اکبر رحیمی مدیرعامل گروه کشاورزی و صنعت دباش که هم اکنون در زندان به سر می برد متولد 1350 است. تولید چای خانواده آنهاست و شغل ارثی و تولید چای در خانواده آنها سه نسل است که رواج داشته است. او در مقطع کارشناسی ارشد در رشته مدیریت بازرگانی تحصیل کرد و از ابتدا به کار بازرگانی و بازرگانی پرداخت.
رحیمی در سال ۱۳۷۶ ابتدا کار خود را با دو سوله آغاز کرد و شرکت چای دباش را تأسیس کرد. در آن زمان پدرش محمدرحیم رحیمی مدیرعامل چای دباش بود و در بخش فروش مشغول به کار بود. برخی منابع از وجود 10 هزار هکتار سالن تولید چای دباش خبر می دهند. شرکت اکبر رحیمی هم اکنون به عنوان یکی از شرکت های مهم در زمینه تولید چای با ظرفیت تولید بیش از 6 هزار تن چای در سال به شمار می رود. شرکت او با ثبت رکورد فساد مالی 3.7 میلیارد دلاری در حال حاضر تبدیل به موضوع بحث شده است.
ماجرای دستگیری اکبر رحیمی چیست؟
به گفته حجت الاسلام درویشیان رئیس سازمان بازرسی ویژه رئیس جمهور در اواخر سال 1401 جمعی از فعالان صنعت چای از فساد گروه کشت و صنعت چای دابش خبر دادند و همین امر باعث شد نهادهای امنیتی جدید وارد شوند. تاریخچه و انجام تحقیقات در این زمینه. نهادهای نظارتی دولتی از جمله وزارت اطلاعات، بازرسی ویژه و دبیرخانه ستاد مبارزه با مفاسد اقتصادی از دیگر نهادهایی بودند که به این موضوع پرداختند و در نهایت پرونده را به دادگاه کشاندند.
سخنگوی قوه قضائیه در بیانیه ای که پس از فساد بزرگ چای دباش خواند، نکات عجیبی را بیان کرد که ابهامات زیادی به ماجرا افزود. از جمله زمانی که او اعلام کرد که این داستان اکنون تحت رصد است! مسعود ستایشی در بخشی از آن بیانیه گفت: این کار به نام مردم انجام شد اما موضوع از قبل زیر ذره بین بود.
سوال مهم این بود که «حادثه تحت نظر بوده» یعنی چه؟ اگر «تحت نظارت» بود، چگونه اجازه داده شد این حجم عظیم سرمایه ملی به هدر برود؟ چرا متوقف نشد؟ فساد چگونه مشاهده و به وقوع پیوست؟ اگر از او پیروی نمی شد، دلیل این ادعا چیست؟
برای چای دباش چقدر ارز تخصیص داده شد؟
آنچه در مفاسد مکرر سال‌های اخیر خودنمایی می‌کند، عدم همکاری و نظارت در زمان مناسب نهادهای مسئول است که نشان از وجود ساختارهایی دارد که فساد را تسهیل می‌کنند و دولت‌ها را به سودجویان اجاره می‌دهند. و این بار در مورد توزیع ارز دولتی است که ریشه فساد سال های اخیر شناخته شده و همواره در این گونه موارد رد پای بانک مرکزی را بر جای می گذارد. مجموع ارز دریافتی یک شرکت از سال 1397 تا 1397 (در قالب واردات چای و ماشین آلات) بالغ بر 3 میلیارد و 370 میلیون دلار بوده که حدود یک میلیارد و 472 میلیون دلار آن برای ماشین آلات و تعطیلات واردات تامین شده است. چای بود
سابقه فساد دباش چیست؟
داستان از جایی شروع می شود که شرکت کشاورزی دباش سفارش واردات چای ممتاز هندی را ثبت می کند و ارز نیمایی را برای آن دریافت می کند، اما در واقع چای درجه دو کنیا را وارد کشور می کند. چای وارداتی همان چایی بود که دباش به عنوان کشت فراسرزمینی درست می کرد.
در واقع مجوز کشت فراسرزمینی صادراتی بود اما وارد کشور شد. گفته می شود اختلاف قیمت این دو چای حدود 12 دلار بوده است و زمانی که این اختلاف در تعداد واردات چای هند ضرب شود، رقم تکان دهنده ای به دست می آید. این در حالی است که این چای صادراتی تنها با قیمت دو دلار وارد و با قیمتی نزدیک به 14 دلار به فروش می رسید. در نتیجه نیمی از ارز به دست آمده در بازار آزاد فروخته می شود و در اینجا نیز شاهد همان سناریوی ارز رانتی هستیم که تاکنون ضرر میلیاردی به اقتصاد کشور وارد کرده است.
