آیا کلیباف از ریاست جمهوری خداحافظی می کند؟

در روزهای منتهی به سومین دوره مجلس، کلیباف که به مدت دو سال ریاست مجلس را برعهده داشت، برای حفظ ریاست خود با چالش جدی مواجه است. سهمیه به منتقدان می رسد.

آرزوی او رسیدن به خیابان پاستور بود، اما پس از 12 سال تلاش، این رویا را چنان دست نیافتنی یافت که تصمیم گرفت برای رسیدن به جای دیگری سخت تلاش کند تا حداقل بتواند در بین رهبران قرار گیرد. گرچه گندم سیاه امیدها و آرزوها از پاستور به بهارستان تغییر کرد، اما این بار برای محمد باکر کلیباف چندان هموار و هموار نبود که سرهنگ ناچار به پرداخت باج و اطاعت از خواسته های منتقدانش شد تا به ریاست جمهوری برسد. مجلس و این دست ها و محبت ها ادامه دارد.

چالش و باج انتخاباتی برای پایداری

اگر بخواهیم چالش های کالیباف برای رسیدن به ریاست جمهوری و ابقای آن را فهرست کنیم، قطعاً انتخابات اسفند 98 اولین انتخابات بود، چالشی که چالشی معتبر برای شهردار سابق تهران بود و او را مجبور کرد تا سال 90 در صدر فهرست اصولگرایان باقی بماند. دقیقه یک قدم به عقب برگرد و اولین دیه ثبات را بپرداز تا وعده های رسیدن به رأس هرم قانونگذاری شکسته نشود.

ماجرا از آنجا شروع شد که پس از شکست اتحاد محافظه‌کاران در رسیدن به توافق با جبهه پایداری، استیبل تصمیم گرفت در انتخابات 1998 فهرست جداگانه‌ای ارائه کند. موضوعی که حتی اگر مانعی برای کلیباف نبود، قطعاً یک رای قاطع را با خطر جدی مواجه می کرد و همین نگرانی کلیباف را بر آن داشت تا ساعاتی قبل از انتخابات کفه ترازو را از جمله گزینه های بیشتری از جبهه پایداری شل کند. در لیست و بعداً به ریاست مجلس برسد.

صندلی ویبره روی صندلی و توزیع نقاط

اگرچه خطر فهرست های رای دهندگان اولین چالش کالیباف بود، اما هرگز آخرین چالش او نبود و روز بعد از اعلام پیروزی محافظه کاران، بحث ها و رقابت ها به تریبون و ریاست جمهوری رسید و هر روز که می گذشت معلوم می شد که زاکانی حاجی بابای و فریدون عباسی نیز به عنوان نامزدهای ریاست جمهوری اضافه شدند. در این شرایط، افشای رشوه های 65 میلیاردی میرسلیم در دوران مدیریت کلیباف و رد تحقیق در آن زمان، برای کلیباف چندان راضی کننده نبود. اکنون لرزش در ریاست جمهوری برای سرهنگ محافظه کار شدیدتر شد و کالیباف بار دیگر متقاعد شد که باید در تقسیم غنایم سخاوتمندتر باشد.

«علیرضا زاکانی از کاندیداتوری خود برای ریاست مجلس انصراف داد» خبری بود که در حالی منتشر شد که بحث لابی ریاست مجلس داغ شده بود. خبری که ازرمان شمس نتوانست پشت صحنه بماند. طولی نکشید که در پشت صحنه استعفای او زمزمه هایی شنیده شد و سرانجام زاکانی در واکنش به رمز و راز استعفای او به نفع کلیباف، به عنوان رئیس مرکز پژوهش های مجلس معرفی شد.

پایداری و احمدی نژاد نیز به نوبه خود در این تقسیم غنائم بدشانس بودند و از هیئت رئیسه تا ریاست کمیسیون در اولین انتخابات هیئت رئیسه مجلس یازدهم سهام خود را پس گرفتند و کلیباف در همان سال اول به هدف خود رسید. .

