سفره خالی کارگر هم به معجزه اعتقادی ندارد

تورم در این کشور در بهار امسال تمام رکوردهای قبلی خود را شکست. اگرچه مرکز آمار ایران سعی کرد تورم سالانه اردیبهشت ماه را زیر 50 درصد (49.1 درصد) اعلام کند، اما شاخص ها را بر اساس محاسبات تغییر داده است، اما بر اساس داده های رسمی، تورم نقطه به نقطه اردیبهشت ماه که معیار مقایسه قیمت هاست. در یک بازه زمانی یک ساله از آغاز چه عمومی سازی و جراحی بزرگ اقتصادی برابر با 54.6 درصد است.

مرکز پژوهش های مجلسی اعلام کرد که درک مردم از تورم در کشور حدود 30 درصد بیشتر از آمار رسمی است، اما دلیل این امر چیست؟ در آمارهای تورم مرکز آمار ایران، بار اقلام گرانی مانند مسکن، درمان و آموزش واقعی نیست. اگر قرار است سبد تورمی مرکز آمار محقق شود باید اجاره بهای واقعی، هزینه های واقعی و مادی دارو و سایر مولفه های گران قیمت مانند آموزش در این سبد گنجانده شود.

بر اساس استانداردهای اقتصادی، تورم بالای 50 درصد آغاز ابرتورم است. با در نظر گرفتن این موضوع، ما در آستانه ابرتورم هستیم و حتی تورم سالانه طبق آمار رسمی در حال افزایش است. بر اساس اعلام رسمی مرکز آمار ایران، «در اردیبهشت ماه سال 1402 تورم سالانه خانوارها در کشور به 49.1 درصد رسید که نسبت به همین شاخص در ماه قبل 1.5 درصد افزایش داشته است».

بنابراین آمارهای رسمی دو چیز را نشان می دهد، اولاً ابرتورم قریب الوقوع در کشور و دوم تداوم افزایش شاخص های تورم در اردیبهشت 1402. اگرچه مقامات دولتی سعی کردند تورم سالانه را تا حدودی کنترل کنند، اما تورم نقطه به نقطه و افزایش قیمت کالاها در یک سال تمام واقعیت ها را آشکار کرد. به عنوان مثال، بر اساس آمار بانک مرکزی، تورم نقطه ای فروردین ماه امسال 68.7 درصد و در سطح 70 درصد بوده است که به این معنی است که تا پایان فروردین ماه، کالاها و خدمات 70 درصد نسبت به دوره قبل گران شده است. سال . بررسی ها نشان می دهد که این بالاترین نقطه تورم ثبت شده در 32 سال گذشته است.

سلطانی: افزایش قیمت دلار یعنی افزایش قیمت همه چیز از آب معدنی و پوشک بچه گرفته تا غذا، دارو و اجاره. قیمت اجباری و غیر واقعی دلار زیربنای قیمت همه چیز، حتی کالاها و خدمات دولتی است

جدای از آمار رسمی تورم، «نرخ دلار در بازار» یکی دیگر از شاخص های روشنگر است. به گفته «احسان سلطانی» کارشناس اقتصادی «با اینکه مجبور شد با حذف ارز ترجیحی قیمت ارز را کاهش دهد، اما در اردیبهشت 1402 نسبت به اردیبهشت 1401 قیمت دلار تقریباً دو برابر شد» یعنی 100 درصد تورم قیمت دلار سوال این است که وقتی دلار نزدیک به 100 درصد افزایش یافته است (یعنی ارزش پول ملی در این یک سال به نصف کاهش یافته است)، چگونه قیمت کالاها و خدمات کنترل می شود و افزایش آن قیمت های کنترل شده چگونه خواهد بود؟

سلطانی با اشاره به گرانی دلار گفت: افزایش قیمت دلار به معنای افزایش قیمت از آب معدنی و پوشک بچه تا غذا، دارو و اجاره است. قیمت اجباری و غیر واقعی دلار زیربنای قیمت همه چیز، حتی کالاها و خدمات دولتی است.

ترجمه همه اینها این است که وقتی تورم واقعی نقطه به نقطه بیش از 70 درصد و تورم دلار (تاثیرگذارترین مؤلفه در تعیین قیمت همه کالاها و خدمات) 100 درصد باشد، در بهار امسال خانواده های ایرانی بین 70 درصد هزینه خواهند کرد. و 100 درصد بیشتر از سال گذشته برای تعدادی از کالاها و خدمات خدمات ثابت و اختصاصی هزینه پرداخت کرده است. به عبارت دیگر تورم واقعی و واقعی کارگران در کمترین حالت بین 70 تا 100 درصد است اما افزایش دستمزد آنها فقط بین 21 تا 27 درصد است!

