روز جدید : قیمت وسایل تفریحی برای خانوارهای ایرانی سر به فلک کشیده است. به حدی که سرگرمی های خانگی کمرنگ شده است و این موضوع از سنین پایین کودکان را با مشکلات اقتصادی و مالی مواجه کرده است.
اما اگر تعطیلات تابستانی را پرطرفدارترین و متداول ترین تعطیلات تابستانی کودکان بعد از مدرسه اعم از شنا، تمرین فوتبال و دوچرخه سواری بدانیم، چقدر این تکرارها گران شده است و به طور کلی چه نوع تفریحی را برای فرزندانمان در نظر خواهیم گرفت؟
تاثیر تورم بر تفریح
تورم سالانه در بخش سرگرمی و فرهنگ ایران در سال 1398 به 2.43 درصد و در سال 1399 به 1.91 درصد کاهش یافت. بدین ترتیب سهم تفریح و سرگرمی که در سال 1396 1.85 درصد بود، در سال بعد به 1.79 درصد کاهش یافت. اما در سال 1398 سهم اوقات فراغت و سرگرمی خانوارهای روستایی به 2.85 درصد افزایش یافت، اما مجدداً در سال 1399 به 1.59 درصد کاهش یافت، اما میزان تفریح و سرگرمی با افزایش هزینه های غذا بسیار محدود و حتی حذف شده است. با نزدیک شدن به تابستان و نزدیک شدن به روزهای تعطیلی دانش آموزان، اکثر خانواده ها به دنبال راه هایی برای سرگرمی فرزندان خود هستند. اما از محبوب ترین این تفریحات می توان به دوچرخه سواری و اسکیت، استخر، تمرین فوتبال و … اشاره کرد. در این گزارش به افزایش هزینه های تفریحات خانوادگی در سال های اخیر پرداخته ایم و نگاهی به هزینه تفریح تابستانی این کودکان داشته ایم.
آموزش شنا یا میلیون ها حمام
هزینه آموزش شنا در تهران متفاوت است. به عبارت دیگر هزینه آموزش شنا در تمامی استخرها از جمله استخرهای تهران شامل دو نوع هزینه آب و حق آموزش مربی می باشد که مبلغ پرداختی مجموع این دو هزینه می باشد. هزینه آب مبلغی است که هر استخر از هر مربی برای هر شناگر دریافت می کند و بسته به نوع استخر از نظر متراژ، تعداد نفرات هر استخر و امکانات آموزشی آن استخر متفاوت است. هزینه آموزش خصوصی شنا در تهران طبق نظر مربی از نظر تجربه و مهارت و نوع دوره آموزشی معمولا بین یک میلیون و 100 هزار تن تا 2 میلیون و 500 هزار تن می باشد که معمولاً حداقل مبلغ پایه تا اضافی می باشد. آموزش برای آموزش 4 رشته معروف شنا و این میزان برای دوره های بهبود تکنیک، کاهش رکوردها و دوره های آموزشی و آموزش ناجیان غریق به تدریج افزایش می یابد. همچنین به دلیل افزایش تعداد نفرات به 7 نفر، تعداد ساعات پاره وقت نیز تا 30 درصد کاهش می یابد.
دوره ها شامل آموزش گروهی (حداکثر 5 نفر)، خصوصی برای 2 نفر و انفرادی برای یک نفر می باشد. هر ترم 10 جلسه و زمان کلاس یک ساعت و 30 دقیقه می باشد. با توجه به شروع فعالیت استخرها در تابستان سال گذشته به دلیل شیوع ویروس کرونا و ایمنی افراد با وقفه و تعطیلی، افزایش این ارقام در طول زمان مشاهده نشده و نسبت به 2 سال قبل که تمرینات به 500 نفر رسیده بود، افزایش یافته است. هزار تن
گل به خودی خود به هزینه درس فوتبال
محبوب ترین ورزش دنیا در بین کودکان و نوجوانان طرفداران زیادی دارد. ثبت نام کودکان در مدارس فوتبال نیز در این سال ها در بین خانواده ها رقابتی تر شده است. علاقه و استقبال روزافزون از این ورزش باعث افزایش تعداد مدارس فوتبال شده است. اما الان هزینه ثبت نام بچه ها در مدارس فوتبال برای خانواده چقدر است؟ قیمت لوازمش چنده؟ بررسی ها نشان می دهد میانگین هزینه ثبت نام کودکان و نوجوانان در مدارس فوتبال یک میلیون تن است.
حلیمی کارشناس مدرسه فوتبال گفت: کلاس ها و تمرینات هفته ای دو بار برگزار می شود. داوطلبان برای ثبت نام باید یک میلیون و 400 هزار تن برای آموزش پرداخت کنند. تقسیم بندی گروه های سنی، برگزاری کلاس ها، انجام بازی های مرتبط و تهیه برخی لباس های ورزشی. یکی از نیازها حضور در مدرسه فوتبال است. داوطلبان هم تامین هستند.» در همین حال یکی از اپراتورهای مدارس جنوب غرب تهران گفت: «آموزش هر ترم 3 میلیون و 500 هزار تن است. هر ترم سه ماه طول می کشد و کلاس ها دو روز در هفته برگزار می شود.» یک مدرسه فوتبال در شمال شرق تهران نیز برای دو روز در هفته (ترم 3 ماهه) مبلغ 800 هزار تن اعلام می کند. این هزینه از مبلغی که مردم برای خرید پوشاک، جوراب و سویشرت پرداخت می کنند که رقمی بین 300 تا 500 هزار تن است، حذف شده است. بنابراین ثبت نام کودکان در مدارس فوتبال با احتساب هزینه ثبت نام، کل هزینه کلاس های فوتبال و همچنین پوشاک و هزینه های مربوطه حدود 2 میلیون و 500 هزار تن هزینه دارد. موسوی که پسرش را به یکی از این مدارس فوتبال در جنوب تهران فرستاده است، گفت: پسرم را در مدرسه عادی ثبت نام کردم که نسبت به مدارس دیگر مناطق مختلف ارزانتر و ارزانتر است. مجبور شدم برای این کلاس ها یک ست لباس بخرم. ارزان ترین لباس پلاستیکی برای حضور در این ساعات 300000 تن است. هر ماه 300 هزار تن برای ساعت پرداخت می کنم که در اصل شامل 8 جلسه می شود. البته تعداد بازیکنان آنقدر زیاد است که گاهی به خاطر این شلوغی و برای سلامتی پسرم در برخی جلسات شرکت نمی کنیم. البته این قیمت باید افزایش پیدا کند. بنابراین ثبت نام و یک ماه کلاس فوتبال برای ما حدود 800 هزار تن هزینه دارد.