چهارراه بهارستان و پاستور

نام انتخابات ریاست جمهوری آتی در نگاه کالیباف هیجان زده است تا در موقعیت فعلی خود باقی بماند و دوباره تلاش کند به خیابان پاستور برسد. سال دوم مجلس یازدهم مصادف با انتخابات ریاست جمهوری سال 1400 بود که رقیب جدی برای کالیباف نبود و او را بیش از هر زمان دیگری به ریاست جمهوری تبدیل کرد. حالا زمزمه هایی مبنی بر حضور کلیباف در انتخابات ریاست جمهوری به گوش می رسید و سخنان و نشانه هایی درباره وی توسط اصولگرایان داخل و خارج مجلس شنیده می شد. اصولگرایان در نهایت استدلال کرده بودند که اگر او وارد انتخابات ریاست جمهوری شود و نتواند رای لازم را کسب کند، ریاست جمهوری را هم از دست خواهد داد. دو چهار دوری کلیباف او را به این نتیجه رساند که از «ریاست مجلس» انتقاد خواهد کرد و از اعتبار «ریاست جمهوری» دوری خواهد کرد.

محمد باکر کلیباف که هنوز پاسخ قطعی به سوالاتی که در اذهان عمومی از سال ها مدیریتش در خیابان بهشت ​​باقی مانده است، دریافت نکرده و احتمالاً به همین دلیل پس از دو سال تمام قدرت هنوز تصمیم به برگزاری نشست خبری نگرفته است. ، تمایلی به تصمیم گیری ندارد.مثل حفاظت از فضای مجازی و امثال اینها که ثابت می کند مهمترین حلقه مخالفان کلیباف یعنی ثبات است که در خط مقدم قرار دارد.

مرتضی آقاتهرانی که سال ها دبیرکلی جبهه پایداری بود و پس از رحلت آیت الله مصباچ یزدی جایگزین وی شد، یکی از مهم ترین حامیان طرح دفاع سایبری است که برای تحقق آن تلاش زیادی می کند. این طرح در حال تلاش است. طبیعی است که وقتی آقاتهرانی به عنوان رهبر جبهه پایداری به دفاع از یک تصمیم برمی‌خیزد، دانشجویان و همکارانش پرچم اطاعت را برافراشته‌اند. چالش کالیباف در برابر این حمایت کامل زمانی آغاز می‌شود که این طرح جنجال‌های زیادی را برانگیخت و مخالفت مردمی با این تصمیم به پارلمان سرایت کرد. اکنون برای گالیباف سخت‌تر است و محاسبات و کتاب‌هایش او را متقاعد می‌کند که تصویب این طرح را با تصمیم‌گیری به تعویق بیندازد یا حداقل فعلاً چوبی بر چرخ ثبات بگذارد. این موضوع به هیچ وجه به مذاق مردم این جبهه خوش نیامد و از آنجایی که در گذشته کینه ای نسبت به کلیباف داشتند، تصمیم گرفتند در جلسه سوم، فردی را از بین خود به عنوان رئیس مجلس معرفی کنند و به این ترتیب کلیباف را از مجلس حذف کردند. پدیوم.

ائتلاف برای پایداری و حامیان دولت

چالش های کلیباف به مجلس و تصمیم گیری ها زیر سقف هرمی خانه ملت ختم نمی شود، زیرا پس از انتخابات ریاست جمهوری 1400 و انتصاب ابراهیم رئیسی به ریاست جمهوری، بیش از هر زمان دیگری سران سه گانه را قرار داد و از آنجایی که انتخابات سال 96 و سازش های مجلس یازدهم و دولت سیزدهم، محمد باکر کلیباف را به عنوان هم پیمان ابراهیم رئیسی معرفی کرد، پر واضح است که تصمیمات دولت رئیسی توسط رئیس مجلس نوشته می شود و این موضوع با آن مواجه خواهد شد. کلیباف در تلاش است تا از شر آن خلاص شود.

