به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به نقل از دیار آفتاب ؛ مردم ایران مانند هر تمدن باستانی از دیرباز برای بسیاری از مناسبت های ملی و مذهبی خود آیین های خاصی را انجام می دادند که از بدو ورود اسلام به ایران، بارها رنگ و بوی مذهبی به خود گرفت.
ماه مبارک رمضان یکی از مناسبت های اسلامی است که پس از ورود به ایران رنگ و بوی ایرانی می گیرد و مردم این دیار آیین های ماه مبارک رمضان را به شیوه خود انجام می دهند.
در این گزارش نگاهی داریم به آیین های رمضانی مردم استان مرکزی؛ با ما همراه باشید.
تمیز کردن خانه
رسم بر این است که قبل از فرارسیدن ماه مبارک رمضان به سمت خمین و بسیاری از روستاهای آن حرکت می کنند و این بار که برای بهار طبیعت آماده می شوند، این بار برای بهار قرآن آماده می شوند.
دلقک ها
آیین خاصی به نام کلوخندزن در میان خانواده های فراهانی و مناطق استان مرکزی رایج است که معمولاً در روز آخر شعبان برگزار می شود. در این آیین، بزرگان هر خانواده اغلب به عنوان شام آش رشته درست می کردند و برای جشن ماه میهمانی خدا، جمع کوچکی را گرد هم می آوردند.
با دیدن آمدن ماه رمضان
یکی از آداب و رسوم محلی شهرستان های استان به ویژه دلیجان و خمین در ماه مبارک رمضان این است که جوانان این شهر از سه روز تا این ماه مبارک به بالاترین ارتفاع شهر خود رفته و منتظر ماه می مانند. برخاستن، شب زندگی را می سازند. در این مراسم جوانان پس از رویت ماه فرا رسیدن ماه مبارک رمضان را با ندای خداوند متعال بشارت می دهند.
هدیه ای برای ماه مبارک رمضان
«سر زبان» نام هدیه ای است که خانواده های روستایی به نوجوانانی که می خواهند برای اولین بار قبل از این ماه مبارک روزه بگیرند می دهند تا آنها را به روزه داری تشویق کنند.
نتایج جستجو
یکی دیگر از رسوم محلی ماه مبارک رمضان در شهرستان خمین، سحر هانی است. در این مراسم هر شب نوجوانی به پشت بام خانه ای در همسایگی خود می رود و با زدن بر طبل و خواندن دعا شروع به سحر خوانی می کند.
با نزدیک شدن به وقت طلوع فجر و طلوع آفتاب ضرب طبل تندتر می زند تا روزه داران بدانند که وقت اذان است و باید از خوردن غذا خودداری کنند و برای نماز آماده شوند. وقتی اذان می رسد، نوجوان در پشت بام خانه شروع به اذان گفتن می کند.
همچنین اجرای آیین سحر از سنت های معمول منطقه فراهان است. بیشتر شعبده بازان را افرادی انتخاب می کردند که باسواد و خوش زبان بودند و با شعر ادبی و مناجات و مناجات آشنایی کامل داشتند.
عزاداران از شب اول ماه مبارک رمضان با حضور در پشت بام مسجد یا منزل تکایا به تلاوت دعا و آیاتی با مضامین تسبیح و حمد و رحمت و رحیم تا اذان صبح طلب مغفرت کردند. به نماز
آئین سحرخیزی در برخی از مناطق روستایی شهرستان دلیژان و محلات با آیین «سپیده دم خون» همراه است، به این ترتیب شخصی به پشت بام می رود، غرش می کند و شخصی مانند منادی بر طبل می کوبد و به تلاوت آیات می پردازد. و خواندن اذان مردم را برای صرف صبحانه و عبادت بیدار می کرد.
امروزه مراسم سحر و جادو از طریق بلندگوهای مساجد استان مرکزی انجام می شود و شعبده بازان محلی آداب و رسوم گذشته را در روستاها زنده نگه می دارند.
غذای ماه رمضان
رسم خمینی این است که در هنگام افطار غذاهای محلی مانند شله زرد، حلوای شیره انگور، شیر برنج و حلیم تهیه می کنند. در روستای فرنگ قبل از ماه رمضان سه نوع نان خانگی به نام های فاطر شیر، نان گرده و نان شاته پخته می شود. توقف از تلاوت قرآن و افطار از دیگر آداب و رسومی است که مردم خمینی همچنان به آن پایبند هستند.
زنان روستای تفرش در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان مراسم حلوا را برگزار می کنند که بیشتر این حلواها بین مردم توزیع می شود و بخشی دیگر برای عید سعید فطر اختصاص دارد.
