روز جدید عبدالباری عطوان می نویسد: احتمالا روزهای آینده پر از غافلگیری های عجولانه خواهد بود و تنها چیزی که اکنون می توانیم بگوییم این است که تحولات آینده بسیار خطرناک است زیرا ترس اسرائیل از تهدید موجودیت ایران به اوج خود رسیده است.
حمله بی سابقه عربستان سعودی به سوریه و رئیس جمهور اسد … آیا جنگ علیه ایران و محور آن پس از شکست مذاکرات هسته ای وین نزدیک می شود؟ آیا این راه را برای شاهزاده بن سلمان برای به تخت نشستن و اتخاذ سیاست های تنش آمیز و عادی سازی با اسرائیل برای به رسمیت شناختن و شکستن انزوای او هموار می کند؟
عبدالله المعلم، نماینده دائم عربستان سعودی در سازمان ملل، سرکوب بی‌سابقه‌ای را علیه بشار اسد، رئیس‌جمهور حزب‌الله و حزب‌الله آغاز کرد و پایان جنگ در سوریه را رد کرد.
قبل از اینکه دلایل واقعی این حمله ناگهانی و غیرعادی عربستان را بشناسیم، باید به چند نکته اشاره کرد:
نخست، این حمله مصادف با پایان دور هفتم مذاکرات در وین است. حتی دور بعدی مذاکرات نیز مشخص نشده است و این بدان معناست که در مواجهه با تهدیدات و تنش های فزاینده، احتمال جنگ آمریکا و اسرائیل علیه ایران افزایش یافته است.
دوم، شاهزاده محمد بن سلمان ریاست نشست سالانه شورای همکاری خلیج فارس را در روز سه شنبه در ریاض، در غیاب پدرش یا “اختفای” او به دلایل نامعلوم، بر عهده داشت. این احتمال را افزایش می دهد که وارث تاج و تخت شروع به اتخاذ سیاست های تنش آمیز جدید علیه محور مقاومت کرده است.
سوم، حمله به رئیس جمهور سوریه برای خنثی کردن تلاش الجزایر برای بازگرداندن سوریه به اتحادیه عرب در ماه مارس آینده و همچنین ایستادن در یک قلعه مراکشی در میان گرمای مراکش و الجزایر است.
چهارم: با توجه به تشدید اختلافات بین عربستان و امارات و خروج قریب الوقوع امارات از جنگ یمن و همچنین رقابت و درگیری بین دو کشور، بعید به نظر می رسد که سیاست جدید عربستان مغایر با سیاست امارات در قبال سوریه و ایران.
در این میان تقریباً مسلم است که آمریکا ممکن است به متحدان خود در خلیج فارس دستور داده باشد که پس از شکست مذاکرات وین، برای جنگ قریب الوقوع علیه ایران و محور آن آماده شوند. جنگی که احتمالاً توسط اسرائیل به تنهایی یا با همکاری آمریکا راه اندازی خواهد شد.
بعید است که اولین و مهمترین گام بن سلمان در صورت جانشینی پدرش، عادی سازی روابط با اسرائیل به منظور شکستن انزوا و به رسمیت شناختن پادشاه از سوی آمریکا، اروپا و متحدانش باشد.
همچنین اگر این کودتای جدید در روابط خود با سوریه و رئیس جمهور اسد جدی باشد، بعید است که رهبری جدید سعودی حمایت تسلیحاتی و مالی خود از مخالفان سوری را از سر بگیرد، مگر اینکه این “غرور” نوعی “انعطاف پذیری” سیاسی باشد که اصول برخی از سیاست های عربستان سعودی و کشورهای حاشیه خلیج فارس تبدیل شده است.
روزهای آینده احتمالاً پر از شگفتی های عجولانه خواهد بود و تنها چیزی که اکنون می توانیم بگوییم این است که تحولات آینده بسیار خطرناک است زیرا ترس اسرائیل از تهدید موجودیت ایران به اوج خود رسیده است.