سرد و خسته کننده در نقش “آخرین برف” / شوخی جشنواره با “لایه های دروغ”


ساعت: 20:14
تاریخ انتشار: ۱۳۰۰/۱۱/۱۳
کد خبر: 1805580

شب سوم چهلمین جشنواره فیلم فجر با دو فیلم آخرین برف و لایه های دروغ همراه بود که هر دو نتوانست به رضایت نسبی رسانه ای دست یابند.

به گزارش شبکه اطلاع رسانی راه دانا ؛ فیلم سینمایی «آخرین برف» ساخته امیرحسین عسگری که در مناطق کوهستانی و برفی با مشکلاتی مواجه شد، نیمی از فیلم را بدون تعریف داستانی روشن، تماشاگر را تنها گذاشت و همین امر ارتباط بینندگان را با ویدیوها سخت می کند. برای اینکه مخاطب از تماشای این فیلم لذت ببرد، باید نیمه اول فیلم را با سرعت بالایی تماشا کند.

امین حیایی در نقش دامپزشکی که در حالت خجالت و انتقام از اتفاقی که در گذشته برایش رخ داده است، با بازی کاملاً درونگرا، کم کم شخصیت اول و شاید ناخودآگاه مخاطب فیلم را کامل می کند و نقش خود را به یاد می آورد. در فیلم شعله ور

لادن مستوفی در گفت و گوی طلایی فیلم در این فیلم که نقش حیایی را بازی می کند به حیایی گفت: «ما هر دو خیلی شبیه هم هستیم. تو عاشق گاو و من گرگ. “یک روز عاشق یک گاو بودم، نمی دانم کی عاشق گرگ خواهی شد…”

همان خطوط عاشقانه در فیلم به Last Snow کمک کرد تا نیمه دوم فیلم ادامه پیدا کند.

اما نمی توان از بازی مجید صالحی در این فیلم چشم پوشی کرد. او علاوه بر بازی در «آخرین برف» مجری این فیلم نیز هست و در نقش یک شخصیت جدی توانسته به شعله ور شدن فیلم کمک کند.

اما جشنواره در روز سوم و دومین فرصت خود، لایه‌های دروغ را به نمایش گذاشت. فیلمی اکشن به تهیه کنندگی، کارگردانی و بازی رامین سهراب با همکاری فارابی و محصول مشترک ایران و فنلاند.

سهراب که می گوید از پنج سالگی خارج از ایران و فنلاند زندگی می کند، یک استودیوی اکشن برای عشق به فیلم های اکشن راه اندازی کرده و می خواهد این ژانر را به یاد فیلم های جمشید هاشم پور احیا کند.

اما اکران این فیلم به دلیل ضعف های فراوان در فیلمنامه، تدوین، لحن و بیان بازیگران و کارگردان مورد انتقاد بسیاری از نمایندگان رسانه ها قرار گرفت، به طوری که بسیاری از نمایندگان رسانه ها در نشست خبری فیلم، هیات انتخاب جشنواره برای شرکت و انتخاب این فیلم در میان 22 فیلم این بخش، شکایت جدی داشتند.

اما رامین سهراب و گروه تولید لایه‌های دروغ معتقدند که ساخت این فیلم به شجاعت و شجاعت نیاز داشت.

رامین سهراب با مهارت های رزمی خود تمام تلاش خود را در این فیلم صرف کرده است تا این حرکات را به سبک فیلم های خارجی انجام دهد و کمترین تلاشی برای دادن حداقل هویت ایرانی و دیالوگ های فوق العاده ضعیف به این اکشن انجام نداده است. صف به اصطلاح آبکی و راحت بازی های بازیگری به شدت فانتزی و نداشتن فیلمنامه عمیق باعث شد این فیلم ربطی به سینمای ایران نداشته باشد.

انتهای پیام/

دیدگاهتان را بنویسید