به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش یزدرسا ، آداب و رسوم مردم هر کشور فرهنگی است که نسل به نسل برای رشد و توسعه مردم آن دیار منتقل می شود و بسیاری از شهرها و روستاهای کشور به آداب و رسوم خود معروف هستند.
یزد که از قدیم به شهر دارالعباده شهرت داشت، با فرارسیدن ماه های قمری مانند محرم، صفر، شعبان و رمضان، لباس های دیگری از آداب و رسوم دیرینه خود بر تن می کند و به نظر می رسد که همه مردم این کره خاکی دراز و دراز دارند. ارتباط ناگسستنی با این آداب و سنن.
با فرا رسیدن ماه مبارک رمضان، مردم این استان در هر گوشه ای که عطر ماه خدا در آن پیچید، با آداب و رسوم خاص خود، این ماه الهی را خجسته، فرخنده و شریف می سازند و معرفی آنهاست. بدون لطف نیست
ستارگان اذان برای مردم در کویر یزد
مردم این سرزمین به لطف سرزمین کویری خود همواره توانسته اند ستارگان را رصد کنند و با استفاده از ستاره ها جهت یابی کنند.
در گذشته در ماه رمضان این ستارگان درخشان و درخشان برای یزدی ها موذن بودند، مثلاً حرکت ستاره پرویز نشانه سحر بود.
در سال‌هایی که مردم از علم نجوم فاصله می‌گرفتند، اما رسانه‌ها هنوز آنقدر وسعت نداشتند که بتوانند جمعیت را تحت کنترل خود درآورند، کارکنان مسجد یکی دو ساعت قبل از طلوع فجر آتش می‌زدند و در ارتفاعات شهر و در گلدسته مسجد برپا می‌کردند. برای اینکه مردم نور چراغ را ببینند متوجه شدند که سحر نزدیک است و هنگام اذان چراغ ها را خاموش کردند تا مردم بدانند باید سفره سحر را ببندند و نماز صبح را بخوانند.
یکی از معروف ترین چراغ ها نور ملاکاظم متولی مسجد اعظم یزد بود. هر شب چراغی روشن می کرد و در یکی از گلدسته های مسجد می گذاشت و هنگام اذان صبح آن را خاموش می کرد و یا زنگ شهر را به صدا در می آورد و وقت سحر را اعلام می کرد.
حتی امروزه که همه امکانات مهیا است، مردم برای بیدار شدن در سحر از تلفن استفاده می کنند.
دیوارهای حصیری زمان افطار را برای یزدی ها اعلام می کند
در زمان های قدیم، مردم برای یافتن غروب خورشید، دیوار کاهی را تماشا می کردند و معتقد بودند که وقتی کاه درون دیوار کاهگلی دیده نمی شود، وقت اذان مغرب است.
نماز مغرب و عشا مانند سایر نمازهای یومیه در همه مساجد اقامه می شود و چون مردم بر این باورند که افطاری دادن و رضایت روزه ثواب زیادی دارد برای آن تلاش می کنند و در اکثر مساجد یزد افطاری می کنند.
درباره آداب و سنن مردم یزد در ماه مبارک رمضان صدیحه رمضان هانی پژوهشگر میراث فرهنگی وی با بیان اینکه تلاوت یکی از سنت های دیرینه مردم استان در ماه مبارک رمضان است، گفت: قرائت سحر ماه مبارک رمضان در یزد به گونه ای بود که مردم به پشت بام مناره ها و گلدسته های مساجد رفته و به انجام آداب سحر می پردازند. آیین های خاص آواز خواندند و با خواندن اشعاری همه را به ضیافت الهی دعوت کردند. اکثر نمازگزاران مردم را به صلوات دعوت می کردند و مردم با شنیدن صدای پیشخوان با اشتیاق خاصی صلوات می فرستادند و اعلام آمادگی می کردند.
وی با ذکر چند نمونه از این اشعار گفت: به خدایی که یاور صلوات است، به رسول اکرم، به همه کوفیان و به صاحب ذوالفقار صلوات و افزود: مردم او را چاوشی خان یا چاووس خان می نامیدند.
رمضانانی ادامه داد: از آنجایی که 50 سال پیش رادیو و رسانه خبری نبود که مردم را در سحر بیدار کند، طبل را می زدند تا نوازنده در مکان های خاصی حضور داشته باشد و 10 تا 15 دقیقه زنگ بزند. «دوید تا مردم را از نزدیک شدن وقت اذان صبح آگاه کند و آنان را بیدار کند.
یزد به دلیل خاستگاه تاریخی خود دارای اصیل ترین آداب و رسوم محلی به ویژه در ماه مبارک رمضان است، به طوری که مردم این دیار به مرور زمان آنقدر به این موارد پایبند بوده اند که جزء لاینفک زندگی آنها شده است.
انتهای پیام/ ک