بر اساس گزارش ها، پدیده بام خواب ها و خانه های مشترک در تهران هر روز در حال گسترش است و دولت همچنان به شعارهای خود مبنی بر ساخت یک میلیون واحد مسکونی ادامه می دهد. یک میلیون خانه که برای فقرا ساخته شده است، اما پرداخت وام بیشتر از حقوق اداره کار است که بسیاری از مردم دریافت نمی کنند. بدون شک ادامه این روند منجر به وضعیت نامناسب مسکن و وضعیت نامناسب در این منطقه می شود که بحران های اجتماعی را نیز به دنبال خواهد داشت.
سرویس اقتصاد انتخاب: بر اساس گزارش ها، پدیده خانه های خواب و خانه های مشترک در تهران هر روز در حال گسترش است و دولت همچنان به شعارهای خود مبنی بر ساخت یک میلیون واحد مسکونی ادامه می دهد. یک میلیون خانه که برای فقرا ساخته شده است، اما پرداخت وام بیشتر از حقوق اداره کار است که بسیاری از مردم دریافت نمی کنند. بدون شک ادامه این روند منجر به وضعیت نامناسب مسکن و وضعیت نامناسب در این منطقه می شود که بحران های اجتماعی را نیز به دنبال خواهد داشت.
احمدرضا سرحدی، کارشناس مسکن درباره پدیده خانه های مشاع و خوابگاه در تهران به خبرنگار اخته گفت:
دو سوال وجود دارد، اول اینکه چرا این پدیده شکل گرفت و دوم اینکه این پدیده کجاست؟ وقتی سطح حقوق را نگاه می کنیم و آن را با هزینه اجاره بها و هزینه زندگی مقایسه می کنیم، به یک عدم تعادل می رسیم و بسیار طبیعی است که تصور کنیم برخی افراد حتی در مناطق پایین شهر تهران نیز توانایی خرید خانه را ندارند. اجاره خانه 50 متری در نازی آباد به صد میلیون، ده میلیون در ماه رسیده است! نمونه های بعدی این روند، سقف های خواب و خانه های مشاع و حلبی آباد است. چند سال پیش هم شاهد خوابیدن مردم در قبر بودیم، البته معتادان. این وضعیت نتیجه اقتصاد نابسامان کشور است. بنابراین مردم اگر بخواهند نزدیک شهر باشند باید روی پشت بام چادر بزنند و با این تورمی که نتوانستند کنترل کنند اوضاع روز به روز بدتر می شود. این پدیده به حدی افزایش می یابد که شهر در محاصره آلونک ها قرار می گیرد.
وی در خصوص عدم ساخت و ساز در شرایط فعلی مسکن افزود: در ایران هر چقدر که بخواهید خانه داریم، مشکل اختلاف قیمت است وگرنه هزاران خانه خالی داریم. دو میلیون و پانصد هزار خانه خالی در سراسر کشور داریم. مشکل کمبود مسکن نیست، مشکل درآمد نیازمندان و توزیع ناعادلانه است. شما تعداد خانه های کشور را محاسبه می کنید. این خانه ها از تعداد خانواده ها بیشتر است. اگر فکر می کنید که مردم روی پشت بام می خوابند چون خانه ای وجود ندارد، اینطور نیست.
این کارشناس مسکن سپس با اشاره به نقش دولت در شرایط کنونی بازار مسکن، تصریح کرد: طرح های مسکن دولت به طور کامل شکست خورده است، تنها طرحی که تا حدودی اجرا شد، پروژه مسکن مهر بود و برخی از مردم به خانه های خود بازگشتند، در حالی که سایر طرح ها اصلا اجرا نشده نبود، افتخار آقای آهوندی این بود که در حوزه مسکن کاری نکرد، قاسمی هم گفت زمین می دهیم و بذرپاش هم گفت کی گفته دولت خانه بسازد؟ مسکن ملی که باید برای پایین ترین قشر جامعه باشد، میزان مشارکت مسکن ملی که باید برای پایین ترین قشر جامعه باشد، اما میزان مشارکت 11 میلیون تومان است.
سرحدی در پایان درباره خالی شدن خانه های تهران به دلیل مشکلات اقتصادی و کاهش قیمت ها به دلیل عدم اجاره بها گفت: اصلا این اتفاق نمی افتد، مشکل اصلی این کشور تورم است، وقتی تورم وجود دارد مردم. خواص آنها را به کالاهایی تبدیل کنید که ارزش شما را حفظ کنند وقتی صاحب خانه می شود و می بیند اگر خانه اش را نگه دارد گران می شود، این رفتارها را از خود نشان می دهد. اکنون تورم راکد داریم و مصرف کننده نمی تواند واحدی بخرد و تنها دلالان هستند که خانه را به یکدیگر می خرند و می فروشند. اکنون مصرف کننده نمی تواند خانه بخرد. مگر اینکه سرمایه خانوادگی وجود داشته باشد. یک دانشجو و یک کارمند جدید اصلا نمی توانند خانه بخرند.