تراکتورسازی پس از تونی هرگز پایدار نبوده / هواداران، قطعه گمشده پازل تیم

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش آنایی: سیدمحسن حسینی از معدود بازیکنان غیربومی بود که دو دهه فوتبال در تبریز را هم در تراکتورسازی و هم در گستره فولاد بازی کرد. مرد دسته اول تراکتورسازی و یکی از چهره هایی که شادی گل را با پیراهن قرمز تیم محبوب آذربایجان و پیراهن حریفان مقابل این تیم جشن گرفت که البته با کسالت همراه است!

هواداران تراکتورسازی معمولا این بازیکن با اخلاق و بلندقد را با گل هایش به یاد می آورند. یکی از برترین مدافعان تاریخ تراکتورسازی که با پیراهن این تیم به ویژه قیچی و گل دیدنی در دیدار با فولاد خوزستان گل های بی نظیری به ثمر رساند که بی شک یکی از زیباترین گل های پرشور لیگ برتر فوتبال است. .

این بازیکن در سال های پایانی فوتبال تبریز و تراکتورسازی در گفت و گوی تفصیلی با خبرنگار ورزشی آنایی، درباره وضعیت فعلی تیم سابقش صحبت کرد که مشروح آن را در ادامه می خوانید:

وضعیت تراکتور مشخص است

وضعیت تراکتور مشخص است. این تیم آنقدر تغییرات و بی ثباتی داشت که با وجود مهره های خوب نتوانست نتیجه خوبی بگیرد. با این اقدامات قلب هواداران تراشیده شد و متأسفانه برخی از آنها بر اثر استرس عصبی به دلیل نتایج ضعیف جان باختند. حقیقت این است که بسیاری از آذربایجانی ها چشم و دل به تراکتورسازی دارند و تحت تاثیر نتایج این تیم هستند.

همه در تراکتور باید پاسخگو باشند

بنابراین کسانی که در تراکتور به هر سمتی کار می کنند مسئولیت سنگینی بر دوش دارند و باید مسئولیت پذیر باشند و با جان و دل کار کنند. البته نمی خواهم بگویم اعضا و بازیکنان تراکتورسازی بی تفاوت هستند یا خدای ناکرده کم کاری می کنند، اما در نتایج هم بی تقصیر نیستند و اتفاقاتی افتاده که نتایج ضعیفی داشته است.

این یک مسئولیت فردی نیست

مسئولین تیم تراکتورسازی اعم از مدیر، مربی، بازیکن و حتی تدارکات باید بدانند که این مسئولیت متوجه فرد یا گروه 30 یا 40 نفره نیست، بلکه متوجه میلیون ها هوادار و سرمایه عظیم انسانی است. که به عنوان یک هوادار از شمال غرب گرفته شده است. آنها عاشق این تیم در جنوب، شرق و غرب کشور هستند.

بی ثباتی عامل اصلی آسیب تراکتور است

معتقدم بی ثباتی دلیل اصلی بسته نشدن تراکتور است. به نظر من برخی از مشکلات تراکتورسازی شخصی بود به خصوص در بحث جذب بازیکن که با سلیقه و وساطت شخصی انجام شد. متاسفانه در اطراف باشگاه و آقای زنوزی بادمجان زیاد بود که با شیرینی خودش صدمات زیادی به تراکتور وارد کرد.

وقتی بازیکنان بزرگ کار نمی کنند!

متاسفانه در فصول اخیر تغییرات در تراکتورسازی به حدی بوده است که در بسیاری از موارد نقل و انتقالات با نظر مربیان انجام نمی شود و به نوعی بازیکنان را مجبور می کنند. این موضوع بیشتر در مورد مربیان خارجی وجود دارد و در چنین شرایطی تحت تاثیر جابجایی های مکرر حتی با بازیکنان بزرگ نمی توان نتیجه گرفت.

باید از ظرفیت فن استفاده شود

تا فصل گذشته سه کاپیتان تیم ملی در تراکتور حضور داشتند که نعمت بزرگی بود اما دیدیم که حضور این بازیکنان نیز واکنش عرضی داشت. انتظارات از تراکتورسازی به عنوان تیمی بزرگ، ریشه دار و مهمتر از همه، بسیار زیاد است. حتی در فقر تماشاگر هم تماشاگران تراکتورسازی زحمت می کشند و باید از این ظرفیت و پتانسیل به نحو احسن استفاده کرد.

تراکتور بعد از تونی هرگز پایدار نبود

آقای ساغلام پیش از این در دوره مشابهی در تراکتورسازی حضور داشت و در پایان فصل از این تیم جدا شد. تا جایی که یادم می آید به جز پنج فصلی که آقایان کمالوند، کالا نوی و تونی از ابتدا تا آخر فصل در این تیم حضور داشتند، چنین ثباتی را ندیده ایم. چند سالی است که این بی ثباتی روی نیمکت و عجله کادرفنی باشگاه، تراکتور را از روزهای درخشانش دور نگه داشته است.

