کشورهای عربی برای تامین امنیت منطقه به ایران نیاز دارند

کشورهای عربی برای تامین امنیت منطقه به ایران نیاز دارند

در 28 مارس 2024، جاسم البداوی، دبیرکل کویتی شورای همکاری، چشم انداز شورای همکاری برای امنیت منطقه را رونمایی کرد. این سند اولین بیانیه رسمی چشم انداز امنیت جمعی در تاریخ 43 ساله شورای همکاری است که بر اساس بیانیه های گذشته و توافقنامه دفاع مشترک 2000 است که به صراحت بیان می کند که حمله به یک عضو، حمله به همه اعضا است. این سند همچنین شباهت هایی با پیشنهادات قبلی ایران، روسیه و چین دارد که هدف آن تقویت گفتگو و همکاری در منطقه است.

در 28 مارس 2024، جاسم البداوی، دبیرکل کویتی شورای همکاری، چشم انداز شورای همکاری برای امنیت منطقه را رونمایی کرد. این سند اولین بیانیه رسمی چشم انداز امنیت جمعی در تاریخ 43 ساله شورای همکاری است که بر اساس بیانیه های گذشته و توافقنامه دفاع مشترک 2000 است که به صراحت بیان می کند که حمله به یک عضو، حمله به همه اعضا است. این سند همچنین شباهت هایی با پیشنهادات قبلی ایران، روسیه و چین دارد که هدف آن تقویت گفتگو و همکاری در منطقه است. شورای همکاری این چشم انداز را پس از سال ها بحث در شورا پیشنهاد کرد و به دنبال محیطی با ثبات برای پیشبرد برنامه های توسعه بلندپروازانه بود. این به دنبال بیانیه العلا در نشست شورای همکاری در شهر شمال غربی عربستان سعودی در ژانویه 2021 است که به محاصره قطر پایان داد و توافق مارس 2023 در پکن که روابط عادی دیپلماتیک بین ایران و عربستان سعودی را احیا کرد.

این ابتکار بر توسعه بحث های امنیتی محور در مورد چالش های زیست محیطی مشترک، انتقال انرژی، امنیت غذایی و برنامه های ارتباطی منطقه ای و بین منطقه ای تاکید دارد. اگرچه به طور مستقیم بیان نشده است، اما همزیستی مسالمت آمیز و همکاری با تهران برای تحقق اهداف چشم انداز ضروری است. اعضای شورای همکاری می دانند که هیچ یک از پروژه های بزرگی که در سر دارند در سایه رویارویی با ایران محقق نمی شود. رویارویی مستقیم اخیر ایران و اسرائیل بدون شک اهمیت تعامل سازنده با ایران را دوچندان کرده است.

اگر ایران و عربستان در سال 2023 آشتی نمی کردند، امروز منطقه در وضعیت بسیار بدتری قرار می گرفت. از زمان توافق پکن، تحولات مثبت زیادی در روابط بین شورای همکاری و ایران و همچنین بین شورا و عراق رخ داده است. عربستان سعودی برای اولین بار پس از 11 سال میزبان رئیس جمهور ایران بود و به زائران ایرانی اجازه زیارت شهرهای مکه و مدینه را داد. امارات متحده عربی، قطر و عمان روابط اقتصادی خود را با ایران توسعه داده اند. علاوه بر این، جریان سرمایه گذاری از شورای همکاری به عراق و کاهش تنش بین قطر و امارات، عربستان سعودی و بحرین از دیگر موارد است. علاوه بر این، بازیگران اروپایی و آسیایی، به ویژه چین، این همکاری دیپلماتیک و اقتصادی را تشویق کردند. مانع اصلی گسترش روابط منطقه ای همچنان تحریم های اعمال شده از سوی آمریکا علیه ایران است.

