روز جدید : تقریبا همه می دانند که هر برخوردی با تخریب کنندگان این سخنرانی ها «اگر انجام شود» با معلولان برخورد خواهد شد. زیرا قطعاً به صلاحدید خود چنین اعمال شنیع را انجام نمی دهند و مرکز فرماندهی و تشکیلاتی مشخصی دارند.
مضمون تکرار شونده تحریف گفتار شخصیت ها توسط عوامل کارگردانی نه محدود به زمان است و نه مختص شخصیت خاصی. اما یک رویکرد کلی در این زمینه وجود دارد که جای توجه دارد.
بنابراین بهتر است برخی از مهمترین این اقدامات در دهه های اخیر را مرور کنیم تا چهره واقعی ناوشکن ها بیشتر نمایان شود.
در 15 خرداد 1364 و در زمانی که هنوز یک سال از عمر دولت احمدی نژاد نگذشته بود، برخی از نیروهای تندرو سخنرانی اکبر هاشمی رفسنجانی را در قم در مراسم قیام 15 خرداد قطع و قطع کردند.
در پنجم دی ماه سال 88 سخنرانی سیدمحمد خاتمی، رئیس جمهور محبوب اصلاح طلبان در شب تاسوعای حسینی ایراد شد که با حمله گروهی از عوامل ناشناس ولی متحد با تجهیزاتی مانند گاز اشک آور و باتوم قطع شد.
در مراسم ویژه بیست و هفتمین سالگرد رحلت امام در سال 95، سخنرانی سید حسن خمینی توسط برخی تندروها قطع شد. جالب اینجاست که در سال 89 هم همین اتفاق افتاد.
همچنین روز گذشته در مراسم ختم 33 امام که در حرم برگزار شد، جمعی از مردم در حین سخنرانی نوه بنیانگذار کبیر انقلاب شعارهایی سر دادند که با واکنش رهبری نیز مواجه شد.
اما ناوشکنان دقیقا چه کسانی هستند؟ و چرا در زمان های مختلف چنین رفتاری از خود نشان می دهند؟ آیا آنها واقعا خودخواه هستند یا شبکه ای برای دستیابی به اهداف خود دارند؟
اگرچه پاسخ به این سوالات در وهله اول دشوار به نظر می رسد، اما با کمی تامل در این زمینه می توان سرنخ های خاصی به ریشه های خطرناک این ماجرا کشید. ریشه هایی که اگر هر چه زودتر خشک و نسوزند موجی از خشونت و افراط گرایی را در جامعه به دنبال خواهد داشت.
در همین راستا در آذرماه 95 رئیس فراکسیون امید مجلس دهم از تلاش اعضای این فراکسیون برای تصویب طرحی برای جلوگیری از قطع مراسم و سخنرانی خبر داد. بر اساس این طرح، تخریب کنندگان گفتار ممکن است بین شش ماه تا دو سال زندان محکوم شوند. اما به نظر می رسد با تغییر نمایندگان مجلس پس از انتخابات غیررقابتی و سرد اسفند 98، این طرح نیز به فراموشی سپرده شد تا دست نیروهای هتاک در سخنرانی ها یا میتینگ های سیاسی باز بماند.
این در حالی است که برخی از شخصیت ها در حال تخطی از عملکرد برخی هستند که با روش های تکراری، سخنان چهره های نزدیک به امام و اصلاح طلبان را مورد هدف قرار می دهند و حتی گاهی اعتدال گرایان طبق پروژه امامت زدایی می دانند. جاده ای که به گفته آنها در یک دهه گذشته تشدید شده، آثار شوم خود را در عرصه های مختلف نشان داده است.
به عنوان مثال، آیت الله هاشم زاده هریسی، نماینده مجلس خبرگان رهبری، اخیراً با انتقاد از قطع سخنرانی سید حسن خمینی گفته است: «او به دنبال تصرف انقلاب در جهت افکار و سیاست های سیاسی آن است.» دیده بان ایران / 14 خرداد. , 1401 “
از سوی دیگر، جواد امام، دبیرکل مجمع ایثارگران در واکنش به تلاش برخی افراد برای ایجاد اخلال در سخنرانی روز گذشته یادگار امام نوشت: «نام رمز مرگ در برابر ولایت فقیه» فاش شده است؟!
