روز جدید مصرف قرص های خواب آور می تواند کشنده باشد و یک مطالعه در سال 2010 نشان داد که بیش از نیم میلیون مرگ در ایالات متحده به دلیل استفاده از مسکن هایی به نام آرام بخش است.
این مطالعه نشان داد افرادی که از قرص‌های خواب‌آور مانند زولپیدم و تمازپام استفاده می‌کردند، چهار برابر بیشتر از افرادی که قرص‌های خواب‌آور مصرف نمی‌کردند در اثر حوادث و بیماری جان خود را از دست دادند. حتی افرادی که کمتر از دو قرص خواب آور در ماه مصرف می کردند، سه برابر بیشتر در معرض مرگ زودرس بودند.
اگر با تجویز پزشک یا بدون نسخه قرص های خواب آور مصرف می کنید یا قصد مصرف آنها را دارید، قبل از انجام این کار باید نکات و اقدامات احتیاطی را بدانید.
دکتر جینگ وانگ، استادیار مراقبت های ویژه و پزشکی خواب در نیویورک، در مصاحبه با CNN به سوالات پاسخ داد.
* زمانی که بیمار با علائم بی خوابی یا سایر اختلالات خواب به پزشک مراجعه می کند و برای رفع مشکل خواب نیاز به کمک دارد، آیا برای تسکین فوری قرص خواب تجویز می شود؟
قطعا نه. ما واقعاً سعی می کنیم این کار را نکنیم. زمانی که بیمار دچار بی خوابی است، سابقه پزشکی و الگوی خواب او بررسی می شود. به اشتراک گذاری اطلاعات شخصی بسیار مهم است تا بتوانیم منبع بی خوابی را شناسایی کنیم. آیا این یک مشکل رفتاری است یا ناشی از یک بیماری است؟
از آنها می پرسم: زندگی روزمره شما چگونه است؟ امشب چه کار میکنی؟ برای تعیین فشار جسمی و روحی آنها. آیا فرد همیشه در محل کار و خانه با تجهیزات الکترونیکی کار می کند؟
سپس در مورد نحوه آماده شدن بیمار برای خواب صحبت می کنیم: آیا مرتب به رختخواب می روید؟ اغلب، بی خوابی با کارهایی که در پاسخ به ناتوانی در خواب انجام می دهیم ادامه می یابد. افراد به روش‌هایی درگیر می‌شوند که ممکن است مفید نباشد، مانند سرگرم شدن با تلفن‌هایشان، پاسخ دادن به ایمیل‌ها و پیام‌های کاری، یا خوابیدن در حالی که تلویزیون روشن است. هر دو فرد را در معرض نور آبی قرار می دهند و سیگنالی به مغز می فرستند تا بیدار بماند.
چه زمانی قرص های خواب آور توصیه می شود؟
اولین رویکرد ما این است که بیماران را با روشی از درمان شناختی- رفتاری به نام CBTI آشنا کنیم که مخصوص بی خوابی است. با این روش به بیماران رفتار خواب سالم مانند برنامه منظم خواب و بیداری، دور نگه داشتن تجهیزات الکترونیکی و نورهای آبی از اتاق خواب، انجام کارهای آرامش بخش قبل از خواب و غیره آموزش داده می شود. همه چیز در مورد ارتباط مغز ما با محیط خواب و چگونگی تأثیر رفتار یا فعالیت های ما بر آن است.
اگر بیمار به وضوح با بی خوابی حاد دست و پنجه نرم می کند و یک عامل قابل تشخیص یا تغییر در زندگی خود دارد، ممکن است با معاینات چند هفته یا یک ماه یا بیشتر قرص های خواب آور کوتاه مدت مصرف کند. راه حل ها ما انتظارات روشنی در مورد مصرف موقت و کوتاه مدت این داروها داریم، زیرا نمی خواهیم فقط یک داروی خواب آور تجویز کنیم، بلکه در واقع می خواهیم عامل بی خوابی را با روشی سالم تر از بین ببریم تا مشکل از بین برود.
چرا استفاده طولانی مدت از قرص های خواب توصیه نمی شود؟
این بستگی به این دارد زیرا افراد واکنش های متفاوتی دارند و می توانند به روش های مختلف واکنش نشان دهند. برخی از این داروها می توانند اعتیادآور باشند، بنابراین فرد احساس می کند که بدون مصرف آنها نمی تواند به خواب برود. همچنین اگر با الکل یا برخی مسکن ها ترکیب شوند، می توانند خطرناک باشند. برخی از آنها باعث خواب آلودگی در طول روز می شوند و می توانند در رانندگی و سایر فعالیت های بدنی اختلال ایجاد کنند.
آیا قرص های خواب بدون نسخه مشکلی دارند؟
هر دارویی یک شمشیر دولبه است: اثرات خود را دارد، اما همیشه می تواند عوارض جانبی داشته باشد. یکی از توصیه هایی که به بیماران داده می شود این است که سعی کنند از مصرف قرص های خواب بدون نسخه خودداری کنند. این داروها می توانند عوارض جانبی ناخواسته ای مانند بیش فعالی به جای خواب آلودگی داشته باشند.