107 شخصیت محجبه از این سریال‌ها انتخاب و تحلیل شدند و نتایج این پژوهش نشان می‌دهد که در سال‌های پس از انقلاب اسلامی، تصویر مطلوبی از وضعیت عفاف و حجاب در شخصیت‌های زن تحصیلکرده وجود نداشت و بیشتر زنان تحصیلکرده. شخصیت‌های سریال‌های تلویزیونی بومی ما، به‌عنوان یک نوع پوشش و رفتار با شاخص‌هایی که دین و تمدن به آن اشاره می‌کند، فاصله زیادی دارد.
بر اساس این تحقیق (40 سریال پربیننده تولید کشورمان)، 63.6 درصد از زنان تحصیلکرده مانتوهای تنگ و کوتاه می پوشند، در حالی که 83.2 درصد از شخصیت های چتری در این سریال ها عمدتاً بدون تحصیلات عالی نمایش داده می شوند.
بر اساس این تحقیق 86.1 درصد زنان تحصیلکرده آرایش، 22.2 درصد موهای گشاد، 30.6 درصد بدن گشاد، 61.6 درصد زینت در مقابل نامحرم و 47.2 درصد آنها دارای زینت بوده اند. پوشش غیر سنتی دارند و 23.6 درصد از آنها رابطه نامحرم نامحرم دارند. شایان ذکر است که شاخص های عفاف و حجاب در بین افراد دارای تحصیلات عالی به طور قابل توجهی کمتر از افراد فاقد تحصیلات عالی است.
اگرچه حجاب و پوشش اسلامی برای مجریان برنامه های تلویزیونی و یا بازیگران سریال های نمایشی رعایت شده است، اما آنچه از مرور برنامه های شبکه های مختلف تلویزیون می توان فهمید این است که تاکنون اقدامی ویژه و برجسته صورت گرفته است که نشان از برنامه ریزی ویژه و گسترده ای برای تبلیغ دارد. فرهنگ حجاب و عفاف صورت نگرفت و لازم نبود از توانمندی ها و پتانسیل بالای تلویزیون برای فرهنگ سازی در مورد حجاب، عفاف و لوازم آن استفاده کرد.
شاید تنها مورد موفق در میان سریال های تلویزیونی که توانست به بحث عفاف و حجاب توجه قابل قبولی داشته باشد، سریال «در پناه تو» بود که در بحث آماری محلی اعراب نیز از این قاعده مستثنی نیست.
در این پژوهش تنها 40 سریال پرمخاطب تولید شده در کشورمان مورد بحث و بررسی قرار گرفت و اگر سایر حوزه های تاثیرگذار در حوزه حجاب و عفاف از جمله برنامه های سرگرم کننده، برنامه های گفتگو و تبلیغات تلویزیونی مورد بررسی و تحقیق قرار گرفت، میانگین رفتار و ارائه صدا و سیما در عمل به مراتب بدتر از این مسئولیت مهم و سرنوشت ساز را بر عهده می گرفت که موید قصور و خطای مدیران این سازمان عظیم و طولانی با چندین هزار کارمند و میلیاردها تومان در بودجه سالانه است.
اگرچه این روزها به دلیل درگذشت مشکوک مهسا امینی بحث های زیادی در مورد کیفیت و محدودیت های حجاب در جامعه مطرح شده است، اما همه کارشناسان و پژوهشگران حوزه های فرهنگی و اجتماعی معتقدند که ظهور حجاب و عفاف در جامعه است. تابع یک فرآیند بلندمدت است که نهادهای متولی باید با ایجاد تصاویر و دلبستگی های فرهنگی مناسب و نیز ارج نهادن به آن توسط افراد جامعه به ویژه نسل جوان، زمینه تقویت این مقوله مهم را ایجاد کنند. بنابراین نمی‌توان انتظار داشت نسلی با الگوها و ویژگی‌هایی که در گفتار و کردارشان رفتارهای متناقضی دارند (مثل نوع پوشش بازیگران سریال و رفتار منکرانه‌ای که در فضای مجازی از خود نشان می‌دهند) جلوی مسئولان را بگیرد. از رفتار، انحرافات رفتاری مروجین به حجاب و بی مسئولیتی پدر و مادر، چشمان خود را ببندند و رسول و قدیس رفتار کنند، زیرا «از کوزه بیرون می آید آنچه در آن است».