به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به عقیده کردتودی، زیاد نیست که فرشته رحمت را مردی بدانیم که در تمام ساعات شبانه روز کوشا و بیدار باشد و دردهای بیماران خود را با شفقت و بردباری مداوا کند; در واقع، پرستار با شادی و رنج می آموزد که رنج انسان را به شادی و آرامش تبدیل کند.
وقتی بیمار خسته و افسرده گوشه بیمارستان نمی تواند عزیزترین افراد زندگی اش را ببیند، این پرستار است که التیام می بخشد و تنهایی اش را پر می کند.
مردی که زحماتش و صدقه های بی دریغش فرسوده می شود و خوبی هایش در وجودش آمیخته می شود، همان پرستاری است که حضور محکم و استوارش واجب و همیشگی است.
خانم طاهری پرستار جوانی است که با لبخندی بر لب از ما پذیرایی کرد و از انتخاب حرفه خود گفت.
وی گفت: پرستاری شغل بسیار سخت و طاقت فرسایی است و پرستار بدون هیچ چشمداشتی به سلامتی بیمار خدمت می کند.
خانم طاهری افزود: من هرگز پرستاری را به عنوان شغل ندیده ام زیرا ما پرستاران شبانه روز با حداقل زمان استراحت در بالای سر آنها هستیم تا درد بیمار را درمان کنیم تا احساس تنهایی نکند.
وی بیان کرد: زندگی یک پرستار با نگرانی های زیادی همراه است، نگرانی برای سلامتی بیماران گاهی آنها را به تنش های جدی مانند ضرب و شتم توسط بیمارانی که از وضعیت روحی مناسبی برخوردار نیستند، می کشاند و با وجود این همه دغدغه و چالش های کاری، یک پرستار باید همیشه همراه پزشکان باشد و در کنار آنها باشد تا به بهبود بیماری امیدوار باشد.
خانم احمدی یکی دیگر از پرستارانی است که با 8 سال سابقه پرستاری از خاطرات تلخ و شیرین خود در بیمارستان، گاه با گریه و لبخند، از خستگی و اضطراب برخی بیماران گرفته تا تلخی و بی ادبی مراقبین را برایمان تعریف می کند. به افراد بیمار؛ او از اینکه پرستار شده است خوشحال است، اما از عدم درک و حمایت جامعه به عنوان یک مشتری گله مند است.
وی گفت: یک پرستار فداکار و پایبند به وظایف خود است و بیش از هرکسی با دیدن وضعیت نامناسب بیمار تمام تلاش خود را می کند تا بیمار را از درد و رنج بیماری رها کند اما متاسفانه در بسیاری از موارد موارد رفتار بد همراهان بیمار را مشاهده می کنیم، همراهانی که در واقع تمام تلاش و خستگی ما را دوچندان می کنند.
وی در ادامه خاطرنشان کرد: ما در هر شیفت کاری به خصوص شیفت شب مجبوریم خانه و خانواده خود را ترک کنیم و نگران خانواده خود هستیم، اما خدا را شاکریم که با حضور در بیمارستان می توانیم به افراد بیمار کمک کنیم. سلامتی آنها در اسرع وقت
خانم بهرامی یکی دیگر از پرستاران بخش آی‌سی‌یو است که در این بخش کار می‌کند، او می‌گوید درست است که کار در این بخش بسیار طاقت‌فرسا و خسته‌کننده است، اما من از کار در این بخش بسیار خوشحالم. زمان استراحتش تمام شده است، او همچنان از خاطره تلخش می گوید.
وی گفت: من همیشه از بیماران به خوبی مراقبت می کنم، اما وقتی درد خانواده ها را می بینم بیش از همیشه احساس خستگی می کنم و بدترین لحظه برای ما زمانی است که برای نجات جان یک بیمار تلاش می کنیم. تلخ ترین روز زندگی ما می شود، روزی که شاهد مرگ کسی باشیم.
پرداخت حقوقی که شایسته زحمات بی پایان یک پرستار نیست
سپس آقای احدی، یکی دیگر از پرستاران اورژانس، نگرانی های پرستاران را به ما گفت.
وی افزود: پرستاری واقعاً کار سختی است و سخت ترین کار این است که شما باید مشکلات خود را برای خود نگه دارید و در حین کار هیچ یک از دردها، آرزوها و خستگی های خود را نشان ندهید. شما محکوم به گناه و بی مهری خواهید شد و در نهایت باید با حداقل دستمزد زندگی کنید.
این پرستار پرتلاش گفت: با توجه به اینکه پرستاران بیشترین خدمات را ارائه می دهند، حلقه مفقوده مشکلات معیشتی این قشر، نبود نگاه منصفانه به پرداخت حقوق به پاس زحمات بی حد آنان است.
وی گفت: هنوز از قانون تعرفه خدمات خبری نیست و اگر هم هست خیلی کم است و انگار هیچکس باور نمی کند که کار پرستار سخت و زیان آور است و این همه نابرابری حقوقی. کارگران باعث ناراحتی بسیاری از پرستاران می شود اما راه حلی برای رهایی از مشکلات وجود دارد و ما باید شرایط مشابه را تحمل کنیم.
به راستی می توان درخشش ایمان را در قلب های پرمهر این سفیدپوشان دید، در درخشش چشمان بیمار می توان چشمان خسته و همیشه بیدار این مردم را یافت که انسانیت را معنا کرده اند.
اما شایسته نیست که فقط در یک روز از سال یاد این مرد بزرگ را به صورت نمادین گرامی بداریم و فردای آن روز دوباره فراموشش کنیم، گویی این پرستاران خلق شده اند تا در سکوت از مریض شما پرستاری کنند و شما چشمی ندارید، امید و آسایش آنها را رها کنید. در نحوه مراقبت از همنوعان خود
امیدواریم توجه و توجه ما به این خادمان ناخواسته مردم پایدار باشد و حداقل مشکلات سر راهشان برایشان برطرف شود.
انتهای پیام/