«فهرست طولانی از مسائل وجود دارد و ما باید اولویت‌ها را تعیین کنیم و شجاعت داشته باشیم که با درایت و همدلی به سمت هم‌افزایی حرکت کنیم. ما فرصت اشتباه نداریم. کلیباف در افطاری مشترک دولت و مجلس خطاب به ابراهیم رئیسی گفت: جبهه انقلاب که در جایگاه مسئولیت و قدرت قرار دارد محکوم به موفقیت است. انتقاد صریح که در واقع بیشتر از سوی رئیس جمهور مطرح می شود، افکار عمومی است که باید معتقد باشند هزینه تصمیمات دولت نباید بر عهده رئیس مجلس باشد. اگرچه تصمیم کالیباف برای انتقاد از دولت در موضوعاتی مانند تورم، لغو ارز ترجیحی و غیره هدف دیگری دارد، اما حامیان دولت ریاست جمهوری در داخل مجلس علاقه چندانی به نیات و اقدامات رئیس جمهور نشان نداده اند و بعید است. دور هم جمع شوید و او را برای حفظ ریاست جمهوری به چالش بکشید.

فلش آزاد “دروازه سیسمونی” ؟!

در این دو سال چالش های پیش روی فرش بافی زیاد است و تقریبا هر از چند گاهی رئیس مجلس با حواشی جدیدی مواجه می شود. در بهمن ماه انتشار یک فایل صوتی از سوء استفاده های مالی که در آن نام کلیباف به گوش می رسید، سر و صدای زیادی به پا کرد و در تمام این مدت کلیباف ترجیح داد سکوت کند تا آب از آسیاب بریزد، اما ماجرا از این قرار بود. تمام نشد و غبار فراموش نشد که داستان جدیدی برای او آمد. ماجرا از آنجا شروع شد که ویدئویی در فضای مجازی منتشر شد که نشان از افزایش غیرطبیعی کار دو زن با پوشش کامل اسلامی و یک مرد در پرواز به ترکیه داشت. کلیباف همسر محمد بیکر و صاحب موسسه خیریه امام رضا و زوج دیگر دختر و داماد خانواده هستند. ; موضوعی که موجی از انتقادات را به رئیس مجلس و حتی همکارانش برانگیخت، کلیباف را به استعفا دعوت کردند.

علیرغم اینکه کلیباف روزها در این مورد سکوت کرد، تصمیم گرفت با نزدیک شدن به انتخابات مجلس در جلسه غیرعلنی به آن پاسخ دهد. او گفته بود که با این سفر مخالف است و خانواده اش تصمیم گرفته اند به این سفر بروند. کلیباف نیز ماجرای اضافه بار را تکذیب می کند و آن را توهم تخریب چهره اش می داند.

در پی این توضیحات، هرچند تعداد قابل توجهی از نمایندگان بیانیه هایی را در حمایت از کلیباف امضا کردند، اما توئیت بیژن نوباوه نماینده تهران نشان می دهد که پایه های ریاست کلیباف بیشتر متزلزل شده است. او نوشت: «مجلس به کجا می‌رود؟» زمانی که رئیس قوه مقننه برای اعاده حیثیت آلوده خود متن میثاق نامه ای را که نمایندگان حفظ کرده اند به نفع خود جعل می کند. ترس از کجا می آید؟ اعاده حیثیت یا انتخاب جدید هیئت مدیره؟ مجلس به خون تازه نیاز دارد».

تجربه نشان داده است که تا به امروز سخاوت کالیباف توانسته است فرصتی دیگر در لحظات حساس به او بدهد. حال باید دید آیا این بار عقربه های اختصاص امتیاز بیشتر مانند گذشته قدرتمند است و می تواند از این چالش به سلامت عبور کند یا خیر؟!