ساعت: 10:35
تاریخ ارسال: 1301/10/09
کد خبر: 1920602
آنچه به عنوان تمایز و تحلیل راهبردی از یک رویداد تاریخی مانند 18 دی 1387 قابل ارائه است، چهار رویداد مطلوبی است که برای انقلاب رخ داد و توان سیاسی و اجتماعی انقلاب را نشان داد.
به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش شیرازه ، پیروزی قانون بر آنارشیسم سیاسی: 18 آذر 87 نشان داد که هرگونه آنارشی و مقابله آنارشیستی با حکومت محکوم است و مردم آن را نمی پذیرند. به تعبیری بلوغ اجتماعی و حقوقی مردم آنها را با دشمنان و مخالفان نظام مواجه کرد که بیش از آن نمی توانند بر احساسات عمومی سوار شوند و عصیان ایجاد کنند و با توهم طغیان به جای اعتراض مدنی راه به جایی نخواهند برد. درک و نهادینه کردن این موضوع بسیار مهم بود به طوری که مردم حتی در بحبوحه ناآرامی ها احساس می کردند که قانون از شوخی ها و ادعاها جلوتر است.
برپایی جمهوری در مقابل تلقین و اغواگری: این رویداد در واقع یک حرکت خودجوش مردمی بود که بر اساس ناخودآگاه فرهنگی و سیاسی مردم شکل گرفت. پیوند جمهوریت با آرمان های نظام و پشتوانه باورها و اعتقادات اساسی پس از چند دهه انقلاب، دموکراتیک ترین چهره نظام را بدون مهندسی امنیتی-سیاسی نشان داد.
نظریه ولایت فقیه بله، الیگارشی و دیکتاتوری نه: این واقعه مهم، مقدس و مذهبی در تاریخ انقلاب ماندگار شد و اساساً یک رفراندوم غیررسمی به نفع الگوی سیاسی نظام بود که مردم بر سر آن به صحنه آمدند. به نام ایدئولوژی و حمایت و نشان از پختگی فرهنگ سیاسی جامعه دادند. پیوند امام و جامعه در این حادثه تاریخی مورد آزمایش قرار گرفت و مانور اجتماعی مقدسی شکل گرفت که مدعیان متقلب دموکراسی و رفراندوم را به چالش کشید.
تعمیق و درونی کردن فرهنگ دینی: برخی اقدامات ملموس را می توان سنگ محک قدرت نرم یک نظام و جامعه دانست. حوادثی مانند تشییع سردار شهید سلیمانی و راهپیمایی 40 میلیونی در 18 آذر 1387 که حتی دشمنان نظام و رسانه های بیگانه آن را از اول انقلاب بی سابقه توصیف کردند، نشان دهنده پیوند جدی و مستحکم اسلام و اسلام بود. جمهوری. این رویداد علاوه بر افزایش و آزمایش جدی تاب آوری نرم نظام، میزان درونی شدن باورهای دینی را در اعماق زندگی مردم علنی کرد. حساسیت و ایمان مردم به امام حسین (ع) ایمانی بود که بسط سیاسی پیدا کرد و علیه کودتای مخملی آمریکا عمل کرد.
حسین شریفی; استاد دانشگاه
انتهای پیام/