روز جدید محمدحسین بنی اسدی در یادداشتی درباره دیپلماسی ایرانی نوشت: هفته گذشته در اولین سالگرد پیمان ابراهیم وزیر امور خارجه آمریکا با همتایان خود از امارات و اسرائیل در واشنگتن دیدار کرد. طبیعتا ایران و حوادث خاورمیانه یکی از محورهای اصلی این مذاکرات بود.
در همین حال، ایران با تعدادی از مشکلات اقتصادی داخلی از جمله بحران ولیعهد دست و پنجه نرم می کند و دیپلماسی خود را بر روی چند کشور از جمله روسیه، چین، عراق، سوریه، لبنان و ونزوئلا و موضوع هسته ای متمرکز کرده است. برجام تصمیم نهایی خود را نگرفته است، تحرکات و توافقاتی در اطراف ایران وجود دارد که از قدرت و نفوذ ایران می کاهد و گاهی آن را تحریک می کند.
آنچه در افغانستان و شرق ایران در شمال غرب، غرب و جنوب منطقه خلیج فارس می گذرد بوی خوبی برای ایران نمی دهد و کشور را در سخت ترین دوران انزوا فرو برده است. این انزوا نشان می دهد که روابط ایران و همسایگانش پرتنش و کم عمق است و حتی ارمنستان تنها کشوری که روابط پرتنشی با ایران داشته است پس از جنگ اخیر ارمنستان و آذربایجان با نوعی گلوگاه مواجه است که مشکلات و محدودیت هایی را به وجود آورده است. ایران دنبال خواهد کرد.
وی هفته گذشته به مناسبت اولین سالگرد پیمان ابراهیم وزیر خارجه آمریکا با همتایان اماراتی و اسرائیلی خود در واشنگتن دیدار کرد. طبیعتا ایران و حوادث خاورمیانه یکی از محورهای اصلی این مذاکرات بود.
در ادامه این نشست سه جانبه، وزیر امور خارجه هند به دعوت طرف اسرائیلی در 17 اکتبر به آنجا سفر کرد و نقطه عطف این بود که در همین سفر سمیناری مجازی با حضور آمریکا، اسرائیل، امارات و امارات برگزار شد. وزرای خارجه هند وزرای خارجه در مورد همکاری های اقتصادی و سیاسی در خاورمیانه از جمله تجارت، انرژی، تغییرات آب و هوایی، امنیت دریایی، روابط عمومی، فناوری و علم گفتگو کردند. محتوای سمینار مجازی تا حدودی ضد چینی بود.
شرکت چینی Shanghai International Group در اسرائیل یک ترمینال کانتینری در بندر حیفا با سرمایه 7.1 میلیارد دلار ساخته است، چین همچنین بندر اشدود اسرائیل در دریای مدیترانه را مدرن و مدرن می کند. امارات همچنین قراردادی 35 ساله با شرکت کشتیرانی اقیانوس چین (cosco) برای توسعه پایانه کانتینری بندر خلیفه امضا کرده است. انتخاب 5G هواوی برای امارات متحده عربی نیز ایالات متحده را نگران کرد.
هند روابط نزدیکی با امارات و اسرائیل دارد و چین را رقیب خود می داند. هند روابط بسیار نزدیکی با سه مبتکر پیمان ابراهیم (ایالات متحده آمریکا، اسرائیل، امارات متحده عربی) دارد. در آسیا، هند یک شریک جدی و بالقوه در استراتژی چند بلوکی برای کاهش نفوذ چین است.
مجموع تجارت بین ایالات متحده و هند در سال 2019 بالغ بر 126 میلیارد دلار بوده است که 76.7 میلیارد دلار آن صادرات هند و مابقی واردات از ایالات متحده است.
جمعیتی بالغ بر 5.8 میلیون هندی شاغل در منطقه خلیج فارس وجود دارد که در سال 2018 در مجموع 79 میلیارد دلار به هند ارسال کردند که از این تعداد 3.5 میلیون هندی تنها در امارات کار می کنند و در سال 2018 8، 13 میلیارد دلار به هند فرستاده اند. . و. تجارت بین هند و اسرائیل که در سال 1992 تنها 200 میلیون دلار بود، به بیش از 4.5 میلیارد دلار رسید و هند را به دهمین شریک تجاری بزرگ اسرائیل و اسرائیل و دومین تامین کننده تجهیزات دفاعی هند تبدیل کرد. روابط هند با آمریکا و اسرائیل در حال ورود به مرحله استراتژیک است و هر روز بر دامنه همکاری های دوجانبه افزوده می شود.
این در حالی است که حجم مبادلات تجاری ایران و هند همواره متاثر از صادرات نفت از ایران بوده است، به طوری که در سال 2018 از مرز 17 میلیارد دلار گذشت، اما با توقف خرید نفت از ایران تحت فشار تحریم های ترامپ، تجارت بین دو کشور آغاز شد. کاهش می یابد. شد.
هند 60 درصد به نفت خلیج فارس وابسته است و حدود 6.1 میلیارد دلار در هر بشکه افزایش می یابد.
وزیر امور خارجه هند آقای سوبرامانیو جایشانکار سنت ها و اصول ماندگار در سیاست خارجی هند مانند مفاهیم عدم تعهد و استقلال راهبردی را که دست و پا گیر و مانع بیان خواسته های هند می داند و تفسیر جدیدی از این مفاهیم را زیر سوال برده است. مطابق با آرزوهای هند به عنوان یک قدرت در حال ظهور در دنیایی متفاوت. به گفته وی، ملتی که برای قدرت جهانی شدن تلاش می‌کند، نمی‌تواند با مرزهای متلاطم و پراکنده منطقه‌ای و فرصت‌های بکر کنار بیاید و فراتر از آن نمی‌تواند در یک جهان دگماتیک در حال تغییر باقی بماند.
اکنون، در پرتو سیاست دولت هند، هند به همراه ایالات متحده، ژاپن و استرالیا در حال تشکیل یک گروه چهارگانه به نام چهارجانبه هستند. این گروه با گروه سه گانه آمریکا، استرالیا و انگلیس (Aukus) در ارتباط است. برخی از تحلیلگران سمینار مجازی چهار وزیر خارجه هند، امارات، آمریکا و اسرائیل را چهارگانه جدیدی تعبیر می کنند که از استرالیا تا آمریکا در سراسر اقیانوس هند، خاورمیانه و اروپا امتداد دارد. این کمربند که خاطره ناتو-انزو را تداعی می کند و در حال حاضر ماهیت اقتصادی دارد، برای نظارت و محاصره چین ایجاد شده است.
هند که پس از جنگ جهانی دوم به دلیل مشکلات استعماری نتوانست نقش پررنگی در سیاست جهانی ایفا کند، اکنون به عنوان یک مدعی به دنبال ایفای نقش پررنگ در سیاست جهانی و منطقه ای و اثبات حضور خود است. فرستادن.
ایران که در گذشته از منظر قدرت های جهانی غیرقابل انکار بود، اکنون از مدار بنیانگذاران و آغازگر ترتیبات و جنبش های منطقه ای و جهانی فاصله دارد، بنابراین می طلبد حرکت ها و ترتیبات پیرامون خود برنامه ریزی، تدبیر و تدبیر باشد. خیلی دور. احساسات خود را کنترل کنید و خود را مدیریت کنید.