اختتامیه کنگره بین المللی اقتصاد، اشتغال و تولید در آیینه قرآن و عترت (عج) روز گذشته (15 اردیبهشت) با پیام تصویری آیت الله جوادی آملی در دانشگاه بین المللی امام رضا (ع) برگزار شد. شهر مقدس مشهد
آیت الله جوادی آملی در این بیانیه با بیان اینکه مالکیت در نظام اسلامی ستون فقرات یک ملت است، گفت: عناصر محوری اقتصاد در قرآن کریم در آیات متعددی ذکر شده است: اولین رکن این است که مالکیت را به وجود بیاوریم. پشتوانه ملت، ثروت کشور نباید به ابلهان سپرده شود، زیرا ثروت کشور عامل قیام، مقاومت و پایداری یک ملت است. اگر احمقی ستون فقرات ملتی را بگیرد، آن ستون را می شکند و این ملت را به زمین می اندازد.
فرمود: عنصر دوم این است که اگر ملتی نتواند ستون فقرات خود را نگه دارد، فقیر است; یعنی ستون فقراتش شکسته است اگر این ستون فقرات حفظ نشود و با ربا و امثال آن آسیب نبیند این ملت فقیر می شود. فقیر به مردمی گفته می شود که ستون فقراتشان شکسته است، زیرا عامل قیام که ثروت است، آن را از دست داده و بهره ای از آن نبرده است.
این مرجع تقلید شیعیان با بیان اینکه ملتی که ستون فقراتش شکسته قدرت قیام ندارد، گفت: عنصر سوم این است که ملتی که ستون فقراتش شکسته است قدرت قیام را نداشته باشد چه برسد به مقاومت تا سر حد اقتصاد مقاومتی. آیه سوره نساء این است که مال مال عامل قیام است، امتی که قیام را برنمی انگیزد ملتی است که ویلچر دارد.
وی با بیان اینکه ثروت باید در بخش دولتی باشد، گفت: رکن چهارم این است که ثروت در دست دولت نباشد، بخش خصوصی نباشد، بخش خصوصی نباشد، بلکه در بخش دولتی باشد. یعنی توده مردم برای امرار معاش در اموال کشور زندگی آبرومندانه ای داشته باشند. البته هرکسی به اندازه استعداد اقتصادی، توان و درک اقتصادی، تلاش اقتصادی خود، کمک می کند و این همان خونی است که باید در رگ های این دایره 360 درجه جاری شود و اگر این اموال به بخشی نرسد. آن قسمت فلج است، انگار خون به عضوی نمی رسد، آن عضو فلج است.
آیت الله جوادی آملی با اعلام اینکه تولید و اشتغال با ربا امکان پذیر نیست و جنگ با خداست، گفت: نظام مردم بدون بانک های ربا و خالی از وحی محقق نمی شود. تولید و کار با ربا ممکن نیست و این جنگ با خدا و ْیمْحَقُ اللّهُ الرِّبَا﴾ است.[۱]بنابراین اگر ملت چنین باشد به تولید و اشتغال توجه می کند.
متن کامل پیام آیت الله جوادی آملی به شرح زیر است:
خدا نکند
به نام خدا
«حمد و ستایش مخصوص خداوندی است که پروردگار جهانیان است و بر همه انبیا و رسولان و ائمه مهدی رحمت می‌فرستد.
ما اول از همه برای روشنفکران اقتصادی و فرهنگی ارزش قائلیم.
در قرآن کریم در آیات متعددی به عناصر محوری اقتصاد اشاره شده است: نخست اینکه ثروت را ستون فقرات یک ملت و جامعه معرفی می کند. در آغاز سوره نساء فرمود: ُؤْ﴿ُؤُْؤُْؤْ.[۲] یعنی ثروت کشور را به دست ابلهان نگذارید که ثروت کشور عامل قیام و مقاومت و پایداری یک ملت است. اگر احمقی ستون فقرات ملتی را بگیرد، آن ستون را می شکند و این ملت را به زمین می اندازد. پس اولین رکن این است که مال در نظام اسلامی ستون فقرات یک ملت است.
