روهر نه گفته می شود رابرت مالی، مسئول پرونده ایران در دولت آمریکا، برای غلبه بر مشکل ضمانت های سیاسی و حقوقی به ایران «ضمانت های اقتصادی» ارائه کرده است. این امر زمینه را برای سرمایه گذاری های کلان و کلان شرکت های آمریکایی در بخش های مختلف اقتصادی ایران فراهم می کند. در این صورت، شرکت‌های آمریکایی و بخش خصوصی با هرگونه تلاش ایالات متحده برای خروج از توافق هسته‌ای و بازگرداندن تحریم‌ها برای حفظ منافع خود مخالفت خواهند کرد.
سفر ابراهیم رئیسی، رئیس جمهور ایران به روسیه، بخشی از سیاست نگاه به شرق و با توجه به بن بست تلاش ها برای گشایش در برابر غرب به دلیل تحریم های آمریکا بود. این سفر همزمان با مذاکرات برای به تاخیر انداختن مذاکرات در وین بود، اگرچه همه کشورها به نتایج مثبت به دست آمده در وین اذعان داشتند. رژیم ایران موانع مذاکرات وین را زیر نظر دارد که نتیجه نهایی را به تاخیر انداخته است، به ویژه در موقعیت دریافت تضمین از واشنگتن مبنی بر عدم خروج از توافق جدید و در نتیجه توسعه روابط با روسیه و چین. اگر ایالات متحده به موضع قاطع خود در قبال تضمین ها ادامه دهد، به دنبال برگه های مطبوعاتی یا حتی راه حلی جایگزین است.
گفته می شود رابرت مالی، مسئول پرونده ایران در دولت آمریکا، برای غلبه بر مشکل ضمانت های سیاسی و حقوقی به ایران «ضمانت های اقتصادی» ارائه کرده است. این امر زمینه را برای سرمایه گذاری های کلان و کلان شرکت های آمریکایی در بخش های مختلف اقتصادی ایران فراهم می کند. در این صورت، شرکت‌های آمریکایی و بخش خصوصی با هرگونه تلاش ایالات متحده برای خروج از توافق هسته‌ای و بازگرداندن تحریم‌ها برای حفظ منافع خود مخالفت خواهند کرد.
در ایران صداهایی مبنی بر لزوم حفظ تعادل در روابط اقتصادی و سیاسی شرق و غرب و پایبندی به شعار «نه شرقی نه غربی» بنیانگذار جمهوری اسلامی شنیده می شود. اما تصمیم رژیم ایران برای اجرای توافقنامه همکاری اقتصادی و راهبردی با چین و تمدید معاهده همکاری امنیتی و اقتصادی با روسیه، علیرغم تعلل روسیه در ارتقای روابط با تهران به سطح یک اتحادیه راهبردی، به معنای نهادینه کردن دیدگاه شرق است. و ایران در حال دور شدن است. به روی غرب باز نیست، به خصوص که رژیم ایران می داند که چنین اقدامی قطعا به معنای از سرگیری تنش ها با کشورهای غربی به ویژه اعضای شورای امنیت سازمان ملل و تاخیر در بازگشت ایران به جامعه بین المللی است. بنابراین می توان گفت هدف ایران از تقویت همکاری با چین و روسیه ارسال پیام به کشورهای غربی است که متهم به مانع تراشی و نادیده گرفتن مطالبات و دغدغه های سیاسی و اقتصادی ایران هستند. به این ترتیب ایران می خواهد به غرب بفهماند که جایگزین های اقتصادی، سیاسی و نظامی برای خود وجود دارد و می تواند روابط با روسیه و چین را به سطح استراتژیک و کلیدی برساند که قدرت و نفوذ نظامی و اقتصادی در آن حیاتی باشد. مناطق جهان . .
از آنجایی که ایران در شرایط کنونی به هر دو قطب نزدیک می شود، این فرصت را خواهد داشت تا در مرحله نهایی مذاکرات هسته ای بیشتر به خواسته های خود بپردازد و در عین حال احتمال تهدید به بازگشت یا از سرگیری تحریم های اقتصادی علیه خود را خنثی کند. به ویژه، کشورهای غربی، به ویژه تروئیکای اروپایی، منتظر احیای مجدد توافق هسته ای هستند تا پروژه ها و سرمایه گذاری هایی را که از زمان توافق سال 2015 ایران آغاز شده اند، دوباره فعال کنند. در ایران، قرارداد 7 میلیارد دلاری فرانسه برای ساخت راه آهن سریع السیر. در ایران و قرارداد 200 میلیارد دلاری برای فروش هواپیماهای ایرباس و بوئینگ به ایران.
سیاست رژیم ایران در طناب زدن در نگاه به شرق و مذاکره با غرب مستلزم توانایی بالایی در حفظ تعادل برای رسیدن به هدف مورد نظر است. رهبر و وزیر امور خارجه او، حسین امیرعبدالهیان از مسکو و پکن، به دنبال جذب کشورهای غربی برای تشویق آنها به برداشتن گام‌های سریع و امضای توافق هسته‌ای هستند تا دولت جدید ایران شکست نخورد. غرب باید به سرعت به روی بازارهای ایران و سرمایه گذاری در آن کشور باز شود و عرصه برای چین و روسیه خالی نباشد.