به یاد علامه شاعر و صاحب تفسیر المیزان

به گزارش خبرنگار فرهنگی شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ او در اسفند 1281 در تبریز به دنیا آمد و محمد حسین نام داشت. او قبل از 5 سالگی مادرش را از دست داد و 4 سال بعد مرگ پدرش این کودک 9 ساله را یتیم کرد. پس از تحصيل در مدرسه تبريز به اتفاق برادرش به رسم آن روزگار براي تحصيل به نجف رفتند تا از محضر اساتيد حوزه علميه آن شهر كسب كنند.

محمدحسین طباطبایی ده سال را در نجف در محضر اساتیدی چون سید ابوالقاسم موسوی خوانساری، محمدحسین نائینی، محمدحسین غروی اصفهانی به تحصیل دروسی چون ریاضی، فقه و اصول گذراند و در آنجا بود که اخلاق و عرفان را از محضر ایشان فرا گرفت. سید علی آقا قاضی طباطبایی نصیب می شود.

اما به دلیل خشکسالی های آن دوره و کمبود رزق و روزی و خشک شدن زمین های کشاورزی آنها در تبریز، نجف و خوجه را ترک کرد و به روستای پدری خود در شادآباد تبریز رفت و چندین سال در آنجا کشاورزی کرد. حاصل این تلاش مضاعف زراعت باغات و محصولات او روستایی می شود.

اما در سال 1325 محمد حسین طباطبایی به قم رفت و این بار طلاب جوان گرد او جمع شدند تا از دانش او استفاده کنند و می گویند درس روزانه اسفار و کتاب شفای او از شلوغ ترین درس های این دوره بوده است.

سید محمد حسین طباطبایی معروف به علامه طباطبایی علاوه بر تدریس دروس دینی، فلسفه و عرفان نیز در میان علمای عصر خود جایگاه والایی داشت و شاگردان بسیاری را بدین طریق تربیت کرد; «هنری کربن» فیلسوف و اسلام شناس غربی به ایران آمد و ساعت های زیادی را در محضر علامه به بحث درباره فلسفه اسلامی پرداخت.

استاد مرتضی مطهری، محمدجواد بهنار، علی اکبر هاشمی رفسنجانی، امام موسی صدر، استاد جوادی آملی، استاد حسن زاده آملی، رهبر معظم انقلاب، استاد خوشوکت، شهید بهشتی، مصباح یزدی و بسیاری دیگر از شخصیت های سیاسی، انقلابی و اخلاقی. از شاگردان مشهور علامه طباطبایی بودند.

دو کتابتفسیر المیزانو «اصول فلسفه و روش رئالیسم» از آثار معروف علامه طباطبایی است; علقه کتاب تفسیر المیزان را در 20 جلد به زبان عربی در مدت 20 سال نوشت که بعدها توسط سید محمد باقر موسوی به فارسی ترجمه شد.

استاد علامه طباطبایی علاوه بر ممتاز در دروس فلسفه، عرفان و حوزوی شعر خوش ذوق و خوش ذوق بود و یکی از شعرهایش به نام «مهر خوبان» که خود علامه آن را دوست داشت، از وی به یادگار مانده است:

دل خوش دل و دین از همه بی پروا پیروز شد، چهره شطرنج در نبرد چهره زیبا پیروز شد

فکر میکنی مجنون خودش دیوانه شده از سمک تا سمایش قدرت لیلا را گرفته؟

به سرچشمه خورشيد رفتم نه به خودم راه ذره بودم و مهر تو مرا بلند كرد

من بی پام که در سیل افتادم، آن که می رفت مرا به دل دریا برد

جام صهبا از کجا آمد مگر دستی بود که این جا را گشتی و دلت به وجد آمد.

این انحنای پیشانی و ته دهانت بود که به نوعی نام و نشانم را از من گرفت

به من مهر یاد دادی و با صورت سرخی که از ما گرفتی سوختم

همه دوستانم سر راه بودند اما خم ابروی من را دید و غارتم را گرفت

همه ما دل شکسته بودیم و می ترسیدیم که غم همه ما را رها کرده باشد. منو تنها برد

استاد علامه طباطبایی در 24 آبان 1360 در 80 سالگی در قم درگذشت و در حرم حضرت معصومه (سلام الله علیها) به خاک سپرده شد.

بیشتر بخوانید؛