زندگی روستایی با ایجاد واحد تولیدی/ راه حل سخت با شیرینی آبادانی

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا به نقل از شرقتلاش برای سکونت در روستا برای فردی که تمام عمرش را در شهرستان گذرانده سخت است اما این بانوی بیرجندی پس از سختی ها و مشکلاتی که در زندگی برایش پیش آمد این سختی ها را پذیرفت و تصمیم گرفت تغییری اساسی در خود ایجاد کند. زندگی – یک زندگی خوب برای خود و فرزندتان.

مليحه قلي نژاد كارآفرين بيرجندي كه با حمايت كميته امداد ارث پدري خود را به واحد دامداري در بزكنج بيرجند تبديل كرده است، در كنار تمام تلاشي كه انجام داده تا بتواند هزينه كند، نهادينه كرده است. فرهنگ مهاجرت به روستا و رونق و آبادانی روستاها.. در اصل با یک تیر دو نشان شده است.

طی یک تور خبری با حضور خبرنگاران رسانه های مختلف که به همت کمیته امداد خراسان جنوبی برگزار شد، فرصتی دست داد تا با این بانوی سرپرست خانوار که اکنون یک کارآفرین خوداشتغال است گفت و گو کنیم. بازدید از این واحد تولیدی

تجربه زندگی روستایی

ملیحه کلینژاد سرپرست خانوار در حالی به نقطه شروع فعالیت خود بازگشت که پس از سال ها زندگی در شهرستان، اکنون روستا را برای ادامه زندگی و فعالیت خود انتخاب کرده و در کاری که آغاز کرده است، هیچ تجربه ای ندارد. اما این مانع او نشد. او با پرسش از اطرافیان و خواندن کتاب‌های مختلف توانست اطلاعات و اطلاعات خود را در مورد پرورش و پرورش دام افزایش دهد، بنابراین این موضوع در صحبت‌های او کاملاً قابل مشاهده است.

وی که اکنون روستا را برای سکونت انتخاب کرده و در بالادست مجتمع دام مستقر شده است، گفت: حدود 5 سال است که در این منطقه مشغول به کار هستم، با حمایت کمیته امداد شروع به کار کردم. مورد حمایت کمیته پشتیبانی قرار گرفتم و علاوه بر آن کارشناسان کمیته پشتیبانی تجربیات زیادی در زمینه ایجاد و نگهداری دام سنگین به من دادند و از هر لحاظ مورد حمایت آنها قرار گرفتم.

ایده استارتاپ

وی ادامه داد: ایده اولیه پرورش گاو به ذهنم خطور کرد و قبل از آن هیچ آشنایی نداشتم، بچه شهرستانی بودم، نه پدر و مادرم گاو و گوسفند داشتند و نه تجربه ای در این زمینه داشتم. حتی از سوسک ها هم می ترسید، فکر می کردم شروع کاری یک ریسک است، یا موفق می شوم یا شکست می خورم، اما از نظر حمایت فکری و مشاوره بسیار حمایت شده ام.

قلی نژاد با اشاره به اینکه روستای بزکنج در 35 کیلومتری بیرجند واقع شده و حدود 35 خانوار در آن زندگی می کنند، افزود: محل فعلی دامداری خانه ای قدیمی و زمینی موروثی بوده است. خانه را از نو ساختم و آنجا ساکن شدم و پایدار ماندم چون سفر سخت بود.

وی به بررسی مشکلات خود در این سفر پرداخت و گفت: ابتدا خانه نداشتم و مجبور شدم در فضای 12 متری نزدیک انبار زندگی کنم اما کم کم توانستم خانه را بسازم.

همچنین از روز اولی که می خواست خودش گاو را شیر کند که با هزار ترس و لرز شروع شد، گفت، همین که شیر دوش را شست و نصب کرد، گاو آنقدر به دستم لگد زد که آنقدر عصبانی شدم. می خواستم دستگاه را بشکنم و اهمیتی نمی دادم که شیر آنها باشم اما کم کم به شرایط موجود عادت کردم و وقتی وفاداری حیوان به صاحبش را دیدم به آن عادت کردم.

گلی نژاد که چندین راس بره و میش برای پرواربندی دارد، ادامه داد: از سال گذشته پرورش دام سبک را شروع کردم، اما آنها را در محلی دیگر و دور از گاوداری نگهداری می کنم و صبح بعد از اتمام شیردوشی، دام را می گیرم. گوسفندان به مراتع نزدیک.

