روس ها پشت ایران را خالی می کنند. آنها نمی کنند

روسیه به ایران چه می دهد؟

دانشمند گفت: به حجم مبادلات ایران و روسیه نگاه کنید که آمار 20 سال گذشته آنها در مرکز آمار گمرک ایران موجود است، حجم مبادلات چقدر بوده است؟ تعداد مبادلاتی که با روس ها داشتیم چند درصد از تجارت خارجی ماست؟ حجم مبادلات تجاری ایران و روسیه کمتر از چین، آلمان، فرانسه، ترکیه و غیره است. چرا این حجم افزایش نیافته است؟ دلیل آن روشن است، زیرا روسیه چیزی برای دادن به ایران ندارد. ما از روسیه کامیون هایی خواستیم که هیچکس در بازار ایران کامیون اروپایی را به کامیون های روسی نمی فروشد! بر خلاف ماشین های اروپایی، چینی، کره ای و ژاپنی، هیچکس ماشین روسی نمیخرد، در سایر نقاط روسیه هم همینطور! این فعال اقتصادی اضافه کرد: روسیه فولاد سازه ای را به ایران داده است که شامل میلگردهای تقویت کننده و … است و آنقدر در کشور تولید می شود که در مسیر صادرات قرار دارد و نیازی به آن نداریم. آنها مقداری کاغذ سیاه نشان دادند که از قطعات خاصی استفاده شده است که عدد زیادی نیست. وی گفت: بنابراین حجم مبادلات تجاری ایران با روسیه به معنای عدم نیاز به امضای قرارداد 20 ساله نیست. در حوزه هوانوردی نیز روسیه تعدادی هواپیما به ایران داد که مردم ایران به هیچ وجه از آنها خوششان نیامد و بسیاری از آنها سرنگون شدند و مردم مجروح شدند و ایران پس از ایجاد برجام به ایرباس و بوئینگ بازگشت. . بنابراین روسیه نمی تواند در صنعت حمل و نقل نه کامیون و نه وسایل نقلیه ریلی داشته باشد. قطار، نه صنعت هوانوردی. هواپیما، نه در صنعت دریایی؛ کشتی را به ایران بدهید! در مورد صنایع اصلی هم همینطور.

با روسیه چه کنیم؟

این دانشمند در پاسخ به این سوال که واقعا در این شرایط با روسیه چه خواهیم کرد، توضیح داد: این یک سوال مهم است. آیا ما فقط با آنها معامله می کنیم و انتظار داریم آنجا در مذاکرات برجام از ایران حمایت کنند یا اگر پرونده ایران به شورای امنیت برود؟ این یک سوال بسیار پیچیده است. وی ادامه داد: باید ببینیم روسیه چه منافعی برای خود دارد و چه اصطکاک هایی با دیگر کشورهای عضو شورای امنیت سازمان ملل یا انگلیس، فرانسه، آمریکا و غیره وجود دارد تا ببینیم آیا این منافع ارجحیت دارد یا خیر. در ایران یا نه. «به نفع ما یا به ضرر ما وارد این صحنه شوید!» این عضو اتاق بازرگانی ایران گفت: در واقع شاهد بودیم که در اوایل دوره اوباما که قطعنامه های مختلفی علیه ایران تصویب شد و پرونده ایران به شورای امنیت ارائه شد و بر اساس ماده 7 شورای امنیت، روسها نیز به نفع آمریکا و علیه ایران رای دادند. دادند! در آن زمان با این کشور قرارداد 20 ساله داشتیم. دانشمند گفت: همه اینها موجود است و باید چشمانمان را باز کنیم و ببینیم چه بر سر ایران آمده است! تکلیف چینی ها در قرارداد 25 ساله مشخص است و آنها هم به دنبال ایجاد مستعمره های اقتصادی هستند تا هر طور که می خواهند با آنها برخورد کنند! به عنوان مثال می توان به آنگولا، سریلانکا، آفریقا و غیره اشاره کرد، زیرا چین به دنبال شبکه سازی مستعمرات اقتصادی است. یعنی زمانی دولت استعماری قدیم انگلیس سعی در استعمار این سرزمین در کشورهایی مانند هند، پاکستان، برمه، مصر و غیره داشت. این استعمار؛ استعمار آشکار بود زیرا عوامل بریتانیا همه جا حضور داشتند. وی افزود: امروز که استعمار اقتصادی صورت می گیرد، بدون حضور خود، تمام منافع اقتصادی کشور مقصد را به نفع خود تحلیل می کند!، چین به دنبال استعمار اقتصادی و همچنین معاهدات خود است. این عضو اتاق بازرگانی ایران ادامه داد: این بدان معناست که به کشور مستعمره خود منافع ایجاد می کند و به کشور استعمار خود وام می دهد و در ازای قسمت هایی که در ازای بازپرداخت این وام گرفته است، به نفع خود عمل می کند. به عبارت دیگر، اگر نفت و گاز ایران را تصاحب کند و گویا چند صد میلیارد وام به ایران بدهد، وقتی ایران نتواند نفت را به قیمت واقعی بازار بفروشد و قسط وام را بپردازد، چین تجهیزات را مصادره خواهد کرد.

شرایط برابر مهمترین مسئله است

این دانشمند گفت: باید بتوانیم بر اساس شرایط مساوی غیراستعماری با همه کشورهای جهان مبادله و ارتباط داشته باشیم. وی تاکید کرد که روسیه همچنان در معاهدات ترکمنستان و گلستان مشارکت دارد. آنها حتی در جنگ با آذربایجان علیه روسیه شرکت کردند و علیه ایران توطئه کردند. روسیه با ترک ها در سوریه نشست و بر علیه ایران اقدام کرد! همه جا این اتفاق افتاده است. چرا فکر می کنیم روس ها با ایران خوب هستند؟ وی ادامه داد: ما نباید نه تنها به روسیه، بلکه به تمام جهان اعتماد کنیم، مگر اینکه آنها در قراردادها و اقدامات خود تعهد نشان دهند. روسیه شریک تجاری ایران است که در نقاط مختلف ایران به ایران اعتماد دارد، اما تاریخ ایران نشان می دهد که روسیه همیشه با ایران صادق نبوده و بیشتر از منافع مشترک به دنبال منافع خود بوده است. دستاوردهای اعتماد ایران به روسیه در 20 سال گذشته که اکنون در توافقنامه جدید وجود دارد چیست؟
20 سال می تواند به منافع ملی ایران کمک کند.