به نظر می رسد قطار پیشرفت تنها بر روی ریل افزایش قیمت ها حرکت می کند. التماس می کنیم، التماس می کنیم، التماس می کنیم، التماس می کنیم، این قطار را متوقف کنید.
روزنامه جمهوری اسلامی در یادداشت خود به انتقاد از سیاست دولت ابراهیم رئیسی پرداخت و نوشت:
ما باید رونق مسکن می داشتیم نه رونق قیمت مسکن. قرار بود سالی یک «میلیون» خانه تولید کنیم. آنچه در بازار شاهد آن هستیم و مردم را به زمین می کشاند، جهش افسارگسیخته قیمت مسکن است که «یک میلیارد» در حال افزایش است. ما در این منطقه دچار بیماری بودیم – به قولی – که هیچ ساکنی برای آن یافت نمی شد. اجاره خانه ها و مغازه ها دقیقاً از «حالا» تا «الان» متفاوت است.
ماشین هم همین را تجربه می کند. سایر بخش های بازار نیز همین مسیر را طی می کنند. شرایط بغرنج امروز قطعا نتیجه سیاست های غلط و مدیریت اشتباه است اما با سیاست درست و مدیران خوب نباید شاهد این همه «جهش» قیمت ها باشیم.
به نظر می رسد قطار پیشرفت تنها بر روی ریل افزایش قیمت ها حرکت می کند. التماس می کنیم، التماس می کنیم، التماس می کنیم، التماس می کنیم، این قطار را متوقف کنید. زیر ریل آن قطار له شدیم. مردم را لمس کنید. این کلمات را با فریاد اشتباه نگیرید. بیان درد و شناسایی محل درد “اختلاف” نیست بلکه “موافقت” با روند درمان است.
ما بدخواه نیستیم، اما خیرخواهی خالصانه را یک وظیفه ملی، انقلابی و انسانی می دانیم. همه ما می خواهیم دولت موفق باشد. ما از دولت می خواهیم که رکوردهای جهانی را برای موفقیت ثبت کند. دعا می کنیم که خداوند هر قدم آنها را برکت دهد. اگر به بیان واقعی وضعیت دست بزنیم، دقیقاً حمایت از دولت است. ما هم قصد داریم نزدیک باشیم. ما اعضای یک خانواده هستیم. خانه آباد، سفره رنگارنگ، غذای گرم و آبی زلال، ما خودمان سود بیشتری می بریم.
کسی که می بیند و حرف نمی زند، هشدار نمی دهد و سکوت می کند، اگر نگوییم غریبم، در خوش بینانه ترین حالت، در غفلت زندگی می کند. آنها می خواهند غفلت همه ما را به فراموشی بکشانند تا موجی برآید و ما را در سراسر صخره بکوبد. حادثه باید قبل از وقوع آن درمان شود. این حکم عقل است.