حداقل باید از فوتبال جهان الگو بگیریم

شاید بد نباشد از فوتبال جام جهانی مثال بزنیم، چون فوتبال ما نه با کیفیت است و نه فرهنگی و هیچ شباهتی و حتی شباهتی به فوتبال جام جهانی ندارد، اما می بینید که آقای کلوپ چند سالی است که در لیورپول کار می کند. و یک دوره طولانی را ارائه کرد که بسیار موفق بود. ما حداقل می توانیم از آنها تقلید کنیم، اما نمی کنیم.

کاری جز دعا برای تراکتور نمی توانم بکنم

من همیشه تراکتور را خانه خود می دانستم و به این افتخار می کنم که 6 سال پیراهن این تیم را بر تن کرده ام و شایسته خدمت به مردم آذربایجان هستم. اما فعلاً جز دعا نمی توانم برای این تیم کاری انجام دهم. به نظر من عملکرد مهم است نه نام و شخصیت، بازیکن و مربی بزرگ. بارها دیده ایم که تیم هایی با مربیان و بازیکنان بزرگ نتیجه ای نگرفته اند.

من جزو اولین تراکتورها هستم

خدا را شکر یک بار در تراکتور بازی کردم و از نسلی هستم که جزو اولین تابوهایی بودم که در این تیم اتفاق افتاد، شرکت کردیم و تاثیر گذاشتیم. با تراکتورسازی راهی لیگ برتر شدیم، دو بار نایب قهرمان شدیم و برای اولین بار در تاریخ باشگاه سهمیه لیگ قهرمانان آسیا را کسب کردیم.

تراکتور و موقعیتش مطابقت ندارند

فکر می کنم بعد از سه فصل که تراکتورسازی نایب قهرمان لیگ برتر شد، دیگر قدرت لازم را در این تیم که ریشه در تغییر دارد، نداشت. معتقدم بهترین مقررات فنی و ورزشی هم نمی تواند شرایط فعلی تراکتور را درمان کند. امکانات، کادرفنی و بازیکن، هواداران و جایگاه این تیم اصلا به هم نمی خورد.

این تیم نباید با تصمیمات شخصی هدایت شود

من نان و نمک آقای زنوزی را در گسترش فولاد خوردم و حرف هایم در این باره مغرضانه و خصمانه نیست. آقای زنوزی به هر حال برای تیم پول خرج کرده است، اما مشکل این است که کسی که خرج می کند، عاشق تاثیرگذاری است و دولت همیشه این جنبه ها را دارد. من کاملا مخالف این ایده هستم که تیمی با حمایت مردم باید با تصمیمات شخصی مدیریت شود. اما از سوی دیگر باید گفت که نتایج را بازیکنان تعیین می کنند و عادلانه نیست که شخص دیگری به او توهین کند.

لجبازی در تراکتور!

به نظر من تمام اتفاقاتی که در این مدت افتاد نتیجه لجاجت بود و اعمال نظر شخصی هم در این امر نقش داشت. بنابراین، ریشه کن کردن مشکلات چندان آسان نیست. فقط می توانیم منتظر بمانیم تا این فصل با موفقیت سپری شود و تمام تلاش بازیکنان این است که آبروی تراکتورسازی و هوادارانش از بین نرود چرا که این حق آنها نیست.

تعطیلات که پر از پیچیدگی است، نه سرگرم کننده است و نه راحت

با نتیجه ای که تراکتور در آخرین بازی مقابل مس رفسنجان به دست آورد، تعطیلی لیگ به سود این تیم بود و آقای ساغلام فرصت بیشتری برای آماده سازی بازیکنان و تیم دارد. این تعطیلات برای تراکتور با بازی های دوستانه بسیار مفید خواهد بود. تا جایی که من از بازیکنان تراکتور اطلاع دارم، آنها افراد توانمندی هستند، اما به جز چند نفر دیگر از جایگاه خود اطلاعی ندارند.

بازیکن باید جاه طلب باشد

به نظر من خیلی از بازیکنان تراکتورسازی به جایگاه فعلی خود اطمینان دارند و بازی در لیگ برتر و تیمی پرطرفدار آرزوی نهایی آنهاست، در حالی که بازیکن باید در مسیر پیشرفت خود جاه طلب باشد. متأسفانه روحیه جاه طلبی بسیاری از فوتبالیست های ایرانی بسیار کوتاه است که ریشه در طرز فکر و نگرش آنها دارد. نوعی عامل درونی که باید طرز فکر ما را تغییر دهد.

هواداران، قطعه گم شده پازل تراکتور

قطعه مفقود شده پازل تراکتورسازی در دو سال اخیر هواداران بودند که با بازگشت خود و شور و شوقی که به تیم دادند، تراکتور را از توهم نجات دادند. هواداران جزء جدایی ناپذیر تیم تراکتور هستند و امیدوارم با حمایت آنها دوباره شاهد روزهای خوب این تیم باشیم. مطمئنم تراکتورسازی با هواداران به گذشته باشکوه و شاد خود باز خواهد گشت.

انتهای پیام/