دوچرخه؛ و کالاهای لوکس و همیشه گران قیمت
قیمت دوچرخه مجموع تمام هزینه هایی است که سازنده در حین ساخت از قبیل خرید و نصب قطعات، مواد اولیه، طراحی و غیره متحمل می شود. این محصول که همیشه پاداشی برای یک رکورد خوب در نظر گرفته شده و یکی از مهم ترین تفریحات تابستانی به شمار می رود، اما قیمت آن همیشه بالاتر از درآمد خانواده برای هزینه های اوقات فراغت بوده است. مرضیه که مادر پسری 6 ساله است، گفت: سال گذشته برای پسرم دوچرخه سایز 16 به قیمت 2 میلیون و 400 هزار تن خریدیم. دوچرخه چندین سایز بزرگتر از او دارد، بنابراین می تواند حداقل یک سال بیشتر از آن استفاده کند. امسال همین دوچرخه 5 میلیون و 200 هزار تن قیمت داشت. این هزینه البته برای یک تا سه سال است و باید تکرار شود، زیرا بچه ها در مرحله رشد هستند و این وسایل به زودی برای آنها کوچک و بلااستفاده می شود.» اما قیمت ها از یک تا 50 میلیون و بیشتر متغیر است. بی کیفیت ترین دوچرخه های 12 سایز مورد استفاده برای کودکان یک میلیون تن قیمت دارد. اما خانواده هنگام خرید دوچرخه باید به این نکته توجه کنند که کودک در حال رشد است و تا 2 سال دیگر از این وسیله برای فرزندش استفاده شود. از طرفی کیفیت دوچرخه و ایمنی آن نیز مهم است. معمولا از زمان وعده تا خرید دوچرخه چند سال طول می کشد و این محصول در طول تاریخ همیشه لوکس به نظر می رسید.
برای حداقل سرگرمی گران است
اما چگونه می توان در روزهای تابستان از آن لذت برد؟ اسباب بازی بخرید که دیگر یک رسم خانوادگی نیست. قیمت بالای دستگاه بازی این امکان را برای خانواده ها فراهم می کند که برای سالیان متمادی خرید موبایل یا پلی استیشن را برای نزدیک شدن به فروشگاه های بازی آسان کنند. محبی که یک دختر 7 ساله دارد، گفت: اسباب بازی ها به قدری بالا عرضه می شود که خرید اسباب بازی جای زیادی در سبد خانه ندارد. به عنوان مثال، اگر فرزند شما به این بازی علاقه مند است، باید پول زیادی برای خرید لگو بپردازید. لگو که یک مبتدی کوچک نیست، معمولا یک میلیون تن قیمت دارد و آنهایی که دارای ویژگی های رباتیک هستند تا 50 میلیون و گاهی بیشتر برای خانواده هزینه دارند. بنابراین خانواده ها معمولا سعی می کنند خود را در موقعیتی قرار ندهند که به فرزندشان توضیح دهند که چرا نمی توانند دستگاه را بخرند. «به دخترم قول دادم که چند سالی با هم به فروشگاه برویم تا لگو بخریم. هنوز هم نمی توانم آن را با خودم ببرم تا بخرم، چون چند سال دیگر اگر وسیله ای بخواهد، نمی دانم چگونه جواب بدهم.» البته این وضعیت نه تنها خانواده را سخت می کند. یک اسباب‌بازی بخرید، اما می‌تواند هزینه‌های سرگرمی دیگر را نیز در نظر بگیرد، مثلا تصور کنید که می‌خواهید فرزندتان را به رستوران ببرید و آن را یک برنامه سرگرمی در نظر بگیرید، یا او را در یک سفر تفریحی به موزه عروسک‌ها ببرید. غذا یا غذا. و خرید یک شیء فرهنگی مثلاً ورودی موزه عروسک یا هر مکان فرهنگی دیگر از 200 تا 250 هزار تن کمتر نباشد که البته در صورت وجود برنامه هایی مانند پذیرایی و غیره. با هزینه ایاب و ذهاب و حداقل خرید از مغازه یا کتاب فروشی و مواد غذایی مانند ساندویچ، این تور برای خانواده 500000 تن هزینه دارد، به عبارت دیگر کمترین مبلغی که یک خانواده می تواند برای فرزند خود خرج کند نصف است. یک میلیون تومان
این داستان یک انگشتی نشان می دهد که هر چقدر هم که سرگرمی از برنامه و سبد خانواده حذف شود، باید نگران آسیب و فشار روانی بر کودکان بود.