ضمناً علاوه بر مبلغ مذکور (یک میلیارد و 400 میلیون دلار)، مهلت سایر ارزهای دریافتی این گروه نیز به پایان می رسد و ممکن است میزان ارز بدون بند در حوزه واردات چای برای این شرکت افزایش یابد. نزدیک به دو میلیارد دلار البته زوایای دیگری از این مفاسد تاریخی قطعا در آینده آشکار خواهد شد.
اکبر رحیمی مالک چای دباش چه شرکت هایی دارد؟
اگرچه اکبر رحیمی مدیرعامل شرکت چای دباش است و اکنون نام وی با پرونده فساد واردات چای گره خورده است، اما نام وی با چند شرکت دیگر نیز همراه است که همگی در حوزه های مالی و صادرات و واردات فعال هستند. برخی از شرکت های رحیمی را در زیر ببینید.
شرکت طلوع تجارت اطلس
یکی از این شرکت ها «شرکت طلوع تجارت اطلس» است. برای موضوع این شرکت مواردی مانند صادرات و واردات، تهیه، بسته بندی و تولید فرش و قالیچه دستبافت و ماشینی، صنعت نساجی، نساجی، مواد اولیه نیمه تمام، انواع مواد غذایی و آشامیدنی، صنعتی، کشاورزی، نساجی و کلیه کالاهای واسطه ای و قطعات یدکی و مواد اولیه خوراکی و انواع اسانس های خوراکی و چای و کلیه ماشین آلات تولیدی و صنعتی اعم از خوراکی و غیرخوراکی و صنعتی را ذکر کرد.
اکبر رحیمی دارآباد به همراه «جمال رحیمی دارآباد» از سال 1397 عضویت هیئت مدیره را دارد که این دو نفر در سال 94 نیز به مدت دو سال به عنوان اعضای هیئت مدیره در این شرکت بودند و جالب اینکه در سال 92 اکبر رحیمی دارآبادی به عضویت هیئت مدیره در آمد. مدیر عامل این شرکت. وی در سال 1388 به مدت دو سال عضو هیئت مدیره این شرکت بود.
شرکت افرند کلبه ایرانیان
از دیگر شرکت هایی که اکبر رحیمی در آن حضور داشت، شرکت افرند کلبه ایرانیان بود که در سال 1401 به عنوان رئیس هیئت مدیره در آن مشغول به کار بود. کلید را ساخت؛ شرکتی که اکبر رحیمی به مدت دو سال به عنوان نماینده حقوقی دباش سبز گستر عضو اصلی هیات مدیره آن بوده است.
گروه صنعتی سرمهن اسپاید عرفان
یکی دیگر از شرکت های تاسیس شده توسط افرند، گروه صنعتی سرمین سپید عرفان است که در سال 1401 تاسیس شد. این شرکت در زمینه تولید، توزیع، بسته بندی، خرید و فروش و واردات و صادرات کلیه کالاهای مجاز بازرگانی به ویژه خشکبار، چای، شکر، برنج و … فعالیت دارد. حبوبات، محصولات لبنی، مکمل های غذایی برای موسسات پرورش دام، و همچنین خوراک دام و پرندگان. اکبر رحیمی به عنوان عضو اصلی هیئت مدیره در این شرکت مشغول به کار بود.
شرکت غذایی نیکو فراز
شرکت فرآورده های غذایی نیکو فراز نیز یکی دیگر از شرکت هایی است که نام اکبر رحیمی از سال 1374 یعنی سال تاسیس آن در پست های مدیریتی بالای آن به چشم می خورد. وی همچنین به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت سبز گستر دابش و به عنوان رئیس هیئت مدیره شرکت آسان توان توده و شاهد زرنوش فعالیت داشته است.
اصولا یکی از راه های پنهان کردن فساد شرکت ها همین شرکت های تازه تاسیس است، حداقل اکبر رحیمی در سال 1401 دو شرکت تازه تاسیس داشته است، شرکت هایی که معلوم نیست واقعا تولید داشته اند یا آن شرکت هایی که فقط روی کاغذ هستند. . این در حالی است که نام او در پست های مدیریتی در چندین شرکت به چشم می خورد.