مجتبی توانگر، نماینده اصولگرایان تهران نیز در واکنش به آخرین اقدام آنها برای برهم زدن سخنرانی سیدحسن خمینی نوشت: برخیزید!
اما ابرانقلابیون چه کسانی هستند؟
بنابراین گزارش، نگاهی به ظاهر تخریب‌کنندگان و شعارهایی که می‌دادند، نشان می‌دهد که اکثریت این گروه در سنی هستند که انقلاب و حتی جنگ را ندیده‌اند. از این رو معتقدند هر چه گاری ها بلندتر و ملودی ها قوی تر باشد، انقلابی تر خوانده می شوند.
اما امروز به راحتی می توان دید که «انقلاب ویرانگر» در چنین مراسمی که با وجود تمایل برخی که دوست دارند چنین وانمود کنند، با صدای بلند فریاد می زند و جلب توجه می کند، دیده نشده است.» آنها خودسر نیستند.
در دل این نوع انتقام جویی نزدیکان امام، می توان به ماجرای قطع سخنرانی سید حسن خمینی در رادیو در مراسم تجدید میثاق حرم دولت سابق بهمن 1377 اشاره کرد. متأسفانه بی هویتی تنها شامل خانه شریف ایشان نمی شود، بلکه اصلاح طلبان را به عنوان نزدیک ترین جریان سیاسی به امام و انقلاب هدف قرار می دهد.
از سوی دیگر، حجم تخریب‌های صورت گرفته علیه چهره‌های مورد اعتماد امام در دهه‌های اخیر به این شایعات دامن زده است که عده‌ای انقلاب را بدون نام و نام و اثر بنیانگذار و فرزندان آن می‌خواهند.
از این جهت مشاهده می شود که حتی بیانات صریح امام نیز با تحریفات عجیبی مواجه می شود. موضوعاتی مانند ممنوعیت حضور نظامیان در عرصه های سیاسی و اقتصادی، تاکید بر جمهوریت نظام و نقش کلیدی مردم در تعیین سرنوشت خود و میزان رای ملت که همواره مورد تاکید امام خمینی (ره) بوده است. امروز با تعابیر دیگران انجمن های رسمی و رسانه ها وارونه شده اند.
همچنین نخست وزیر با حمایت امام و رئیس بنیاد شهیدان مادام العمر که از دوستان و نزدیکان امام بودند بیش از 3000 روز به طور غیرقانونی در بازداشت بودند. این در حالی است که وضعیت سایر مشتاقان مکتب خمینی چندان مشخص نیست.
در قالبی دیگر اقدامات ویژه ای در راستای پروژه امام در حال انجام است که نشان می دهد برخی حرکت ها در این زمینه ریشه دارد. مثلاً سرودی ساخته شد که در آن با وجود اینکه تصاویر سردار سلیمانی و سایر اقشار کشور نشان داده شده است، اما نامی از بنیانگذار انقلاب اسلامی نیست و وقتی انتقادی به این موضوع وارد می شود، آقایان همین بس که سرود مذکور متعلق به حضرت ولیعصر (عج) است.
در چنین شرایطی، چه عقل سلیمی فکر می کند که برهم زدن سخنان نزدیکان امام و انقلاب، پروژه تعریف شده گروهی از صاحبان قدرت برای تعیین آینده سیاسی خود و حذف ایده ها و اصول اساسی انقلاب نیست. ?
با این حال، تقریباً همه می دانند که هرگونه معامله با تخریب کنندگان این سخنرانی ها «اگر انجام شود» حل می شود. زیرا قطعاً به صلاحدید خود چنین اعمال شنیع را انجام نمی دهند و مرکز فرماندهی و تشکیلاتی مشخصی دارند.
بنابراین اگر واقعاً اراده ای برای عمل و عمل به توصیه و هشدار مدیریت وجود دارد، باید با این مراکز کار کرد که البته بعید به نظر می رسد.