طرح صلح هرمز ایران (HOPE) که در سال 2019 معرفی شد، به دنبال استفاده از اختیاراتی بود که بر اساس قطعنامه 598 به دبیرکل سازمان ملل داده شده بود که در نهایت به جنگ ایران و عراق پایان داد. این مشکل کشتیرانی ایجاد منطقه ای عاری از سلاح های کشتار جمعی و امثال آن را تضمین کرد و همین مشکل باعث شد که کمپین فشار حداکثری دولت ترامپ علیه ایران که در آن زمان طرفدارانی در میان برخی از اعضای شورای همکاری داشت، با موانعی مواجه شود. در عین حال، روسیه از ریاست خود بر شورای امنیت سازمان ملل در اکتبر 2020 استفاده کرد تا “مفهوم امنیت جمعی منطقه ای” را در سال 2019 پیشنهاد کند. روسیه به دنبال ایجاد سازمانی برای امنیت و همکاری در آب های منطقه ای است که شامل هشت کشور ساحلی می شود. با روسیه، چین، ایالات متحده، اتحادیه اروپا، هند و سایر طرف های ذینفع به عنوان ناظر یا اعضای وابسته. این ابتکار با هدف ایجاد اعتماد و تقویت همکاری مرحله‌ای در زمینه کنترل تسلیحات، خلع سلاح هسته‌ای منطقه و مبارزه با تروریسم و ​​در عین حال ترویج همکاری‌های اقتصادی، بشردوستانه و زیست‌محیطی بود. با این حال، تهاجم روسیه به اوکراین در سال 2022، مسکو را بر آن داشت تا از تلاش برای پیشبرد این پیشنهاد صرف نظر کند.

از سال 2020، چین همچنین خواستار تلاش های چندجانبه برای تبدیل منطقه به “واحه ثبات” است. دلایل اصلی اهمیت استراتژیک این منطقه برای چین به دلیل پروژه یک کمربند یک جاده و نیاز روزافزون این کشور به انرژی در این منطقه است. گنجاندن ایران و عربستان سعودی در سازمان همکاری شانگهای و بریکس ممکن است میانجیگری چین را بیشتر تسهیل کند. اروپایی ها نیز تلاش خود را برای تعامل با منطقه مضاعف کردند. اتحادیه اروپا در سال 2023 با هدف گسترش روابط اروپا با کشورهای عضو شورای همکاری و همچنین با ایران و عراق، لوئیجی دی مایو را به عنوان نماینده ویژه خود در امور منطقه منصوب کرد. فرانسه نیز یکی از حامیان اصلی گفتگوهای منطقه ای است. با حمایت رئیس جمهور امانوئل مکرون، عراق توانست بازیگران منطقه ای و همچنین سازمان های منطقه ای و بین المللی را در کنفرانس بغداد در مورد همکاری و مشارکت در سال 2021 و در اردن در سال 2022 گرد هم آورد.

در حالی که پایتخت های اروپایی و اتحادیه اروپا روابط دیپلماتیک خود را با تهران و دیگر بازیگران منطقه ای حفظ می کنند، ایالات متحده همچنان به دنبال مقابله یا مهار ایران با تشکیل ائتلاف های منطقه ای است. یکی از جنبه‌های مهم چشم‌انداز شورای همکاری امنیت منطقه‌ای، درخواست آن برای تقویت «همکاری اقتصادی میان کشورهای منطقه» است. در این سند، چالش های زیست محیطی به عنوان یک نگرانی عمده امنیتی برجسته شده است. این چشم انداز از راه حل های واقع بینانه، مسئولانه و متوازن برای تغییرات آب و هوایی حمایت می کند که تنها از طریق افزایش همکاری و نه تنها میان کشورهای عضو شورای همکاری امکان پذیر است. بلکه با ایران و عراق محقق می شود.

علاوه بر این، چشم انداز مورد بحث، کشورهای عضو شورای همکاری را متعهد می کند که برای خاورمیانه عاری از سلاح های کشتار جمعی تلاش کنند و حق کشورها را برای استفاده از انرژی هسته ای برای اهداف صلح آمیز تضمین می کند. این امر مستلزم همکاری بین عربستان سعودی، امارات متحده عربی و ایران برای کاهش خطرات زیست محیطی مرتبط با تاسیسات هسته ای و جلوگیری از گسترش سلاح های هسته ای است. شورای همکاری با تمرکز بر همکاری، حل مسالمت آمیز منازعات و توسعه پایدار، نه تنها هدف خود را ارتقاء امنیت و رفاه کشورهای عضو خود می داند. بلکه به ثبات و صلح آمیزتر نظم بین المللی کمک می کند. مشارکت ایران در این گفتگو برای تضمین موفقیت چشم انداز بسیار مهم است.

منبع: استیمسون