به گزارش روزنو، دولت آیت الله رئیسی در حالی شروع به کار کرد که میانگین رشد اقتصادی دولت قبل طی 8 سال کمترین میزان در بین دولت ها بود.
میانگین رشد درآمد ملی کشور در 8 سال گذشته دولت منفی 1.8 درصد بوده در حالی که در دولت های نهم و دهم مثبت 2.8 درصد بوده است.
متوسط رشد بخش صنعت در 8 سال گذشته دولت تنها 1.6 درصد بوده در حالی که در دولت های نهم و دهم 5.5 درصد بوده است. متوسط رشد بخش ساختمان در دولت قبل منفی 4.6 درصد و در دولت نهم و دهم مثبت 4.6 درصد بوده است. نتیجه رشد منفی بخش ساختمان، تولید ناکافی مسکن و افزایش شدید قیمت آن است.
بر اساس گزارش مرکز آمار، رشد اقتصادی کشور در پاییز 1400 که فصل اول دولت سیزدهم محسوب می شود، نسبت به مدت مشابه سال 1398 بیش از 5 برابر افزایش یافته است.
داده های مرکز آمار نشان می دهد که در پاییز 1400 نرخ رشد اقتصادی کشور به قیمت های ثابت سال 1390 به 4.1 درصد افزایش یافته است، در حالی که در پاییز 2019 نرخ رشد اقتصادی کشور 0.7 درصد بوده است.
به این ترتیب رشد اقتصادی کشور در پاییز 1400 نسبت به پاییز 2019 حدود 5 برابر شد.
رشد اقتصادی کشور غیرنفتی نیز در پاییز 1400 به 4.1 درصد رسید، در حالی که در پاییز 2019 رشد اقتصادی کشور غیرنفتی 0.7 درصد بود. بر این اساس رشد اقتصادی کشور غیرنفتی در فصل اول دولت سیزدهم نسبت به فصل مشابه دولت قبل بیش از 6 برابر شد. این آمار نشان می دهد که رشد اقتصادی دولت سیزدهم تنها به دلیل افزایش صادرات نفت نبوده است، سایر بخش های اقتصادی نیز رشد بسیار بهتری نسبت به دولت قبل داشته اند.
بر اساس گزارش مرکز آمار، در زمستان 1400 نرخ رشد اقتصادی کشور به 2.3 درصد رسید، بنابراین میانگین رشد اقتصادی فصلی در دو فصل اول دولت سیزدهم 3.2 درصد بوده است. این در حالی است که متوسط رشد اقتصادی سه ماهه در دولت قبل 2.2 درصد بوده است.
بر اساس گزارش بانک مرکزی، متوسط رشد اقتصادی سه ماهه دولت‌های نهم و دهم (پاییز 1384 – تابستان 1392) معادل 2.5 درصد و متوسط رشد اقتصادی سه ماهه دولت یازدهم و دوازدهم (پاییز 1392 – تابستان 1400) بوده است. ) برابر با 1.5 درصد بود.
این در حالی است که بر اساس آمار بانک مرکزی، رشد اقتصادی کشور در فصول پاییز و زمستان 1400 در زمان روی کار آمدن دولت سیزدهم به ترتیب 4.8 درصد و 5.7 درصد و میانگین آن 5.3 درصد است.
بازگرداندن اعتماد فعالان اقتصادی به سیاست های اقتصادی دولت جدید، واکسیناسیون گسترده و گشایش بنگاه ها، توسعه بازارهای صادراتی کالاهای نفتی و غیرنفتی، تثبیت نرخ ارز و کنترل تورم از جمله مواردی بود. دلایل رشد اقتصادی کشور در دهه 1400. بنابراین، اقتصاد در دوره های تأسیس دولت سیزدهم (فصل های پاییز و زمستان 1400) رشد مثبتی را تجربه کرد.
البته باید توجه داشت که با توجه به رشد کم اقتصاد ایران در دولت های یازدهم و دوازدهم، کشور نیازمند چندین سال رشد اقتصادی بالای 8 درصد است تا اقتصاد به شرایط دولت 10- آن بازگردد. بنابراین با وجود رشد بهتر اقتصاد کشور در فصل اول دولت سیزدهم، سال ها طول می کشد تا مردم اثر انبوه آن را به طور کامل احساس کنند تا اقتصاد به طور کامل احیا شود و میراث دولت قبل از بین برود. با این حال، دستیابی به این هدف مستلزم افزایش قابل توجه سرمایه گذار است. موضوعی که اتفاقا در دولت قبل به شدت آسیب دید و تحلیل رفت.
دولت آیت الله رئیسی در حالی تشکیل شد که تشکیل سرمایه ثابت در پایان دولت قبل نه تنها افزایش نیافت، بلکه بیش از 30 درصد کاهش یافت. بر اساس آمار بانک مرکزی، در سال 1392 رقم تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در کشور به 3 میلیون و 988 هزار و 43 میلیارد ریال رسید، اما در دولت های یازدهم و دوازدهم این رقم تقریباً چندین برابر کاهش یافت و در سال 1393 به 2 میلیون و 574 هزار و 2 میلیارد ریال رسید. در دولت روحانی، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در کشور حدود 30 درصد کاهش یافته است.
جدول زیر رشد سالانه تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در دولت روحانی را بر اساس گزارش بانک مرکزی بر اساس سال پایه 1394 نشان می دهد.
همانطور که مشخص است در بیشتر سال های فعالیت دولت قبل، نرخ رشد تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در کشور منفی بوده است.
این در حالی است که در زمستان 1400 که سیاست اقتصادی دولت سیزدهم به تدریج محقق شد، شاهد رشد چشمگیری در شکل گیری سرمایه ثابت ناخالص در کشور بودیم. بر اساس گزارش بانک مرکزی، تشکیل سرمایه ثابت ناخالص در زمستان 1400 نسبت به زمستان 1398 بیش از 14 درصد افزایش داشته است.
کاهش سرمایه گذاری در سال های اخیر پیامدهای منفی مختلفی داشته است و سرمایه گذاری به اندازه تراز سرمایه مستهلک شده اقتصاد کاهش یافته است. لازم به ذکر است که اگر سرمایه گذاری به اندازه سرمایه مستهلک شده انجام نشود، نتیجه آن کاهش سرمایه ثابت و کاهش ظرفیت و پتانسیل رشد اقتصادی و عدم حمایت از رشد اقتصادی در سال های آینده خواهد بود.