دشت های پنبه ای که باد کردند تا گندم بخوریم / بلایی که خاتمی بر سر طلای سفید ایران آورد

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ به گزارش صاحب نیوز؛ صنعت نساجی ایران قدمتی طولانی دارد و یکی از مهم ترین بخش های اشتغال است. این صنعت در سال های اخیر با مشکلاتی مواجه بوده و توجه به مشکلات آن بسیار حائز اهمیت است. نساجی پس از غذا و مسکن از مهمترین نیازهای اقتصادی است که 4 درصد ارزش افزوده صنعتی و 10 درصد از کل صادرات صنعتی را به خود اختصاص داده است.

میزان سرمایه گذاری ارزی برای ایجاد اشتغال در صنعت نساجی در مقایسه با برخی صنایع مانند خودروسازی بسیار کم است. از آنجایی که این صنعت بالاترین ظرفیت اشتغال را نسبت به بخش های اقتصادی در سطح ملی و همچنین در بین زیرشاخه های صنعت دارد و در حال حاضر 18 درصد اشتغال در صنعت نساجی مربوط به آن است، بنابراین مشکلات و راهکارهای آن وجود دارد. بسیار مهم هستند، وجود دارد.

اگرچه وزارت صمت واردات نخ پنبه، پلی استر و ویسکوز و مشتقات آن را ممنوع کرده است، اما در برخی از این اقلام که واردات آنها ممنوع است، یا تولید داخلی نداریم یا تولید برای کشور کافی نیست.

* پنبه، طلا را قدر نمی دانستند

منسوجات بیش از هر عامل دیگری با فراز و نشیب پنبه همراه است، زیرا اساس رشد و توسعه آن راحتی در تحویل ماده اولیه یعنی پنبه است. پنبه خانگی با طول الیاف کوتاه کیفیت مناسبی برای این صنعت ندارد و قیمت آن بالاتر از قیمت جهانی است.

از سوی دیگر سیاست های حمایت از تولید داخلی این محصول منجر به افزایش قیمت پنبه وارداتی و افزایش قیمت تولید نساجی شده است. علاوه بر این، پنبه خانگی نیز قادر به پاسخگویی به نیاز صنعت نساجی نیست.

کشت پنبه به دلیل کمبود دانش مدرن کشاورزی و همچنین دلایل فنی و اقتصادی در حال کاهش است. بنابراین بخشی از نیاز باید از طریق واردات تامین شود که وزارت جهاد کشاورزی آن را مانعی برای حمایت از کشاورزان می داند تا امروز تامین پنبه مورد نیاز منسوجات به یک معضل بزرگ تبدیل شود.

ایران یکی از بهترین تولیدکنندگان پنبه بود، اما در دولت خاتمی، تمام کشتزارهای پنبه از ریشه کنده شد و به گندم تبدیل شد. این در حالی است که پنبه دشت مغان یکی از بهترین پنبه های دنیا بود.

* بازار نخ جریان سریالی طولانی دارد

بسیاری از تولیدکنندگان مدعی هستند که در بخش انتقال انباشتی وجود دارد که باید توسط وزارت صنعت بررسی شود. علاوه بر این، اکنون تولیدکنندگان باید چند ماه پیش برای خرید نخ به ریسنده ها پول بدهند و این در شرایطی است که ریسندگی قیمت مشخصی به آنها نمی دهد. بنابراین به طور کلی جریان پیچیده بر بازار نخ حاکم است.

اخیراً مدیرکل صنعت نساجی، پوشاک و خمیر کاغذ افزایش قیمت پوشاک زمستانی را بیشتر ناشی از افزایش قیمت جهانی مواد اولیه در ابتدای زنجیره تولید، نرخ ارز و هزینه های سربار تولید عنوان کرده است. وجود داشته باشد.

* واردات از تولیدکنندگان داخلی عقب است

یکی از فعالان نساجی در گفت و گو با ما گفت: باید با به روز رسانی دستگاه های ریسندگی به فکر بازارهای صادراتی هم باشیم چرا که وقتی تولیدکنندگان تشویق به افزایش کیفیت و تنوع شوند، بازارهای جهانی را رقیب خود می بینند.

وی افزود: برای اثبات مشکلات صنعت مخفی نساجی به یکی از کارخانه های ریسندگی مراجعه کنیم تا با مشکلی به نام عقب ماندگی در صنعت نساجی مواجه شویم. صنعتی که بر اساس سیاست اقتصاد مقاومتی باید به سومین کشور آسیای میانه تبدیل شود اما نه تنها رشد نکرد، بلکه به گفته بسیاری از فعالان صنعت واردات، حتی وضعیت از برنامه عقب است.

* دولت از نساجی حمایت نمی کند

فلاح، تولیدکننده نساجی، با اشاره به موانع تولید، گفت: ابتدا باید به مشکلاتی که در ادارات به وجود می آید که ممکن است 50 درصد از مشکلات کشور باشد، اشاره کنیم. ترس از دولت ها حمایت از این صنعت است.

وی افزود: هر بار برای گرفتن شرایط به بانک مراجعه می کنم تا بفهمم رشته کار ما ریسندگی نساجی و نخ است، از وام دادن خودداری می کنند.50 درصد منسوجات کشور از بین می رود. اگر زیرساخت های آن وجود دارد اما واردات بی رویه کالاهای بی کیفیت خارجی دست تولیدکنندگان را خنک کرده است، حالا خریداران ایرانی در کنار این بی توجهی ها حاضر به خرید کالای خارجی ارزان اما بی کیفیت هستند. مهمترین عامل برای توسعه کشورهای همسایه در این صنعت، توجه به توسعه فناوری و حمایت کلی دولت از بخش خصوصی است.

وی در پایان از کارکنان خواست به جای حمایت مالی به تولیدکنندگان کمک کنند تا واحدهای تولیدی را سریعتر راه اندازی کنند، زیرا حتی یک روز برای تولیدکننده ایرانی به معنای گامی رو به جلو و اشتغال برای همان کشور است که می تواند نتیجه آن در صنعت باشد، نساجی را ببینیم.

همه این بررسی‌ها به این نتیجه می‌رسد که واردات عامل اصلی باقی‌مانده‌ها در صنعت نساجی است و این پسماند منجر به این شده است که مدتی است روند تولید سرعت گرفته و رعایت استانداردهای جهانی همچنان کند است. اما اسناد زنجیره ای مانند برنامه ششم توسعه، طرح خودارضایی پنبه و سیاست های کلی اقتصاد مقاومتی، ساده ترین راه برای بازگشت به جایگاه کلیدی در تولید نخ و پارچه است.

اکنون وقت آن است که دولت انقلابی این مشکل و این صنعت بزرگ را حل کند و حمایت های لازم را انجام دهد تا ویرانی های به جا مانده از دولت های دیگر اندکی جبران شود.

انتهای پیام/