به اعتقادات نباید کورکورانه عمل کرد و همه چیز را باید با معیارهای خدا سنجید. حجاب نیز میراث مادران است، دلیل محکمی برای تمسک به آن و تقلید آن نیست، بلکه باید با اعتقاد قلبی و با رغبت و اعتقاد به آن انجام شود. هیچ میراثی را نباید کورکورانه دنبال کرد. شما باید در مورد آن بیاموزید و اگر به آن اعتقاد دارید از آن استفاده کنید.
مریم باغی در روزنامه سازندگی نوشت: در شهر بنرهایی پر از عکس مادرانی که دخترانشان حجاب دارند نصب شده و سپس نوشته شده است: «حجاب میراث مادران است». میراثی که همه از خود به جای می گذارند و همچنین مادران، خیر است. اما حجاب چه میراثی است؟ قبل از آن باید بگوییم اصل حجاب چیست، بعد بگوییم ارث است یا خیر؟
1. تنزل حجاب به مقوله میراث، ظاهراً دفاع از حجاب است، اما در باطن نفی آن است. من مخالف حجاب نیستم و به اصل آن معتقدم، اما همانطور که برخی از متکلمان، مجتهدان و مفسران گفته اند، معتقدم حجاب برای زنان مؤمن در قرآن مستحب است نه اجباری و اصولاً اسلام از اجبار در قرآن حمایت نمی کند. هر دسته ای از ایمان، حتی در اصل دین. آیه معروف «لا اکراه فی الدین…» گواه این مطلب است.
صریح ترین آیات قرآن درباره حجاب آیه 58 سوره احزاب و آیه 31 سوره نور است. آیه 58 سوره احزاب می فرماید: ای پیامبر به زنان و دخترانت و زنان مؤمن بگو که از پوشش هایشان. [ جلباب که برخی آن را چیزی شبیه به عبا یا روسری معنی کرده‌اند]باید به خود نزدیک شوند که این به علم نزدیکتر است، مبادا اذیت شوند و خداوند آمرزنده و مهربان است. و در آیه 31 سوره نور، در حالی که خداوند در آیه 30 ابتدا به مردان خطاب می کند: «به مؤمنان بگو چشمان خود را بپوشانند و عورت خود را حفظ کنند. برای آنان پاکیزه‌تر است، خداوند به آنچه انجام می‌دهند آگاه است».
سپس در آیه 31 نور می فرماید: «و به زنان با ایمان بگو چشمان خود را بپوشانند و عورت خود را بپوشانند و بدن خود را جز آنچه در آن آشکار است آشکار نکنند و روسری خود را بر گردن خود بیندازند. عورت خود را آشکار نکنند مگر به شوهر و پدر یا پدر شوهرشان یا پسرشان یا پسر شوهرشان یا برادرشان یا برادرزاده ها یا خواهرزاده ها یا همسرانشان و یا هر چه که دارند. دارند، دست یا پیروان مردانی که هیچ نظر بدی (یا شهوت یا نیاز) ندارند، یا فرزندانی که در عورت خود هستند، زنان تسخیر نکرده اند. و [زنان]به پاهایشان نزن تا چیزهای پنهان بدنشان معلوم شود.»
این را در این دو آیه می بینیم
1. توصیه به زنان مؤمن.
2. شکل حجاب مشخص نشده و فقط دستور داده شده که بدن خود را آشکار نکنند و روسری خود را بر گردن یا بین سینه نکشند.
3. آنچه در قرآن آمده تشویق به حجاب است نه اجبار.
حال سوال اینجاست که آیا بهتر است از این گفتمان منطقی، انسانی و جبر ستیز قرآن دفاع کنیم یا با فکر دفاع از حجاب آن را به میراث تبدیل کنیم؟ همانطور که شهرداری تهران.
2. آیا حجاب میراث مادران ماست؟ آیا به این دلیل عمل می کنیم که میراث ماست یا به این دلیل عمل می کنیم که اعتقاد ماست؟ باید گفت که در «عقاید» میراث مهم نیست و ما اصلاً نماز نمی خوانیم و حجاب نمی کنیم زیرا مادران و پدرانمان این کار را می کردند. ما نماز می خوانیم، روزه می گیریم، دروغ نمی گوییم و حجاب داریم زیرا این امر خداوند به مؤمنان است.
قرآن کریم بارها در آیات مختلف به این نکته اشاره می کند که مشرکان گفته اند که میراث پدران و نیاکان خود را که بت بوده اند به جا بگذاریم و سخنان پیامبران را بشنویم. اما خداوند به صراحت در قرآن از طریق انبیا می فرماید آنچه را که اجدادتان می پرستیدند رها کنید و به خدا روی آورید. از جمله این آیات می توان به: (170 بقره) (104 مائده) (28 اعراف) (70 و 71 و 173 اعراف) (52 تا 54 پیامبر) (78 یونس) (22 و 23 زخرف) و (21 لقمان) اشاره کرد. آیات (74 و 75 از شعرا) که به عنوان نمونه داستان حضرت ابراهیم را نقل می کند که مشرکان گفتند: «ما پدران خود را چنین یافتیم» و ابراهیم گفت: «آیا به آنچه می پرستید فکر کردی؟» حتی به ابراهیم توصیه شد که در برابر پدرش بایستد و بگوید ما بت های شما را نمی پرستیم. (74، پاداش)
پس نباید در اعتقادات به میراث ها کور شد و همه چیز را با معیارهای الهی سنجید. حجاب نیز میراث مادران است، دلیل محکمی برای تمسک به آن و تقلید آن نیست، بلکه باید با اعتقاد قلبی و با رغبت و اعتقاد به آن انجام شود. هیچ میراثی را نباید کورکورانه دنبال کرد. شما باید در مورد آن بیاموزید و اگر به آن اعتقاد دارید از آن استفاده کنید.