بازنشستگان از وزیر جدید کار و از دولت انتظار دارند. انتظاراتی که بدون شک مهمترین آنها به مسئله معیشت بازمی گردد; در حالی که سایر مستمری بگیران کشور مشمول افزایش حداقل یک میلیون تومانی حقوق هستند، بازنشستگان کارگری با همین افزایش حقوق ده و 38 درصدی مصوب شورای عالی کار با تورم شدید دست و پنجه نرم می کنند.
بعد از بحث معیشت که به بازپرداخت حقوق و اجرای تراز تناسب سال قبل گره خورده است، موضوعاتی مانند پرداخت به موقع و کیفی بدهی دولت به سازمان، پرداخت معوقات مطرح می شود. مربوط به اولی چهار ماه سال و بحث درمان و عقد قرارداد جدید بیمه تکمیلی. کارگران بازنشسته به درستی انتقاد می کنند که از پیوند تخصیص اعتبار و بهبود معیشت کنار گذاشته شده اند.
یدالله فرجی (کارگر بازنشسته و رئیس سابق شورای اسلامی کار شرکت سهامی عام فولاد) در این باره گفت: با انتصاب وزیر جدید دیگر بهانه ای برای بهبود وضعیت معیشتی بازنشستگان وجود ندارد؛ اما در این راستا با حضور در مجلس شورای اسلامی کار خود را آغاز کرده ایم. وی قول داد به زودی 90 هزار میلیارد تومان از دولت دریافت کند; حال سوال اینجاست دولتی که 8-9 ماه هیچ تلاشی برای پرداخت بدهی خود نکرده است، این مبلغ را در سه ماه باقی مانده چگونه و با چه مکانیزمی پرداخت خواهد کرد؟
پنج ماه انتظار برای انجام بقیه سفارشی سازی سال گذشته
موضوع باقی مانده بعدی تناسب سال قبل است که سازمان همواره آن را با تامین نقدینگی مرتبط می کند. فرجی در این خصوص می گوید: پنج ماه پیش مدیرعامل تامین اجتماعی در گفت و گو با صداوسیما اعلام کرد که در نظر داریم 25 درصد باقی مانده توزیع متناسب را به مستمری بگیران شاغل پرداخت کنیم و این حق الزحمه را پرداخت می کنیم. ما به آنها می گوییم، لطفا بدون پشتوانه قول ندهید. مدیر عامل سازمان نباید بدون حمایت حرف بزند و به بازنشستگان قول بدهد. تکیه بازنشستگان به سخنان مدیرعامل تامین اجتماعی؛ چرا آنها روشن نمی کنند که این تناسب باقی مانده واقعاً چه زمانی اجرا می شود؟
به گفته این فعال صنفی، کارگران بازنشسته در ماه‌ها و سال‌های اخیر وعده‌های زیادی شنیده‌اند. وعده هایی که هیچ پشتوانه ای برای اجرا ندارند. شخص حقوقی مانند مدیرعامل تامین اجتماعی نباید بدون حمایت عملی با جامعه هدف صحبت کند و وعده هایی بدهد که قادر به انجام آن نیست یا اساسا تمایلی به انجام آن ندارد.
تبعیض آزاردهنده است
جنرال استیل رئیس سابق شورای اسلامی کار در دسته بندی تبعیض، تبعیض بین بازنشستگان کارگری و مستمری بگیران دولتی و نیروهای مسلح قرار می گیرد. بارزترین تبعیض در سال جاری:
«پنج ماه از وعده رئیس اجرایی تامین اجتماعی مبنی بر تامین بودجه و اجرای تراز تناسب سال قبل برای بازنشستگان شاغل می گذرد. هنوز خبری از تحقق این موضوع نیست، اما افزایش حقوق بازنشستگان کشوری و بودجه ارتش در عرض یک ماه با فوریت مطرح شد و به پایان رسید. هنوز یک ماه از ورود این لایحه به مجلس برای تصویب و تامین اعتبار نگذشته است. آنها به سرعت اعتبار لازم را تمدید کردند و پرداخت ها شروع شد. پس از پنج ماه چرا هنوز منتظریم تا دستمزد و حقوق سال گذشته، بازسازی جدید پیکش را بدهند!»
