روز جدید : نفوذ تفکر پایداری در دولت رئیس جمهور به قدری محسوس شده که برخی اصولگرایان معتدل را نگران کرده و از لزوم اصلاح و بازنگری در شیوه های حکمرانی و مدیریت صحبت می کنند!
او سکوت و گوشه نشینی خود را رها کرده است و این روزها سخنرانی می کند و از گوشه و کنار خبر می رسد که در رأس جریانات برای نفوذ بیشتر در دولت و حتی اگر در دولت ریاست جمهوری باشد.
آیا سعید جلیلی از بازنشستگی ناراحت بود یا…
سعید جلیلی که دومین حضورش در انتخابات ریاست جمهوری نتوانست کرسی کشیش را برایش به ارمغان بیاورد و میدان را به نفع رئیس جمهور ترک کند، دیروز در سخنانی در جمع دانشجویان، برای اولین بار دلیل انصراف خود را بیان کرد. «بعد بحث شد که اگر قرار است نامزدی انتخاب شود و با قدرت بیشتری وارد انتخابات شود، صدای جدی‌تر و قوی‌تر می‌تواند کمک کند. چون مهم این است که کار انجام شود نه اینکه بگویم باید انجامش دهم. “چه در دولت دوست باشید و چه در دولت رقیب، باید از سایه پیروی کنید و به اصلاح اشتباهات کمک کنید و به قوی کمک کنید تا با قدرت ادامه دهید.”
جلیلی نسبت به این انصراف موضع نرمی داشت تا اینکه پس از معرفی کابینه رئیسی، اخباری مبنی بر ناراحتی وی از رئیسی به دلیل عدم دادن پست دولتی به عنوان پاداش انصراف وی از رقابت منتشر شد.
شاید به همین دلیل زمانی که علم جلسات دولت در سایه را برگزار می‌کرد و انتقاداتی از روند مذاکرات دولت در خصوص احیای برجام داشت، بسیاری بر این باور بودند که عصبانیت او از رئیس‌جمهور باعث تغییر رویکرد انتقادی وی به دولت شده است. اما انتقادات او به تدریج فروکش کرد و با تقویت مواضع یارانش در دولت، او نیز نیمه سکوت را ترجیح داد و در پشت صحنه فعال تر شد و بنا به روایت ها سعی در افزایش نفوذ افراد نزدیک به خود در دولت داشت. .
دخول به جای حضور!
انتصاب عبدالمالکی به عنوان دبیر شورای عالی مناطق آزاد، چند ماه پس از استعفای وی برای جلوگیری از استیضاح توسط مجلس، با انتقادهای زیادی مواجه شد. بسیاری این تصمیم ریاست جمهوری را نتیجه نفوذ چهره های نزدیک به جبهه پایداری به ویژه سعید جلیلی در دولت و کنترل اخراج ها و انتصابات در دولت توسط این افراد می دانند.
این در حالی است که برخی از خبرگزاری ها از فشار بر رئیسی برای کنار گذاشتن شمخانی و جایگزینی او با سعید جلیلی خبر می دهند. اگر این اتفاق بیفتد، دولت رئیس جمهور به رهبری حکومت کشور کاملاً تحت فرمان ثبات و احمدی نژاد تبدیل خواهد شد.
مدرنیست ها علیه ثبات
شاید همین نفوذ محسوس ثبات در دولت است که برخی از محافظه کاران و اصولگرایان معتدل را وارد میدان کرده است تا نسبت به برخی تاکتیک ها و رویکردهای دولت به ویژه در جریان اعتراضات اخیر که تحت تأثیر این جبهه سیاسی تندرو بوده اند هشدار دهند.
در روزهای اخیر نه تنها چهره هایی مانند کلیباف از لزوم بازنگری در شیوه های حکومت داری صحبت کرده اند، بلکه حتی وزیر دولت ضرغامی که از قضا از این طیف تندرو ناراضی است نیز از لزوم اصلاح و بازنگری در روش ها صحبت کرده است. .
روزنامه اعتماد در تحلیلی از تشدید اختلافات این روزهای طیف اصولگرا و تندرو می نویسد; «تفاوت دیدگاه‌ها بین محافظه‌کاران و اعضای جبهه پایداری به این دلیل است که محافظه‌کاران گسترش رویدادهای اعتراضی اخیر را فرصتی می‌دانند که از طریق آن می‌توانند رهبری جبهه پایداری را در ساختارهای تصمیم‌گیری زیر سؤال ببرند. بر اساس این روایت اصلاح و تحول، از دیدگاه نونوالیست ها، جایگزینی آنها با اعضای جبهه پایداری است، با توجه به اینکه اعضای جبهه پایداری در مجلس، دولت و سایر ساختارها نفوذ قابل توجهی ایجاد کرده اند. مترقیان برای تصمیم گیری در کشور به دنبال معرفی آخرین تحولات ناشی از نحوه مدیریت و تصمیم گیری جبهه پایداری هستند و ما بر تغییر این رویکرد با رویکردی معتدل تر اصرار داریم.
آیا کنترل دولت از دست اصطبل ها خارج می شود؟
در چنین فضایی که طیف اپوزیسیون سیاسی یعنی. اصلاح طلبان چندان در صحنه ظاهر نمی شوند، به نظر می رسد خود اصولگرایان در تلاش هستند تا دولت رئیس جمهور را در مسیری متفاوت از دولت فعلی هدایت کنند یا در شرایط بدبینانه اگر چنین اتفاقی رخ ندهد، تغییری در دولت ایجاد می کنند. فضای مجلس و دولت آینده را می گیرد و تندروهای فعلی را در نهادهای حاکمیتی اعم از دولت و مجلس منزوی می کند.
شاید کلمه کلیدی یک مدیریت جدید، اسم رمز این عملیات باشد!