روز جدید : اگر از من بپرسند که ظرفیت پزشکی باید افزایش یا کاهش یابد، می گویم ابتدا باید مشکلات اصلی نظام سلامت حل شود نه اینکه به مشکلات میانه تاریخ نگاه شود.
دکتر کامران باقری لنکرانی، استاد محترم دانشگاه علوم پزشکی شیراز و دانشیار فرهنگستان علوم پزشکی جمهوری اسلامی طی نامه ای در خصوص موضوع افزایش ظرفیت پزشکی پیشنهادی شورای عالی انقلاب فرهنگی نوشت.
در این نامه آمده است: این روزها محافل زیادی به عنوان افزایش ظرفیت رشته پزشکی مطرح شده است. برخی آن را مطالبه می کنند و برخی دیگر آن را محکوم می کنند.
مانند همه جا، وقتی احساسات بر عقل چیره می شود، احتمال خطا افزایش می یابد و می توان تصمیمی گرفت که به نتایجی منتهی شود که مغایر با قصد تصمیم گیرنده باشد. برای جلوگیری از چنین اشتباهی باید فکر کرد، مشورت کرد و از تجربه دیگران درس گرفت.
حافظ رحمه الله می فرماید: گرچه نخواستم از آن بهره ای نبردم.
تجربه چین در افزایش تعداد پزشکان و شکست راهبرد نظام سلامت در برابر سارس
چین یکی از کشورهایی است که تلاش زیادی برای اصلاح نظام مراقبت های بهداشتی خود و دسترسی مردم به خدمات بهداشتی انجام داده است. حدود یک ربع قرن پیش، دور جدیدی از اصلاحات مراقبت های بهداشتی چین بر اساس افزایش تعداد پزشکان و جایگزینی کارکنان بهداشتی چند رشته ای، به ویژه در مناطق روستایی، انجام شد.
هفت سال بعد، در طول اپیدمی سارس، آسیب آشکار است. این آسیب پذیری به همه گیری سارس محدود نمی شود، بلکه به زودی آشکار شد که پیشرفت های مهم در سیستم مراقبت های بهداشتی چین، مانند کاهش مرگ و میر مادران، به ویژه در مناطق محروم از بین رفته است.
ده سال پس از آغاز اصلاحات، دولت چین با اتخاذ یک استراتژی جامع که به موضوعات کلیدی مانند مراقبت های اولیه بهداشتی، پوشش بیمه واقعی و تجمیع منابع و همچنین توزیع عادلانه خدمات و پزشک مناسب می پردازد، شکست این استراتژی را اعلام کرده است. با اقدامات قبلی معکوس شد و تعداد پزشکان بیش از پرستاران مبنای آن بود.
تاثیر این استراتژی بر بهبود شاخص‌های سلامت در چین از قبل مشهود است و نه تنها شاخص‌های مهم سلامت مانند امید به زندگی و مرگ مادران و کودکان بهبود یافته است، بلکه انعطاف‌پذیری و سرعت سیستم سلامت چین در برابر اپیدمی Quaid 19 به عنوان مدل نیز بهبود یافته است. . مطرح شده است.»
با رعایت نکردن مدارک فوق در تصمیم گیری ها امواج استرس و گرداب ایجاد کنید
لنکرانی در بخشی دیگر از این نامه گفت: واقعیت این است که در مطالعات جهانی، تعداد پزشکان و سرانه پزشکان ارتباط مستقیمی با سلامت جامعه ندارد. کشورهایی هستند که این نسبت بالاست، اما شاخص های سلامت خوبی ندارند و بالعکس. آنچه مهم است، رویکرد سیستماتیک به سلامت و بهبود آن است.
سلامت در کشور ما تا حد مطلوب فاصله زیادی دارد. این شکاف با افزایش تعداد پزشکان برطرف نمی شود. برای ارتقای شاخص های سلامت در ایران، نظام ارائه خدمات نیازمند اصلاح است تا ثبات خدمات در سراسر کشور بدون توجه به موقعیت جغرافیایی تضمین شود. این اصلاحات باید روی مسائل اساسی متمرکز شود، نه عاطفی.
