حضور رونالدو در لیگ فوتبال عربستان به طور طبیعی تعادل بین النصر و رقبای آن تیم را به هم می زند. به همین دلیل دیگر تیم های این لیگ باید دست به دست هم بدهند و بازیکنان درجه یک را از سنین بالاتر فوتبال اروپا جذب کنند.
از این پس زمزمه هایی از حضور لیونل مسی در ترکیب الهلال در پایان این فصل فوتبال اروپا به گوش می رسد. الهلال در تابستان 1402 تلاش کرد مسی را به خدمت بگیرد. هدفی که احتمالاً محقق نخواهد شد، اما می تواند در تابستان 1403 محقق شود.
حتی اگر مسی نخواهد راه رونالدو را طی کند و عربستان را ترک کند، حضور بازیکنانی مانند راموس و زلاتان در لیگ فوتبال عربستان در تابستان آینده کاملا محتمل است.
در اوایل دهه 1990 فوتبال ژاپن با چنین سیاستی توانست جهشی بزرگ داشته باشد. ژاپنی ها زیکو را در لیگ فوتبال خود داشتند و بعداً زیکو به عنوان مربی باشگاهی و سپس به عنوان مربی تیم ملی ژاپن به فوتبال آن کشور خدمت کرد.
حضور بازیکنان برزیلی در لیگ فوتبال ژاپن یکی از دلایل پیشرفت فنی و ارتقای کیفی این لیگ بود. ژاپنی ها در جام جهانی 1994 با گلی که در دقیقه 90 به عراق خوردند از حضور در جام جهانی بازماندند اما از سال 1998 همیشه در جام جهانی حضور داشتند و همیشه فوتبال خوبی ارائه کردند. یعنی فوتبال تهاجمی و تماشاگر پسند ارائه کردند و بیش از آنکه به موفقیت در جام جهانی فکر کنند به فکر ارتقای کیفیت خود در دنیای فوتبال بودند.
در واقع ژاپنی ها نگاه بلندمدتی به فوتبال دارند و موفقیت در فوتبال را امری موقتی نمی دانند که قرار است مرهمی بر دردهای اجتماعی و سیاسی باشد.
به نظر می رسد حضور کریستیانو رونالدو در لیگ فوتبال عربستان آغازی باشد برای پیروی سعودی ها از راهی که ژاپنی ها سه دهه پیش آغاز کردند.
در فوتبال عربستان همیشه «پول» بوده است، اما حضور رونالدو در عربستان به این فوتبال «اعتبار» می بخشد. البته این بدان معنا نیست که فوتبال عربستان قبلاً فاقد اعتبار بوده است. بلکه نشان دهنده اعتبار خاصی است که رونالدو برای فوتبال عربستان به ارمغان می آورد.
ژاپن و کره جنوبی در سال 2002 میزبان جام جهانی بودند که عربستان از نظر کسب افتخارات آسیایی شریک این دو کشور است. عربستان در جام جهانی زودتر از ژاپن و کره به مرحله حذفی رسید اما هر طور حساب کنیم عربستان موفقیت کره و حتی ژاپن را در جام جهانی ندارد.
همچنین باید گفت موفقیت فوتبالی یک کشور تنها با درخشش در جام جهانی مشخص نمی شود. حضور مستمر و بدون وقفه در مسابقات قهرمانی جهان نیز از الزامات است. فوتبال عربستان از سال 2006 به تدریج رو به افول بوده و این کشور دو بار (2010 و 2014) نتوانسته به جام جهانی صعود کند. داشتن لیگ معتبر از چنین قطع ارتباطی جلوگیری می کند.
علاوه بر این، افتخار داشتن یک لیگ معتبر فوتبال وسیله ای برای تقویت تیم ملی هر کشور است. ناکامی برزیل در پنج جام جهانی اخیر بیشتر به دلیل افت لیگ فوتبال این کشور در قرن بیست و یکم است.