فرجی می افزاید: دولت حداقل 50 تا 60 هزار میلیارد تومان برای احیای حقوق کارکنان شاغل و بازنشسته دولت هزینه کرده است. اگر دولت پول ندارد چرا سریع تمام 50 هزار میلیارد تومان اعتبار را برای خودی ها ترتیب می دهد؟ چگونه می توان حرف های آقای میرکاظمی رئیس سازمان برنامه و بودجه را که مدام از بی پولی و بی اعتباری گلایه می کند باور کرد.
وی خطاب به سازمان برنامه و بودجه و مدیران آن می گوید: ما مستمری بگیران فقط مطالبه خود را می خواهیم، بودجه ای برای ترمیم دستمزدها نمی خواهیم. امروز اگر حساب شده و بدهی مستمر هر ماه از سال جدید را به تقاضای انباشته قبلی اضافه کنند، سازمان نزدیک به 500 تا 520 هزار میلیارد تومان از دولت بدهکار است. چرا رئیس سازمان برنامه و بودجه این مبلغ را پرداخت نمی کند؟ چرا رئیس جمهور به این موضوع رسیدگی نمی کند؟ این مطالبه برای سازمان نیست، برای جمعیتی بیش از 43 میلیون نفر است که پایین ترین و شایسته ترین دهک های درآمدی کشور را تشکیل می دهند.
به گفته فرجی، پرداخت معوقات نیز عادلانه نیست، زیرا پس از گذشت هشت یا نه ماه معوقات پنج ماهه اول سال به صورت قطره ای پرداخت می شود. پرداخت سختگیرانه به هیچ وجه برای بازنشستگان کارساز نیست، مستمری بگیرانی که از هر نظر با مسئولان کنار آمدند و همیشه به حداقل ها راضی بودند. بازنشستگان کارگری اصلا ولخرج نیستند.
چرا آینده سازان حافظ را دوباره امضا کردند؟
مشکل بعدی درمان و بیمه تکمیلی است که علیرغم وعده های علنی زیاد، با همان شرکت بیمه گر سابق یعنی «آتیه سازان حافظ» قرارداد بسته اند. بازنشستگان از این موضوع خوشحال نیستند. فرجی در این خصوص می گوید: با همه این وعده ها باز هم با همین شرکت قرارداد بستند; مگر اینکه مناقصه شفاف باشد و سایر شرکت ها در مناقصه شرکت کنند و لیست وظایف پیشنهادی به صورت شفاف در اختیار جامعه هدف قرار گیرد. چرا آنها به همان شرکت قبلی برگشتند؟ آیا لحظه ای به این فکر نکردند که بازنشستگان از این شرکت و نحوه ارائه خدمات راضی نیستند؟
وی می افزاید: این انتقاد متوجه مرکز عالی بازنشستگان کارگری است که در زمینه بیمه تکمیلی چه کرده اند. آیا حافظ آتیه سازان مجبور و موظف به ارائه خدمات کافی و رضایت بخش بوده است؟ آیا او موظف به پرداخت سریع هزینه های درمانی مستمری بگیران و انعقاد قرارداد خدمات با تمامی مراکز درمانی لازم است؟ مرکز عالی نماینده قانونی حدود 4 میلیون مستمری بگیر، مستمری بگیر و از کارافتاده در سراسر کشور است و نباید در این زمینه کم کاری کند یا خدای ناکرده مزایای بازنشستگان را در محاسبات خود لحاظ نکند. قدرت کانون عالی بسیار بالاست، از مدیران سازمان تامین اجتماعی هم قدرتمندترند. این سازمان بزرگ می تواند هر کاری که بخواهد انجام دهد، انتظار داریم که وظیفه نمایندگی بازنشستگان را با مسئولیت و تعهد کامل انجام دهند. اگر نمی توانند و موانع یا موانعی وجود دارد، باید موضوع را به وضوح با جامعه هدف، با مشتریان قانونی خود در میان بگذارند.
به هر حال رئیس سابق شورای اسلامی کار شرکت سهامی عام فولاد تاکید می کند: زمان زیادی تا پایان سال باقی نمانده است; سه ماه و چند روز تا پایان سال 1401 فرصت داریم. اگر قرار بود مسئولان کاری برای بهبود معیشت بازنشستگان شاغل انجام دهند، باید قبلا آستین ها را بالا زده و کاری انجام می دادند. آیا در این سه ماه باقی مانده، بدهی دولت به سازمان بازپرداخت و تراز تناسب برقرار و حقوق و دستمزدها احیا می شود؟!