این بانوی با انگیزه که روش تهیه علوفه برای دام های خود و کاهش هزینه ها را در نظر گرفته است، افزود: تا سال جاری برای دام ها علوفه می خریدم و امسال در مزارع روستا گندم می کارم و از کاه برای گوسفندان استفاده می کنم و تعداد مزارع آن است. 11. یونجه را از دانشگاه آزاد بیرجند تهیه کردم که محصولات دامداری را جمع آوری و نگهداری کردم.

امکانات خصوصی

این بانو که سرپرست خانوار خودش است ادامه داد: در سال 1396 دو وام جداگانه 20 میلیون تومانی و 50 میلیون تومانی برای کار دریافت کردم و با هزینه شخصی حدود 37 میلیون تومان دامداری را راه اندازی کردم. سال اول به 8 فصل و در این سالها به 30 فصل رسید

من گرسنه هستم اما به دلیل مشکلاتی که با محل دارم در حال حاضر 15 گاو دارم.
قلی نژاد به هزینه و درآمد این واحد دامداری نیز اشاره کرد و افزود: درآمد شیر را شبانه از گاوها جدا می کنم و برای خوراک آنها استفاده می کنم و صبح درآمد شیر را برای کمک های تسهیلات و مبلغ هزینه می گذارم و همچنین تهیه می کنم. تمام محصولات دیگر از جمله کره، ماست، پنیر و غیره و درآمد خوبی از فروش این محصولات دارم.
به گفته وی برای تولید فرآورده های دامی مانند ماست، کره و … از تجربیات اطرافیانم از آموزش های لازم استفاده کردم و به جز تلقیح مصنوعی از صفر تا صد نگهداری دام اعم از واکسیناسیون، زایمان و … را انجام دادم.

زمین و تاسیسات ساختمانی

این بانوی کارآفرین بیرجندی که کمرش را بست و غول فقر را از زندگی اش بیرون راند و حتی پا را فراتر گذاشت، نه تنها زنگ فقر را از زندگی خود زدود بلکه ناجی زندگی دیگران شد. بخش دامپروری آن نیازمند یک قطعه مکانیزه است که نیاز به حمایت بیشتر مسئولان دارد.

قلی نژاد زمین و امکانات را مهمترین نیاز برای توسعه واحد دامپروری عنوان کرد و افزود: از ابتدای فعالیتم تنها یک کارگر داشتم و در نظر دارم دامداری و مکانیزه را توسعه دهم. به دو کارگر دیگر برای توسعه دامداری نیازمندم.»

وی ادامه داد: برای تملک زمین در مجاورت گاوداری به حدود 200 میلیون تومان نیاز دارم و قصد دارم مکان فعلی را حفظ و این مکان را به گاوداری مکانیزه تبدیل کنم.

به گفته وی، از نظر امکانات آب و برق، فقط گازی داریم که به روستا آمده اما به ما وصل نیست، دلیل آن خارج بودن خانه از محدوده طرح شهرداری است و همین مشکل باعث شد که جابجا شوم. به دلیل سرمای شدید هوا در فصل زمستان به بیرجند. من می خواهم خانه اجاره کنم، اما اگر گاز وصل شود، دیگر نیازی به این کار ندارم.

تجربیات نانوشته

این بانوی زحمتکش بارها در این مسیر ناکام ماند و به نقطه اول بازگشت اما دست از تلاش برنداشت و هر بار بیشتر از دفعه قبل قدم برداشت و موانع پیش روی خود را برطرف کرد.

قلی نژاد تصریح کرد: اوایل ترس داشتم اما به مرور زمان علاقه ام به این حرفه بیشتر شد و با حمایت اطرافیان ادامه دادم.

به گفته وی، اتفاقات زیادی وجود دارد، یک بار دو گوساله بر اثر مصرف سم تلف شدند، این تلفات نیز وجود داشت، اما در کل از این اداره دامداری بسیار راضی هستم و دوربین هایی که در دامپروری نصب می شود عمدتاً به این دلیل است که تا تولد گاوهایی که از زمان واکسیناسیون اتفاق افتاده است تاریخ تولد مصنوعی انتخاب شده است و ما در این زمینه توجه زیادی داریم.

وی تاکید کرد: بسیاری از فعالان حوزه دام از وضعیت فعلی گلایه دارند که این گونه نیست و هر فردی امرار معاش دارد و حیوان نیز برکت دارد.

وی به جوانان توصیه کرد: پشت میز نشستن یک تجربه شخصی است و شما می توانید شغلی داشته باشید که پشتیبان چند نفر دیگر باشد و چند نفر دیگر از این طریق امرار معاش کنند.

انتهای پیام