اسدی: نه اندکی کاهش تورم را شاهد هستیم و نه مشکلات حل می شود. سخنان وزیر کار قابل قبول نیست. چطور می توانند آنطور بدویند و نپذیرند که به عهد خود عمل نکرده اند

شیب جزئی کنترل تورم که هیچ کس نمی بیند

در چنین شرایطی وزرای دولت هنوز نمی پذیرند که عهدشکنی شده و حقوق کارگران بازگردانده شود. آنها نمی پذیرند که نتوانسته اند یا نمی خواهند تورم را کنترل کنند. نمونه این عدم پذیرش سخنرانی وزیر کار در نیمه خرداد است. سلطان مرتضوی در پاسخ به اینکه «نباید حقوق بازگردانده شود؟»، گفت: «طبق قانون تصمیم گیرنده حقوق، شورای عالی کار است و حقوق سال 1402 تعیین و ابلاغ شده است. و اساس کار ما کنترل تورم است.”

وی در بخشی دیگر از اظهارات خود گفت: آماری از مراکز رسمی اعلام شده که تورم با شیب اندکی مدیریت می شود و امیدواریم با کاهش تورم، دستمزد کارگران رونق بگیرد.

حال باید پرسید شیب خفیف در نمودارهای تورم کجاست و آیا تورم 70 درصد به معنای شیب خفیف است؟ دوم اینکه آیا امیدواریم با خواست خدا سفره های کارگران رونق پیدا کند؟ مگر اینکه در آخرین ساعات جلسه دستمزد سال 1402 قول مهار تورم داده شود. پس چرا هیچ کار مثبتی برای تحقق وعده ها انجام نشد؟ امید خشک و پوچ وزیر چه فایده ای دارد که هر روز و هر هفته همه چیز در زندگی کارگران گران می شود.

وعده دولت آشکار است

آیت اسدی، عضو کارگری شورای عالی کار، عملکرد سه ماهه دولت را مصداق بارز وعده های خلف می داند و می گوید: وزیر اقتصاد و وزیر کار در جلسات شورای عالی کار قول دادند که می توانند. تورم را کنترل کنید و اجازه نخواهید داد که تورم از 20 درصد بیشتر شود. اما اکنون می بینیم که نرخ تورم نسبت به سال های پس از انقلاب بالاتر است و تمام محدودیت های قبلی را پشت سر گذاشته است. این روزها آمار تورم بسیار عجیب است.

وی می افزاید: یکی دیگر از وعده های وزیر کار در جلسه دستمزد این بود که در سال جدید یازده کالا را با قیمت 1400 شهریور به مردم عرضه کنیم. از تحقق این وعده خبری نیست و نکته اینجاست که رای وی در صورتجلسه شورای عالی کار ثبت شده است. اخیرا در قالب طرح کالابرگ اقلام محدودی را فقط برای دهک های تحت پوشش نهادهای حمایتی عرضه کردند که قیمت این اقلام بسیار بالاتر از شهریور 1400 است و اینجا نتوانستند قیمت ها را مدیریت کنند.

به گفته وی، وزرای دولت امروز صادقانه این تعهد را بپذیرند و اجازه دهند متناسب با تورم و سبد مخارج، حق الزحمه تعیین تکلیف شود. اسدی در خصوص آخرین سخنان وزیر کار می گوید: نه کاهش جزئی تورم را شاهد هستیم و نه مشکلات حل می شود. سخنان وزیر کار قابل قبول نیست. چطور می توانند فرار کنند و قبول نکنند که به وعده هایشان عمل نکرده اند وقتی همه صحبت هایشان در جلسات کاری ثبت می شود.

امید وزیر کار و توده ای که رنگ نمی کنند

وزیر کار ابراز امیدواری کرد که با کنترل تورم توده‌های کارگر رونق پیدا کنند و درست زمانی که توده‌های کارگر خالی‌تر از همیشه باشند. بر اساس گزارش اخیر مرکز پژوهش های مجلس، تورم واقعی و درک شده در زندگی مردم حدود 115 درصد است. در این شرایط، اظهار امیدواری آقای وزیر برای کارگری که طبق بررسی های مرکز تحقیقات، الگوی مصرف مواد غذایی خود را تغییر داده و احساس می کند هزینه های زندگی اش بیش از 86 درصد گران شده است، چه می کند؟ همان کارگری که معجزه می شناسد امروز با حقوق آخر ماه نمی تواند کرایه بدهد، هزینه دارو و درمان بدهد و نان خالی بگذارد سر سفره خانواده.