باشگاه های ایرانی تنها در بحث سخت افزاری مشکل زیادی ندارند. در حوزه های دیگر هم مشکلات زیادی داریم. یکی از این مشکلات خرید خارجی است.
تجربه نشان داده که بازیکنان خارجی خوب به ندرت جذب باشگاه های ایرانی می شوند و در این زمینه اگر بخواهیم وارد جزئیات شویم و عصا را تکان ندهیم، در لیست بازیکنانی هستیم که به تیم های مختلف پیوسته اند و کارکردی جز این ندارند. از دست دادن. .
ماجرای بازیکن گهر گابن که سابقه ملی ندارد و همین مشکل باعث شد باشگاه رای خود را صادر کند، اولین خرید نگران کننده خارجی در فوتبال ما نیست، اما امیدواریم آخرین اشتباه تیم هایی باشد که این کار را نمی کنند. به هر دلالی اعتماد کنید و به هیچ وجه. در این زمینه وارد رایزنی نشوید.
اگر بخواهیم گذشته را شخم بزنیم، به نام بازیکنانی می رسیم که یکی کار اصلی اش پرنده فروشی بود، دیگری با شکستگی رباط صلیبی قرارداد داشت و در شاهکار خیره کننده دیگری، بازیکنی به ایران آمد که یک دونده بود و کاری به فوتبال نداشت.
تیم های ایرانی در این زمینه سابقه طولانی دارند و گل گهر تنها تیمی نیست که مرتکب این اشتباه شده است. ما باید بپذیریم که نه تنها باشگاه ها باید موضع محکم تری در این مورد اتخاذ کنند، بلکه خود مربیان نیز باید از روابط خود برای خرید از جایی استفاده کنند که آسیبی به آنها وارد نشود.
اگر تیم‌های ایرانی اصلاً نیاز به همکاری با دلال‌ها دارند، باید به واسطه‌هایی که استانداردها را می‌دانند و تمایلی به نمایندگی بازیکن در تیم‌های ایرانی ندارند، برای دریافت پورسانت خود مراجعه کنند.
بدون رای کمیسیون انضباطی گل گهر و این اعتقاد که باید ببینیم تکلیف کمیسیون استیناف چه می شود، ناگزیر منتظر روزهایی خواهیم بود که باشگاه ها علاوه بر روند پخش و تبلیغات محیطی، نسبت به سایر موضوعات نیز نظر خود را تغییر دهند. مانند خریدهای خارجی و یکبار برای همیشه بسته شدن پرونده سخت فوتبال ایران در این پرونده.