برزیلی ها در سال 2002 قهرمان جام جهانی شدند، اما از آن زمان تنها یک بار به نیمه نهایی جام جهانی رسیده اند که میزبان این مسابقات بودند و البته 7-1 به آلمان شکست خوردند. در جام های 2006، 2010، 2018 و 2022 برزیل در مرحله یک چهارم نهایی مغلوب فرانسه، هلند، بلژیک و مراکش شد.
اما فوتبال چیزی فراتر از یک میدان است. فوتبال امروز یک تجارت بزرگ است. حضور بازیکنانی مثل رونالدو، راموس، دنی آلوز، زلاتان و… درآمد فوتبال عربستان از پول نفت را کاهش می دهد و شرایط لازم را برای پول سازی در دل این فوتبال ایجاد می کند.
این سیاست که کشوری با فوتبال ضعیف یا نوپا و با تکیه بر ستارگان در آستانه بازنشستگی می‌تواند جهشی یا حداقل رشد چشمگیری در دنیای فوتبال داشته باشد، در دهه 1970 در آمریکا اجرا شد. با حضور پله، کرایف و بکن باوئر در لیگ فوتبال آمریکا. بعدها همانطور که گفتیم ژاپن چنین سیاستی را در پیش گرفت.
ورود رونالدو به فوتبال عربستان در واقع تکرار تجربه موفق آمریکایی ها و ژاپنی هاست. میزبانی جام جهانی چیزی است که عربستان سعودی به دنبال آن است. جدا از دو رقیب فوتبالی این کشور (کره جنوبی و ژاپن)، رقیب سیاسی عربستان سعودی (قطر) نیز موفق شد میزبانی جام جهانی را برعهده بگیرد.
بنابراین ریاض نه تنها به میزبانی جام جهانی امیدوار است، بلکه آن را ضروری می داند. به طور خاص، جام‌های جهانی آینده بیش از یک میزبان دارند که شانس میزبانی مسابقات قهرمانی در سال 2030 یا 2034 را افزایش می‌دهد.
حضور بن سلمان در رأس قدرت سیاسی در عربستان سعودی و اتخاذ سیاست آزادسازی از سوی وی، با وجود رسوایی ترور خاشقجی، نویدبخش عربستان سعودی آزادتر در آینده است. افزایش آزادی های اجتماعی توسط یک حکومت استبدادی در هر صورت یک تغییر چهره و تقویت تصویر موثر در دنیای امروز خواهد بود.
رونالدو چهره بهتر و موجه تری را برای عربستان ترسیم خواهد کرد. به نوعی، این یک افزوده فوتبالی به پروژه بزرگ سیاسی است که از چند سال پیش در عربستان آغاز شد. همسویی عمدی یا غیرعمدی این دو پروژه، عربستانی موجه تر با فوتبال قدرتمندتر ایجاد می کند. بنابراین هر طور حساب کنیم حضور رونالدو در باشگاه النصر به نفع عربستان است.
وقتی رونالدو به یوونتوس رفت، بسیاری از افرادی که قبلاً در لیگ فوتبال ایتالیا طرفدار یوونتوس نبودند، هر هفته مسابقات یوونتوس را تماشا می کردند. چنین توجهی به لیگ فوتبال عربستان یک دستاورد بزرگ برای این کشور است. طبیعتا با اضافه شدن بازیکنانی مانند راموس و دیگر بازیکنان محبوب فوتبال اروپا به لیگ عربستان، این تمرکز جهانی بیشتر می شود و خلیل الهلال و یکی دو تیم دیگر لیگ عربستان را در بر می گیرد.
قطعا رونالدو به معنای آینده ای بهتر برای فوتبال عربستان است. اما شاید قدرت محبوبیت، اعتبار و جذابیت او به حدی باشد که حتی ممکن است در شکل دادن به آینده ای بهتر برای کشور عربستان تاثیرگذار باشد.