افطار
افطاری دادن به دوستان، اقوام و آشنایان از دیگر کارهای خوب و رایج در روستاهاست.
دستگیری فقرا و نیازمندان و دادن مال و غذا در ماه مبارک رمضان از صفات پسندیده مردم این منطقه است و خیران زیادی در مساجد با افطاری در این عقیده و سنت شریف شرکت می کنند.
مراسم شب افطار
همچنین «شب افطار» یکی دیگر از رسوم ماه مبارک رمضان در استان مرکزی است که می توان گفت در اکثر شهرهای استان رسما برقرار است.
طبق سنت شب افطار، در خانواده هایی که دختری را به عقد خود در آورده اند، رسم بر این است که خانواده داماد در یکی از شب های ماه مبارک رمضان برای خانواده عروس به اصطلاح افطار می کنند. خانواده داماد به خانه عروس می روند و یک بشقاب با چند نوع غذا، شیرینی و هدیه برای عروس تهیه می کنند و شب را در خانه او می گذرانند.
آهوآهو
سنت دیرینه «آهو آهو» یکی از آداب و رسوم معمول روستای خوره از توابع شهرستان محلات است که در شامگاه چهاردهم ماه مبارک رمضان و در شب میلاد امام حسن (ع) برگزار می شود.
طبق این سنت قدیمی، وقتی هوا تاریک می‌شود، نوجوانان و کودکان به خانه‌های گروه‌های جداگانه می‌روند و یکی از اعضای بزرگ‌ترین گروه شعری را با صدای بلند می‌خواند و بقیه با صدای بلند «احوا» می‌خوانند.
این دسته ها معمولاً با پسران خردسال به خانه می روند و هنگام خواندن اشعار معمولاً پسر کوچک خانواده مقداری آجیل و تنقلات برای اعضای گروه می آورد و اگر پسر خانواده برای آوردن تنقلات دیر کرد، گروه. شعرهایش را می خواند. .
نصف شب
در روستای سینکان شهرستان دلیجان به شب های 13 تا 15 ماه مبارک رمضان «نیمه شب» می گویند. در این شب‌ها سینكان‌های كوچك در گروه‌های دوازده نفری در مركز روستا جمع می‌شوند، پس از افطار در خیابان‌ها قدم می‌زنند و اشعار خاص، آجیل (نخود، كشمش، قصه، نبات و…) را می‌خوانند.
زنجیر
در روستای زر و برخی دیگر از نقاط دلیجان در شب بیست و یکم ماه مبارک رمضان مراسم شیردهی و زنجیر زنی مانند روزهای تاسوعا و عاشورا در خیابان ها برگزار می شود. مردم نراک دلیجان در روز بیست و یکم ماه مبارک رمضان دست بلند می کنند و مانند عزاداری امام حسین (ع) در روز عاشورا سینه می زنند، غل و زنجیر می کنند و … با این تفاوت که انجام می دهند. کت نپوشید -پوشیدن بلند.
در میدان
آئین الترانی یکی از مراسم سنتی و مذهبی است که در ماه مبارک رمضان در ساوه برگزار می شود.
این مراسم در آخرین شب های ماه مبارک رمضان به ویژه چهارشنبه آخر ماه بعد از نماز مغرب و عشاء توسط جمعی از جوانان و نوجوانان ساجی برگزار می شود.
شرکت کنندگان در این آیین که تعداد آنها حدود 10 نفر است، برای اجرای برنامه در مقابل خانه اقوام و همسایگان جمع می شوند.
آنها با هم شعر می خوانند و همچنان نام یکی از بچه های خانه ای را که جلوی آن جمع شده بودند فریاد می زنند.
سپس جوانان و نوجوانان شرکت کننده در مراسم الطرانی با گفتن عبارت «یا ثواب یا جواب» منتظر ثواب صاحب خانه شدند. در این مرحله از برنامه المطرنی صاحب خانه با گرمی و سخاوت از جوانان و نوجوانان شرکت کننده در مراسم استقبال می کند و با ارائه شیرینی و تنقلات و احیاناً پول نیز از آنها استقبال می کند.
عید در روز عید فطر
از دیگر آداب مردم ساوه در روز عید سعید فطر، عیدی فرستادن داماد به خانه همسرش است. بر اساس این سنت دیرینه، در روز عید سعید فطر، عروس و داماد نامزد خود را شامل میوه های فصل، پارچه، جواهرات و شیرینی ها به خانه پدر عروس می برند.
همچنین بانوان ساوه ای در روز عید سعید فطر به منزل مردی که در ماه مبارک رمضان در منزل وی جلسات ختم قرآن برگزار می شد می روند و به او هدایا و شیرینی می دهند.
گزارش علیرضا نجمی
انتهای پیام/