روز جدید یک متخصص پوست گفت که این بیماری اولین بار در سال 1958 در یک مرکز تحقیقاتی که میمون ها را پرورش می دهد مشاهده شد و به همین دلیل به آن آبله میمون می گویند. همچنین در سال 1970 در جمهوری دموکراتیک کنگو به ثبت رسید.
دکتر مونا شبیری افزود: این بیماری بیشتر در آفریقا دیده می شود و افرادی که به آفریقا سفر کرده و یا حیواناتی را از این منطقه وارد کرده اند باعث سرایت آن به سایر نقاط جهان شده است.
دکتر شبیری با بیان علائم آبله میمون گفت: تب، سردرد، دردهای عضلانی، کمردرد، تورم غدد لنفاوی، لرز و ضعف از علائم این بیماری است. یک تا سه روز و گاهی بیشتر پس از شروع تب، بیمار دچار علائم پوستی می شود که اغلب از صورت شروع می شود و به بقیه بدن گسترش می یابد. در نتیجه ضایعات پوستی پر از آب روی پوست ایجاد می شود که بهبودی بین 2 تا 4 هفته طول می کشد.
وی گفت: آبله میمون از مادر به جنین منتقل می شود و با خاراندن حیوان آلوده قابل انتقال است. این بیماری می تواند از طریق تماس مستقیم با مایعات یا زخم های روی بدن، لباس فرد مبتلا و رفتارهای جنسی پرخطر به افراد دیگر سرایت کند.
وی درباره تفاوت آبله با آبله میمون گفت: آبله میمون با تورم غدد لنفاوی همراه است و دوره کمون آن 7 تا 14 روز است که بین 5 تا 21 روز طول می کشد.
وی ادامه داد: تشخیص این بیماری با آزمایش PCR انجام می شود. این بیماری مجاری تنفسی، مغز، دستگاه گوارش، چشم ها و اندام تناسلی را درگیر می کند. افراد مسن، کودکان، افراد با ایمنی پایین، بیماران سرطانی و زنان باردار بیشتر در معرض بیماری هستند.
این پزشک یادآور شد: رعایت توصیه های بهداشتی همیشه راهی برای پیشگیری از بیماری است. در آبله استفاده از دستکش، ماسک، شستن دست ها و رعایت پروتکل های قدیمی بهداشتی نیز توصیه می شود.