انگیزه کلید ترک مواد مخدر است/ گل اعتیاد آور، خطر این دارو را باید جدی گرفت

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ مهدی عادل، متخصص مغز و اعصاب و روانشناس در گفت و گو با جهانبین نیوز; وی تصریح کرد: درمان ترک اعتیاد ممکن است در کمپ موثر نباشد و نوع درمان باید تغییر کند.


وی ادامه داد: برخورد افرادی که از مواد صنعتی مانند آمفتامین استفاده می کنند مانند داروهای سنتی نیست و درمان خاصی ندارد. درمان در این موارد ابتدا شناسایی عوارض ناشی از مصرف مواد مخدر است زیرا یکی از مشکلات داروهای صنعتی این است که پس از مصرف نیز عوارضی مانند توهم، بدبینی و … ایجاد می شود که در حین مصرف مواد ایجاد می شود.


وی خاطرنشان کرد: مواد مخدر چندین گروه بزرگ هستند، اما گسترده‌ترین آن‌ها مواد مخدر سنتی مانند تریاک و مشتقات آن است و گسترده‌تر مواد مخدر صنعتی است که شامل آمفتامین‌ها، حشیش، حشیش، توهم‌زا، مواد استنشاقی و غیره است.


این متخصص اعصاب و روان اضافه کرد: برای ترک مواد چند مرحله وجود دارد، ابتدا باید دلایل فرد برای مصرف مواد را بررسی کنیم، برخی افراد به دلیل اضطراب، افسردگی، وسواس، اختلالات جنسی و … به مصرف مواد روی می آورند. داروها ناپدید می شوند، ابتدا باید مشکل را مشخص کرد و سپس در مورد درمان آن تصمیم گرفت.


وی بیان کرد: انگیزه فرد برای ترک مواد مخدر بسیار مهم است، یعنی فرد باید خطر را احساس کند، تا زمانی که ترک کند مورد حمایت قرار گیرد، درمان اجباری معمولا جوابگو نیست، اما هر فردی از نظر رفتاری متفاوت است.


این متخصص اعصاب و روان تاکید کرد: باید بررسی شود که آیا در OCD وسواس عملی وجود دارد، OCD معمولا به درمان پاسخ می دهد و دوره درمانی دارد، شاید روند درمان طولانی باشد اما 60 تا 70 درصد به درمان پاسخ می دهند.


با اشاره به اینکه اعتیاد فقط مواد مخدر نیست، اعتیاد به الکل نیز وجود دارد که یک مشکل شایع است و عوارض خود را دارد، گفت: برخی از رایج ترین مواد مخدری که این روزها با آن مواجه می شویم گل، حشیش، حشیش و علف است. این علف است که نام آن بسته به مقدار ماده موثر موجود در آن تغییر می کند.


وی یادآور شد: بسیاری بر این عقیده اند که گل اعتیادآور نیست، اما این تفکر درست نیست، داروی گل اگر از سنین پایین شروع شود چندین خطر بزرگ دارد، مصرف کننده دارای سابقه خانوادگی و اختلالات روانی و طولانی مدت است. – استفاده طولانی مدت و شدید می تواند اثرات طولانی مدت و خطرناکی برای فرد داشته باشد.


وی در بخشی دیگر از سخنان خود افزود: بی انگیزگی فرد از علائم آن است اما اگر موارد دیگری مانند کمبود انرژی، کسالت، بی امیدی به آینده و… وجود داشته باشد، نوعی اختلال محسوب می شود. نیاز به دارو و درمان کمکی دارد.


ادل گفت: بیش فعالی در بزرگسالان نیز وجود دارد، این وضعیت به گونه ای است که در اکثر موارد 40 درصد افراد تا سنین نوجوانی بهبود می یابند، اما در 60 درصد ادامه می یابد، علائم بیش فعالی در بزرگسالان عدم توجه، حواس پرتی و عدم تمرکز است. در مواقعی که نیاز به تمرکز و توجه دارند باید برای مصرف دارو توسط پزشک معاینه شوند.


انتهای پیام/