با توجه به حکمرانی جدید و آینده ایران از منظر حفظ/ایران آینده، تصمیمات منطقی تر از سایر نقاط جهان اتخاذ می شود.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ بابک نگاری، رئیس مرکز پژوهش های مجلس در مقاله ای به موضوع توجه به مدیریت جدید و آینده ایران پرداخت.

متن این تاپیک به شرح زیر است:

اتفاقات تلخ می تواند میوه های شیرینی داشته باشد. پس از شرایط سخت، شرایط برای تغییرات سازنده ایجاد می شود. اصل پیشرفت در همین تغییرات نهفته است وگرنه جیب های پر پول و زیرساخت های قوی همه از آثار و نتایج پیشرفت است نه خود پیشرفت. فقط باید بدانیم که شرایط، ساختارها و فرآیندها دولت را قادر می سازد تا تصمیم گیری و برنامه ریزی کند. تاکنون به دلیل بهره مندی از منابع فراوان، کشور را با تخصیص منابع مدیریت می کردیم و به بهینه سازی و ارتقای بهره وری توجه کافی نداشتیم. اکنون به دلیل تمام شدن منابع و امکان استفاده از آنها از یک سو و ضعف در تولید رفاه کافی برای مردم از سوی دیگر، مدیریت و اداره امور دشوار شده است. شرایط اقتصادی کشور سخت شده است و دیگر سیاستمداران نمی توانند با پشتوانه منابع فراوان و با آزمون و خطا با رویکردهای نادرست کشور را اداره کنند و اتفاقاً چنین شرایطی برای پیشرفت و بهبود بسیار مناسب است. اکنون که توصیه های دلسوزانه و توصیه های کارشناسانه در سال های اخیر کمتر مورد توجه مدیران و تصمیم گیران قرار گرفته است، امیدواریم شرایط سخت اقتصادی و معیشتی نظام تصمیم گیری کشور را در مسیر درست قرار دهد. من معتقدم آینده ایران روشن است.

تجسم آینده ایران بدون توجه به مولفه های آن در ذهن مردم و جامعه دست یافتنی و مفید نخواهد بود. سناریویی که بدخواهان کشور برای آینده ایران طراحی و ارائه کرده اند بر اساس ترس است و سعی می کنند ایران را در آینده به عنوان یک شهر ویران معرفی کنند تا نخبگان کشور را متقاعد به مهاجرت کنند و به تدریج زمینه را فراهم کنند. چرا که در برنامه های ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک آنها نه در گذشته و نه در آینده ایران قدرتمند و پیشرفته ای وجود نداشته است. در چنین شرایطی بر هر ایرانی که دلی برای اعتلای کشور و خدمت به مردم دارد واجب است که سناریویی مبتنی بر امید و مدینه فاضله برای آینده ایران تصور کند و عزم مردم و جامعه را برای رسیدن به آن بسیج کند. ممکن است عده ای گلایه کنند که در جامعه ای که آنها بخشی از اعتراضات هستند صحبتی از آینده و برنامه ریزی این مکان عربی نمی شود. من معتقدم اعتراض اگرچه شورش نیست، اما لزوما چیز بدی هم نیست. ما پزشکان معتقدیم که درد چیز خوبی است زیرا نشان دهنده وجود بیماری و جراحت است که توجه پزشکان را به آن بیماری جلب می کند. اعتراض در جامعه نیز نقش درد بیمار را دارد که در نهایت به نفع بیمار و جامعه است. در هر اعتراضی تقاضای تغییر وجود دارد. جوامعی که به دنبال تغییر هستند باید چشم اندازی برای آینده داشته باشند که ریشه در میل به تغییر داشته باشد. اگر دلسوزان ایران آینده ای مبتنی بر امید و اصلاح نسازند، مخالفان ایران آینده ای مبتنی بر ترس و نابودی را به تصویر خواهند کشید. از زاویه ای دیگر، اگر جامعه ای دچار مشکلات و غم و اندوه باشد، رویاپردازی در مورد آینده جامعه یکی از راه حل های برون رفت از مشکلات و ایجاد تحرک اجتماعی برای حرکت به سمت وضعیت مطلوب است.

در تجسم آینده ایران باید به ملاحظات و نکات زیر توجه کرد:

1- با توجه به تاکیدی که رهبر معظم انقلاب اسلامی در رهنمودهای 28 دی ماه سال جاری مبنی بر ضرورت تحول در عرصه های مختلف کشور داشتند، در مرحله اول درک صحیح از تاخیر و به دنبال آن انعطاف در چهره تغییرات، پذیرش تغییر و در نهایت عاملیت تغییر ضروری به نظر می رسد. منع فرار از مسئولیت و مبارزه با هر گونه فساد و تضاد منافع و ارتقای شفافیت باید مورد توجه جدی قرار گیرد. قطعاً در این مسیر بوروکراسی برای کشاندن کشور به بی نظمی مقاومت خواهد کرد.

