خوردن 10 گل در 14 بازی آمار خوبی برای مدافع عنوان قهرمانی نیست. این موضوع شاید انتقادات بیشتری را به حامد لک و مدافعان پرسپولیس در پی داشته باشد، اما نمی توان از نقش بی بدیل احمد نورالهی در فاز دفاعی فصل گذشته چشم پوشی کرد.
پرسپولیس در دیدار مقابل پدیده مشهد نیز درهای خود را باز کرد که در 13 بازی قبلی تنها 3 گل به ثمر رسانده است. نگاهی به آمار 10 گل در 14 بازی به راحتی نشان می دهد که خط دفاعی تیم که مهمترین عامل قهرمانی های متوالی این تیم در فصول گذشته بود، در این فصل از قدرت کافی برخوردار نیست. هافبک های دفاعی پرسپولیس هنوز نتوانسته اند با هماهنگی، بازی سازی رقبا را از بین ببرند و از حمله تیم های مقابل جلوگیری کنند. تیم گل های ساده ای از ضربات ایستگاهی خورد که باعث ناراحتی یحیی گل محمدی شد.
در همین رابطه شنیدیم که مربیان پرسپولیس بعد از بازی با پدیده مشهد در جمع شخصی خود گفتند: اگر احمد نوراللهی را داشتیم الان با اختلاف امتیاز پیش می رفتیم!
حرفی که گمراه کننده نیست. پرسپولیس هنوز جای خالی احمد نورالهی را پر نکرده و غیبت او در پرسپولیس به شدت است. در فصل های اخیر و به خصوص فصل قبل، مهمترین عامل ایجاد تنوع تاکتیکی در پرسپولیس احمد نورالهی بوده است.
پرسپولیس در غیاب احمد نورالهی چاره ای جز کناره گیری و تکرار تاکتیک ارسال از جناحین نداشت. در واقع علیرغم انتقاد گل محمدی مبنی بر اصرار بر سیستم دو مهاجم، این مربی در حال حاضر ابزار لازم برای استفاده از عمق را ندارد و عدم حضور احمد نورالهی و عدم حضور معاونش تنوع تاکتیکی را برای پرسپولیس به حداقل رسانده است.
احمد نورالهی با ضربات سرکشش گره گشایی کرد و گل های مهمی برای پرسپولیس به ثمر رساند. سیامک نعمتی شاید تا حدودی توانسته این ویژگی را نشان دهد اما خیلی ها معتقدند مهدی ترابی فصل گذشته هم از این مهدی ترابی فاصله گرفت. ستاره ای که تله پاتی خوبی با احمد نورالهی داشت و بسیاری از امتیازات پرسپولیس در فصل گذشته با همکاری این دو به دست آمد.
حالا باید به یحیی گل محمدی حق داد که دنبال خرید یک هافبک دفاعی باشد که در اندازه احمد نورالهی بازی می کند، گل می زند و تاثیرگذار است. البته بعید است در نقل و انتقالات نیم فصل و زمستان چنین بازیکنی پیدا شود.