عنصر دوم این است که اگر این رکن حفظ نشود و با ربا و امثال آن آسیب نبیند، این امت فقیر می شوند. در فرهنگ قرآن، ملتی که جیبش خالی و جیبش خالی، این ملت فقیر است. فقیر به معنای گدا نیست، در فارسی واژه دقیقی برای توصیف ملتی که ستون فقراتش شکسته است نداریم. می گوییم گدا! کلمه گدا هیچ مفهوم علمی ندارد. در زبان عربی به گدایان فقیر و فقیر گفته می شود، اما قرآن کریم از ملتی با جیب خالی و کیسه خالی به عنوان فقیر یاد می کند. فقیر به معنای گدا نیست. این «فعل» به معنای مفعول است; مانند «قاتل» که به معنای قربانی است، به فقیر ملتی گفته می شود که ستون فقراتش شکسته است، زیرا عامل قیام که ثروت است، آن را از دست داده و از آن بهره کافی نبرده است. «فقیر» به همین معناست; به معنای مبتکر؛ یعنی قدرت پویایی و حرکت را از دست داده است:[۳] به همین معنی است.
بنابراین اولین عنصر این است که ثروت یک کشور ستون فقرات آن ملت است. عنصر دوم این است که اگر ملتی نتواند ستون فقرات خود را حفظ کند، فقیر است. یعنی ستون فقراتش شکسته است.
عنصر سوم این است که ملتی که ستون فقراتش شکسته است، قدرت قیام و مقاومت برای رسیدن به اقتصاد مقاومتی را ندارد. آیه سوره نساء این است که مال مال عامل قیام است، امتی که قیام را برنمی انگیزد ملتی است که ویلچر دارد.
عنصر چهارم آن چیزی است که در سوره حشر آمده است; وی گفت: این ثروت نباید در دست دولت باشد، نه در بخش خصوصی و نه در بخش خصوصی، بلکه باید در بخش دولتی باشد. یعنی توده مردم برای امرار معاش در اموال کشور زندگی آبرومندانه ای داشته باشند. البته هرکسی به اندازه استعداد اقتصادی، توان و درک اقتصادی، تلاش اقتصادی خود، کمک می کند و این همان خونی است که باید در رگ های این دایره 360 درجه جاری شود و اگر این اموال به بخشی نرسد. آن قسمت فلج است انگار که خون به عضوی نمی رسد آن عضو فلج است.
تولید و اشتغال با ربا ممکن نیست و جنگ با خداست
پس مال در اسلام ستون فقرات است، ملت بیمار فقیر است. یعنی ستون فقراتش از کار افتاده است. اگر نظام حکومتی سوسیال شرقی شکست بخورد، و اگر نظام سرمایه داری غرب باشد، آن سرمایه در دست گروه خاصی است که شکست می خورد، و اگر ترکیبی از دولت و سرمایه داران باشد که شکست می خورد، و اگر مردم زنده می مانند، بدون بانک های ربوی است و با وحی تطهیر می شوند، محقق نمی شوند. تولید و کار با ربا ممکن نیست و این جنگ با خدا و ْیمْحَقُ اللّهُ الرِّبَا﴾ است.[۴]بنابراین اگر ملت چنین باشد به تولید و اشتغال توجه می کند.
مزدور در اسلام ناپسند است!
سوال بعدی این است که مزدوران در اسلام ناپسند هستند. نهی های فراوانی وجود دارد که نباید مزدور دیگری باشد زیرا تمام جایگاه علمی و عملی خود را در طبق اخلاص به کارفرما واگذار می کند. به یک معنا، جامعه باید توسط اقتصادی اداره شود که در آن همه سر میز خود بنشینند، نه اینکه برای دیگری کار کنند و حقوق بگیرند. عزت یک ملت در سایه عزت آنهاست.
از مجموع این چند آیه روشن می شود که چرا علی بن ابیطالب (علیه السلام) در زمان حکومت خود، بازار کوفه را تازیانه زده و تهدید می کند و می گوید: «الفقه ثم التجار».[۵] ارائه الگوی بازار اسلامی به مردم ابتدا فرمود: «آشنایی با مسائل شرعی برای دوری از گزش ربا و ضرر وحی، سپس تجارت:» الفقه، سپس تاجر «به حرام آلوده نمی شود.
امیدواریم جامعه اسلامی ما هم چنین باشد.
خدای من! در سایه امام زمان از نظام، رهبر، مراجع، ملت، کشور و کشور ما محافظت کنید!
ارواح مطهر امام راحل و شهدا را با اولیای الهی محشور کنید!
در سایه حاکمان از کشور، ملت و کشور محافظت کنید!
خطر بیگانگان را به استکبار و صهیونیسم تبدیل کنید!
«خداوند ما و شما را ببخشد و درود بر شما و رحمت و برکات خدا».