طی روزهای اخیر و در پی گزارش خبرگزاری تسنیم، مسئولان و حامیان سیاسی دولت از کاهش 25 درصدی قیمت مسکن در کشور صحبت می کنند. در عین حال حدود 6 ماه است که دولت از ارائه آمار رسمی تورم مسکن خودداری کرده است.
یکی از رسانه‌های حامی دولت در گزارشی نوشت: «در حالی که بازار مسکن در رکود غیرتورمی قرار دارد و خریداران انتظار کاهش بیشتر قیمت‌ها را دارند، مالکان موافقت کرده‌اند که خانه‌ها را با تخفیف تا ۲۵ درصد بفروشند». تسنیم گزارش خود را بر اساس طرح چند نمونه از تخفیف های ارائه شده به مشتریان در برخی بنگاه های معاملات ملکی تهیه و به کل بازار مسکن تعمیم داده است.
البته در همان زمان رسانه های دیگر نیز گزارش های بسیار بیشتری از حاشیه این موضوع و تداوم قیمت مسکن منتشر کرده اند.
اما گزارش تسنیم خیلی زود به مرجع حامیان دولت و حتی برخی دولت ها تبدیل شد و کاهش 25 درصدی قیمت مسکن در کشور را یک اتفاق قطعی اقتصادی دانستند. به تعبیر آنها علت حادثه مدیریت صحیح دولت بوده است.
احمد علم الهادی امام جمعه مشهد در خطبه های این هفته گفت: در روزهای گذشته قیمت مسکن 25 درصد کاهش یافته است و معتقدیم قیمت های دیگر نیز بر اساس ایمان و اراده جوانان کاهش پیدا می کند. مشکلات حل خواهد شد.» خواهد بود.
از ادعای کاهش قیمت تا عدم اعلام آمار
اما ماجرای قیمت مسکن جنبه دیگری هم دارد. حدود 6 ماه است که دولت آمار تورم و تغییرات قیمت مسکن را اعلام کرده است.
ابوالفضل وروزی، رئیس دفتر اقتصاد مسکن وزارت راه و شهرسازی اخیرا اعلام کرد که انتشار آمار مسکن برای جلوگیری از تورم مورد انتظار متوقف شده است. اما به نظر نمی رسد این توضیحات در مقابل ناظران اقتصادی قرار بگیرد.
همچنین پس از توقف انتشار آمار مسکن در ابتدای زمستان سال گذشته توسط دولت ابراهیم رئیسی، وی گام دیگری در حوزه آمار برداشت. این اقدام به منظور تغییر سال پایه محاسبه تورم از سال 1395 به 1400 بود که بدون تغییر عملی و واقعی در کاهش نرخ رشد قیمت، تورم گزارش شده توسط مرکز آمار را کاهش داد. زیرا بر این اساس تورم در بهمن ماه بر اساس قیمت های 1400 محاسبه می شود نه سال 1395. بنابراین تفاوت قیمت های سال پایه با وضعیت موجود کمتر و میزان تولید اعلامی کمتر خواهد شد.
بنابراین بدون اینکه اتفاق مثبتی در زمینه کنترل قیمت ها بیفتد، دولت نرخ تورم کمتری را اعلام می کند و در نهایت آن را به عنوان یک دستاورد اقتصادی به مردم معرفی می کند.
اکنون در حالی که انتشار آمارهای رسمی متوقف شده و برخلاف آنچه در بازار واقعی احساس می شود، صحبت از کاهش 25 درصدی قیمت مسکن به گوش می رسد چرا که آخرین آمارهای رسمی نشان می دهد قیمت ها در بازار مسکن افزایش یافته است.
آخرین بار مرکز آمار میانگین قیمت هر مترمربع مسکن در تهران را در آذرماه 1401 حدود 55 میلیون تومان اعلام کرد؛ عددی که تورم 54 درصدی را نشان می دهد. قیمت مسکن اما به این اعداد ختم نمی شود و زمستان سال گذشته همزمان با افزایش قیمت دلار، قیمت مسکن نیز افزایش یافت.
پس از آن تاریخ و با ادامه روند صعودی قیمت ارز ایران، برآوردهای غیررسمی حاکی از آن است که تورم مسکن در اوایل سال 1402 از مرز 60 درصد گذشت.
زمانی که ابراهیم رئیسی رئیس جمهور شد میانگین قیمت هر مترمربع واحد مسکونی در پایتخت حدود 31 میلیون تومان بود. بر اساس آمار دی ماه 1401 که آخرین آمار رسمی اعلام شده مسکن در کشور بود، با احتساب قیمت هر مترمربع مسکن در تهران که 55 میلیون تومان اعلام شد، رشد قیمت مسکن در دوره ریاست جمهوری رئیسی تا آن تاریخ بیش از آن بود. 75 درصد
دولت با چه برنامه ای این کار را کرد؟
حال در شرایطی که دولت و حامیانش از کاهش ۲۵ درصدی قیمت مسکن صحبت می کنند و در عین حال ۶ ماه است که آمار رسمی در این زمینه منتشر نشده است، باید به این سوال پاسخ داد که کدام رویداد یا برنامه هدایت شده است. به تورم حدود 55 درصد آیا مسکن در کشور تنها در 6 ماه می تواند منجر به کاهش 25 درصدی قیمت شود؟
همچنین اگر چنین است چرا در بازار واقعی توسط مردم احساس نمی شود؟
اما همچنان مهم ترین سوال این است که اگر دولت توانسته قیمت مسکن را کنترل کند و حتی آن را کاهش دهد، چرا آمار و اطلاعات رسمی مرتبط با این موضوع منتشر نمی شود؟