تورم به مواد غذایی می رسد، رفاه و سلامت جامعه را از بین می برد. این جامعه شناس ادامه داد: قشر ضعیف معمولا بیش از هر چیز به اقلام خوراکی می پردازند، به این معنا که طبقه متوسط ​​به جز اقلام خوراکی، بحث مسکن، هزینه تحصیل و بهداشت را نیز دنبال می کند. در چنین شرایطی تورم مواد غذایی تاثیرگذار است. تاثیر بسیار منفی بر جامعه خواهد گذاشت.» به گفته گراوند، اساتید دانشگاه امروز بهترین شرایط زندگی را دارند که حقوقشان ممکن است 35 میلیون تومان باشد اما البته چنین مبلغی دریافت نمی کنند، 35 میلیون تومان برابر است با یک. هزار یورو حقوق یک هزار یورویی آدم را در طبقه متوسط ​​قرار نمی دهد، این سطح درآمد به خصوص وقتی به هزینه ها نگاه می کنیم باز هم فرد را در طبقه فقیر قرار می دهد.درآمد ماهانه افراد دیگر بین 10 تا 12 میلیون است. تومان یا 6 تا 7 میلیون تومان تا نه تنها طبقه متوسط ​​نداریم، بلکه جامعه ما جامعه فقیری است.وی افزود: در ایران طبقه متوسط ​​بزرگ نداریم در واقع فقط وجود دارد. دو طبقه در ایران امروز، طبقه فقیر که بخش بزرگی از جامعه را شامل می شود و طبقه ثروتمند که تنها پنج تا شش درصد جامعه را تشکیل می دهد.

تاثیر محدودیت های معیشتی بر جامعه ای که جوان نیست

صادق پانی‌شد، جامعه‌شناس سیاسی نیز درباره تأثیر تورم بر نظام اجتماعی کشور به نظام اجتماعی کشور گفت: در جوامع مختلف، تأثیر تورم بر مردم متفاوت است. به این دلیل که باید وضعیت درآمد افراد هر جامعه را در نظر گرفت و اینکه آیا میزان درآمد متناسب با افزایش تورم افزایش می یابد یا خیر. این جامعه شناس سیاسی درباره تأثیر این نوع تورم بر میزان نارضایتی مردم گفت: این موضوع تأثیر جدی بر نارضایتی مردم دارد چرا که افراد در چنین شرایط معیشتی فقط برای بقا تلاش می کنند و تلاش برای بهبود زندگی شان کاهش می یابد. تورم 60 درصدی در موارد بقا یعنی. کالاهای اساسی، قطعا نارضایتی را افزایش می دهد و مردم را برای همراهی با انواع اعتراضات آماده می کند. این بدان معناست که وقتی اعتراضی به هر دلیلی شکل می گیرد، امکان پیوستن افراد زیادی به آن وجود دارد. ما همچنان معتقدیم که باید به جای تمرکز بر تورم، به تجارت توجه کنیم. وی در این باره توضیح داد: کسب و کار ما به دلایل مختلف آسیب جدی دیده است که مهم ترین آن ارتباط مسموم و ناقص با دنیاست. این بدان معناست که جریان های مالی، اشتغال زایی و در کل فضای کسب و کار به شدت آسیب دیده است. این مشکل باعث می شود درآمد مردم به شدت کاهش یابد، اما اگر میزان درآمد مردم متناسب با تورم افزایش یابد، مشکل کمتر می شود. اگرچه تورم به اقتصاد لطمه می زند و همه تلاش می کنند از تورم دوری کنند، اما در شرایطی که درآمدی وجود ندارد، کسب و کار به درستی کار نمی کند.

دیدگاهتان را بنویسید