آداب بیابان نشینان شب یلدا / از آش کرد تا قصه های افسانه و شیاطین

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش مرات؛ چاله آغاز انقلاب زمستانی و روزی است که زمین نسبت به خورشید در انتهای افقی خود قرار می گیرد و این انقلاب از هفت هزار سال پیش فرصتی برای جشن گرفتن ایرانیان بوده است، زیرا در گذشته که اکثر مردم ایران به کار کشاورزی مشغول بودند، بنابراین برای کشت خود به روزهای طولانی، گرما و نور خورشید نیاز داشتند و به همین دلیل آخرین روز پاییز را جشن می گرفتند.

فضل ا… احسانی، مردم شناس فرهنگی سمنان در گفتگو با خبرنگار مرآت در خصوص آداب و رسوم کویرنشینان در شب یلدا گفت: مراسم یلدا در کشور ما و همچنین در استان سمنان یک آیین کهن است و بر اساس آن باستانیان، در پایان آن شب طولانی همانطور که اهریمن و مبارک می دانستند، تاریکی مغلوب می شود، نور پیروز می شود و خورشید متولد می شود و روزها طولانی تر می شوند.

این مردم شناس فرهنگی سمنانی افزود: قصه گویی یکی از آداب سنتی شب یلدای مردم سمنان است و بزرگترها برای فرزندان و نوه های خود قصه های قدیمی را که شنیده بودند تعریف می کردند. ابیات حفت، سعدی و مولانا را اقتباس کردند.

به گفته احسانی، پدربزرگ ها و مادربزرگ ها نیز به دلیل جذابیت برای کودکان، داستان هایی درباره جن و پری می خواندند، بنابراین علاوه بر جذابیت، برای کودکان نیز آموزنده بود.

احسانی همچنین بیان می‌کند: سفره‌های ساکنان کویر سمنانی در شب چله شامل سفره‌هایی بود که تمام محصولات باغی از جمله بادام، لوبیا، گردو، چغندر، شلغم، نان و شیر برنج، خاکستر گندم و … را می‌خوردند. خاکستر رشته

وی آش کارده و آش پره را نیز از غذاهای مخصوص مردم سوره می داند و می افزاید: آش کارده از سبزی به نام کارده تهیه می شود که طعم تند و شبیه شاهی دارد و آش پره نیز از سبزی درست می شود. تکه تکه شده است

به گفته این مردم شناس سمنانی، هندوانه را امشب برای خنک شدن و رفع تشنگی در فصل تابستان نیز می خورند و بانوان برای شام سبزی پلو تهیه می کنند. شیرینی هایی که برای این عصر تهیه می شود، پشت و پشمک نام دارد.

این مردم شناس همچنین بیان می کند که سمنانی ها برای تازه ماندن انار و هندوانه را در زمین کنده و گاه این میوه ها را تا عید نگهداری می کردند و بعد از آن استفاده می کردند.

انتهای پیام/