به همین منظور در نقشه جامع علمی کشور مصوب شورای عالی انقلاب فرهنگی، اولویت اول علم و فناوری در حوزه سلامت، سیاست و اقتصاد سلامت – دانش پیشگیری و ارتقای سلامت با محوریت بار بالا است. بیماری و مشکلات مردم محلی – الگوهای زندگی سالم با آموزه های اسلامی – استفاده از الگوهای تغذیه محلی اعلام شد.
در بند سیزدهم سیاست های کلی سلامت برای توسعه کمی و کیفی نظام آموزش پزشکی به صورت هدفمند، سلامت محور، بر اساس نیازهای جامعه، پاسخگو و منصفانه و از طریق تربیت نیروی انسانی کارآمد متعهد به اخلاق حرفه ای و اسلامی مهارت ها و شایستگی های مناسب نیازهای مناطق مختلف کشور مورد تاکید قرار می گیرد.
اگر از چنین شاخص هایی در آموزش نیروی انسانی استفاده شود، از پایگاه مادی کشور در مسیر درست استفاده می شود.
پایبندی به اسناد بالادستی یکی از مهم ترین راهکارها برای تقویت سیاست هاست. وی افزود: متأسفانه این سند مهم و همچنین خط مشی ارتباطی مقام معظم رهبری آنچنان که باید در تصمیم گیری ها قرار ندارد و به همین دلیل است که شاهد فراز و نشیب ها، موج ها و گردبادهای تنش در تصمیم گیری ها هستیم. . “
افزایش ظرفیت کمکی به کشور نخواهد کرد
وزیر بهداشت دولت نهم در خصوص موضوع طرح، کم کاری پزشکان و مهاجرت این قشر یادآور شد: آمار تلخی از تمرکز پزشکان و متخصصان در پنج شهر بزرگ تهران، شیراز، وجود دارد. اصفهان، تبریز و مشهد. این در حالی است که در حوزه علوم پزشکی برخلاف سایر مقاطع تحصیلی، طرح اجباری داریم و پزشکان باید سال ها در مناطق فقیر خدمت کنند.
بر اساس اعلام سازمان نظام پزشکی، حدود 30 هزار پزشک عمومی در کشور یا به کار دیگری مشغول هستند یا در مراکز زیبایی و دارویی مشغول به کار هستند و در چرخه نظام سلامت حضور ندارند. تعداد مهاجران پزشکی در حال افزایش است و کشورهای همسایه و دورتر با حقوق های نجومی در مقیاس داخلی آنها را جذب می کنند.
چرا از دست دادن این نیروها و کمبود نیروهای بهداشتی در حوزه های ضروری، اگر پاسخ ندهند، افزایش ظرفیت کمکی به کشور نمی کند، بلکه شرایط را پیچیده می کند».
لنکرانی در این نامه گفت: اگر از من بپرسند که ظرفیت پزشکی باید افزایش یا کاهش یابد، می گویم ابتدا باید مشکلات اصلی نظام سلامت حل شود نه مشکلات وسط موضوع. اگر نظام ارائه خدمات مطابق قانون اساسی و سیاست‌های کلی سلامت با هماهنگی همه بخش‌ها اصلاح نشود، تغییر ظرفیت، چه کاهش یا افزایش، کار را دشوارتر می‌کند.
امیدوارم در تصمیم گیری هایمان مصداق این حدیث شریف باشیم که فرمود: خدایا رحمت کن، عمل کردم، عمل کردم، تقوا داشتم.
«ما می‌خواهیم سلامتی عزیزانمان را ارتقا دهیم و راه آن مدیریت مسائل مهم است نه پرداختن به چیزهای کوچک که به خودی خود هیچ تأثیری ندارد. عدالت واقعی اینجاست نه در اعمال احساسی و غیرقابل انکار.