روز جدید : به راستی جان مردم تا کجا باید در لفافه انفاق و مایحتاج در دست حکومت دیده شود؟ و چقدر طول می کشد تا با پرداخت های نه چندان ضروری از جیب کشور، کسانی را که هرگز خود را در انتظار بخشش و ترس حکومت در امور عبادی و عبادی ندیده اند بیدار کنند!؟
روزنامه اطلاعات نوشت: اصرار بر تسلط بر همه چیز و دستکاری های دولتی باعث می شود که حتی مردمی ترین و خودجوش ترین مناسک دینی در بوروکراسی حکومت مدفون شود و نیازی کاذب بر آن تحمیل شود: وام دولتی برای عبادت!
آیا مردم متدین و زائران منتظر تصویب وام زیارتی از سوی دولت بودند که عده ای از اهالی مساجد به صورت همزمان در حال تبرک و تبرک زائران هستند و طرد شدن مردم را به نیازی جدید تبدیل می کنند؟ لعنت به تو
به راستی تا کی باید جان مردم را در پاکت انفاق و نیازهای دولت در نظر گرفت؟ و چقدر طول می کشد تا با پرداخت های نه چندان ضروری از جیب کشور، کسانی را که هرگز خود را در انتظار بخشش و ترس حکومت در امور عبادی و عبادی ندیده اند بیدار کنند!؟ این پوپولیسم حکومتی که میراث دوران به اصطلاح مهربانی و پول پاشی است، کی به پایان می رسد؟
دخالت دولتمردان در زندگی کوچک روزمره و بی توجهی به زیرساخت های کلان نشانه اشتیاق پوپولیسم یا عدم شناخت اولویت هاست. بهتر است هر دو را بگویم!
او که مقید به عبادت اربعین است، آن هم با کیفیت کمپین‌های سال‌های اخیر، مطمئن باشد که همه آنچه را که بر عهده اوست ادا کرده است. او یا از پس انداز خود برداشت می کرد یا غذای ناسالم می خورد. یا از یک دوست قرض گرفته شده است. هر کاری کرد بهتر می دانست چه کرده است.
آقای دولت! اگر مسئولیت همه امور مردم را به عهده نگیرید چه؟ به مردگان سوگند، مردم به این امور دل، عبادت و تشریفات به انتخاب خودشان رسیدگی خواهند کرد. باور نمی کنی به گذشته آیینی مردم ما نگاه کن. در آن زمان که حکومت بر سر کار بود، مردم خود را موظف به تشریفات کوچک و بزرگ و مراسم مذهبی مردم نمی دانستند.
لااقل از نظر زیارت و شعائر مذهبی و عواطف خودمان باشیم. وام پنج میلیون تومانی زیارت اربعین امسال – اگر بگیرد! – سال آینده احتمالاً شامل تهیه کوپن و مدارک، اثبات حسن نیت مردم محلی و ارائه گواهی برائت از سابقه بد و مواردی از این دست خواهد بود!