2- برای رسیدن به وحدت بیشتر در جامعه، تصویر مطلوب ایران آینده باید به گونه ای باشد که مردم را متحد کند و همه با حسن نیت برای تحقق آن حرکت کنند و توانایی قانع و بسیج جوانان کشور را داشته باشند. دیدگاه‌های مختلف و شاید محوریت عقلانیت و معرفت مبتنی بر سنت‌های الهی که مورد تأکید آموزه‌های دینی ماست، راهگشای در این مسیر باشد. ایران آینده را باید به گونه ای معرفی کرد که همه ما معتقد باشیم در ایران آینده منطقی تر از سایر نقاط جهان تصمیم گیری می شود. فرزندان ما در حال یادگیری تصمیم گیری منطقی تر هستند. در این راستا برای سعادت ملت و منافع ملی در صورت لزوم باید تغییراتی در حوزه های مختلف از جمله امنیت غذایی، امنیت انرژی، امنیت اجتماعی و اشتغال، امنیت آب های سرزمینی و زیست محیطی در دستور کار قرار گیرد.

3- ایران ظرفیت زیادی برای پیشرفت و توسعه دارد و در صورت اتخاذ رویکردها و تدابیر مناسب، آینده روشنی دور از ذهن نیست. ما می توانیم صنعت پتروشیمی به بزرگی کل چین و اروپا داشته باشیم، تجارت و صادرات کالایی در منطقه ایجاد کنیم، با ادغام بنگاه های کوچک و ایجاد شرکت های بزرگ وارد بازارهای آسیای مرکزی شویم. با خوشه بندی و تبدیل شرکت های دانش بنیان به ماموریت، باید وارد بازار صنایع پیشرفته شویم، بهره برداری از معادن خود را با احتیاط بیشتر مدیریت کنیم، به بهره وری دارایی های دولت توجه ویژه داشته باشیم و یا با اجرای دیپلماسی اقتصادی فعال در منطقه، به همجواری و نزدیکی جغرافیایی به منطقه که 44 درصد ذخایر جهان در آن قرار دارد، می‌توان برای پیشرفت و توسعه کشور سود فراوانی برد و ده‌ها ظرفیت و فرصت انباشته را فعال کرد که کمتر مورد توجه قرار گرفته است. . دلیل اصلی عدم تحقق عملی این فرصت ها، نبود میدان مردمی در حوزه اقتصاد و صنعت است. در سال‌های اخیر دولت‌ها به‌جای نظام‌سازی، تفویض و صدور مجوز برای فعالیت‌های اقتصادی و صنعتی، به‌عنوان مجری و رقیب فعالان فعال وارد این فعالیت‌ها شده‌اند و مانع فعالیت بخش‌های دولتی، خصوصی و تعاونی در این حوزه شده‌اند و چندین سال است سرمایه گذاری منفی در کشور و کاهش منابع توان کارکرد خود را به اندازه کافی از دست داده و طبق عادت قدیمی خود اجازه و فرصتی برای سرمایه گذاری دولتی و خصوصی در زمینه های مختلف نمی دهد وگرنه ظرفیت اقتصاد ایران بیشتر از بودجه دولت است. ، که بلا استفاده می ماند.

4- از فرصت بزرگ برای سازماندهی مجدد یک نظام بین المللی جدید باید حداکثر استفاده را به نفع منافع ملی کرد. انتقال ثروت جهانی از غرب به شرق آسیا، رقابت قدرت های بزرگ جهانی با یکدیگر و موقعیت های ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی ایران در امتداد کریدورهای مهم اقتصادی با چین، روسیه و هند فرصت های بزرگی برای آینده ایران است. علیرغم مشغله سیاسی اخیر آمریکا و اروپا نسبت به اعتراضات اخیر در کشور، تغییرات اساسی در روندهای ژئوپلیتیکی و جایگزینی نظام چندقطبی به جای نظام تک قطبی که همیشه سر ناسازگاری را در سر داشت و خواسته های نامعقول خود را بر ما آینده تحمیل می کرد. ایران در این راستا در شکاف ژئوپلیتیکی قرار دارد. جهانی که فرصت دیپلماسی فعال با غرب و شرق را با حفظ عزت، حکمت و مصلحت فراهم می کند که در صورت برنامه ریزی صحیح، از این فرصت استفاده می شود و فعالیت فعال در فرآیندهای منطقه ای، فرامنطقه ای و جهانی می تواند فراهم شود. اقتصاد و بازار بزرگ و توسعه ایران در آینده.

5- لازم به ذکر است که ایران دارای تمدن پر افتخار چند هزار ساله و دارای ژنتیک فرهنگی پایدار است. چنین شرایطی جامعه ایران را نسبت به تغییر کند و بی‌تحرک می‌سازد و هرگونه نوسازی در حکمرانی منجر به نتایج مطلوب در جامعه‌ای با فاز تاخیری می‌شود. بنابراین نباید فکر کنیم وقتی تصمیم می گیریم می توانیم برویم. باید به موقع برنامه ریزی و طراحی کنیم تا ثمرات مورد نیاز را در زمان مورد انتظار به دست آوریم.