روز جدید : جشن عید غدیر که عنوان بسیار مهم «عید الله اکبر» دارد ضروری است و هرگز نباید فراموش شود. برپایی ضیافت، توزیع شربت و شیرینی و خوردن غذا نیز از اقدامات مناسبی برای بزرگداشت غدیر است، به شرطی که مشکلات مردم را حل کند، نه باعث آن شود.
قرن هاست که پیروان امیرالمومنین علیه السلام در مورد غدیر هم همین کارها را انجام می دادند بدون اینکه برای کسی دردسر ایجاد کنند و سلامت عمومی را تهدید کنند.
برپایی ایستگاه های صلواتی برای توزیع شربت و شکلات به گونه ای که باعث ایجاد ترافیک و انسداد خیابان ها شود، پدیده عجیب سال های اخیر است که اگرچه باعث خوشحالی عده ای می شود، اما برای بسیاری از مردم احساس ناخوشایندی ایجاد می کند، زیرا باعث ایجاد ترافیک می شود. گیر کرده در ترافیک
امسال عده ای در شب عید غدیر و روز عید غدیر با نرسیدن به محل کار میلیون ها نفر را آزار دادند، میلیون ها لیتر بنزین را هدر دادند و میلیون ها ساعت از وقت عاشقان ملا را هدر دادند.
آنها با برپایی جشنی به طول 10 کیلومتر در خیابان ولیعصر تهران، میلیون ها شهروند را در شرایط شیوع ویروس امیکرون به خیابان ها آوردند و تجمع بزرگی را ایجاد کردند که آماده ترین زمینه برای شیوع ویروس کرونا شد.
وزیر بهداشت از یک سو فریاد می زند که وارد موج هفتم کرونا شده ایم، مردم از تجمع بپرهیزند و از سوی دیگر رسانه ملی و سایر ابزارهای تبلیغاتی مردم را برای حضور در جشن 10 کیلومتری دعوت می کند! در این میان معلوم نیست چه کسی مسئول سلامت مردم است و تا چند روز دیگر که آمار مرگ و میر ناشی از کرونا زیاد شود، چه کسی مسئول این خسارت بزرگ است؟ مسئولیت این حرام ها بر اثر یک عمل مستحبی کیست؟ وقتی مراجع تقلید حتی نماز خیابانی را در صورت ایجاد مزاحمت حرام می دانند، مسئولیت این گونه اعمال روشن است.
اگر مردم درصدد استفاده از چنین مجالسی به مناسبت غدیر هستند، باید به آنها گفت که برای رسیدن به این هدف، سلامت مردم را به خطر نیندازند. حتی اگر یک مهمانی 1000 کیلومتری ترتیب دهید، نمی توانید آرمان حضرت علی عدالت خواه را ترویج و از آن دفاع کنید. مرام علی زمانی ارتقا می یابد که آن پول و منابع را – چه مردم، چه دولتی و چه نهادی – برای حل مشکلات مردم نیازمند خرج کنید، نه اینکه یک شب یک مهمانی 10 کیلومتری ترتیب دهید و در همان شب عده ای گرسنه شوند. شکم در خرابه های اطراف تهران.دروغ
حضرت علی به جای برپایی مهمانی چند کیلومتری در کوچه های کوفه، نیمه های شب دور از چشم مردم نان و خرما می برد و در خرابه های اطراف کوفه به گرسنگان غذا می داد. عدل علوی به این صورت انجام می شود نه با انجام یک امر مستحبی همراه با برخی از اعمال حرام.