“قانون” یا “جلسات دیپلماتیک”؛ راه حل بحران گرد و غبار چیست؟ / ساخت سد ساختار بیولوژیکی یکپارچه خاورمیانه را مختل کرد

به گزارش خبرنگار شبکه های اجتماعی راه دانا؛ همانطور که از شواهد نشان می دهد، گرد و غباری که تا سال گذشته در جامعه ما حضور چندانی نداشت، گویا مهمان همیشگی فصول گرم سال شده است. چرا که هجوم دود و دم و پدیده وارونگی و وارونگی دما در زمستان و پاییز چند سالی است که جزء لاینفک جامعه ما شده است. حبیب هیابر معاون درمان دانشگاه علوم پزشکی اهواز امروز در اولین روز خرداد 1401 از مراجعه 633 نفر با مشکلات تنفسی در استان خوزستان به مراکز درمانی پس از شروع ریزگردها خبر داد.

از سوی دیگر هیچ خبر قانع کننده و دلگرم کننده ای از نشست های دیپلماتیک درباره پدیده گرد و غبار بین ایران و ترکیه و سایر کشورهای منطقه مبنی بر حذف این پدیده منتشر نشده است.

23 آوریل 1401; ارجاع بیماران قلبی به بیمارستان های خوزستان

از طرفی حیف است قانون جامع هوای پاک آنچه در سال 1396 تصویب شد و به دستگاه های مسئول گزارش شد مرهمی بر این زخم کارساز نیست.

***

دکتر حسین آهنی فعال و استاد محیط زیست دانشگاه تهران در گفت و گو با خبرنگار اجتماعی شبکه اطلاع رسانی راه دانا; وی در خصوص تشکیل گرد و غبار که امسال برای اولین بار در فصول گرم سال به معضلی تبدیل شد، گفت: مقوله گرد و غبار امسال به معضلی بزرگ تبدیل شده است که به دلایل زیادی به وجود آمده است. برخی از منابع ذرات معلق منشا داخلی دارند. مانند تخریب هایی که به بهانه ویلاسازی در طبیعت رخ می دهد یا مثلا تفریحاتی مانند رانندگی در خارج از جاده که برای گروه خاصی از جامعه تعطیل است و آثار منفی آن مانند گرد و غبار برای حاشیه شهرها باقی می ماند. . اما دلایل اصلی این پدیده در صنایعی مانند سدسازی نهفته است. سدهای ساخته شده در سال های اخیر امروزه نتایج منفی خود را به صورت گرد و غبار به جا می گذارند.

آیا جلسات دیپلماتیک مفید است؟

وی در پاسخ به این سوال که آیا جلسات دیپلماتیک می تواند مشکل را حل کند، گفت: من به شخصه امیدوار نیستم که مسئولان کشور بتوانند کاری برای آلودگی هوا انجام دهند. به عبارت دیگر، علیرغم تدوین و تصویب قانونی در زمینه هوای پاک، به نظر من، کارمندان ما در جلوگیری از آلودگی کار نکرده اند. زیرا مقابله با این معضل باید از سال ها قبل آغاز می شد تا امروز بتوانیم بخشی از نتایج این تقابل را ببینیم. بنابراین این موضوع به این دولت و این دولت مربوط نمی شود و در مجموع مسائل زیست محیطی و همچنین سایر حوزه ها مانند یک کلاف در هم تنیده شده است، حالا دیگر بهانه ای نیست.

درد ما قانون نیست. درد ما قانون شکنی است

وی افزود: زمانی که سلامت جامعه حکم می کند و جان مردم در خطر است، مسئولان باید قانون را اجرا کنند. اگر اجرای این قوانین بسیار دشوار است، باید از آنها پیروی کنند. این درد ماست درد ما نبود قانون نیست، درد ما عدم اجرای قانون است. بالاخره این سرپیچی از قانون روز به روز شرایط وحشتناکی را ایجاد می کند، مانند امروز که زندگی در برخی نقاط مانند شهرهای جنوب، جنوب شرق و غرب کشور تقریباً غیرممکن به نظر می رسد.

قانون تصویب شده در گذشته به نفع کشور نادیده گرفته می شود

این مدرس دانشگاه در بخشی دیگر از سخنان خود خاطرنشان کرد: برخی مواقع تخلفات قانونی در قالب سدسازی در کشور صورت می گیرد. بنابراین، مسئولان کشور به این نتیجه می رسند که قانونی که در گذشته به نفع محیط زیست کشور تدوین شده، اکنون به نفع کشور قابل چشم پوشی است! چون وقتی مثلاً سدی ساخته شود همه مردم از آن سود می برند. بدون توجه به نواقص ساخت سد و بررسی در این زمینه.

خاورمیانه قربانی سیاست بلندپروازانه سدسازان ترکیه است

آهنی در ادامه با بیان اینکه نباید واقعیت را نادیده گرفت، ادامه داد: واقعیت این است که عواقب ساخت سد که امروز به صورت گرد و غبار خود را نشان می دهد، نه تنها مردم ما را متاثر کرده، بلکه مشکلات این حوزه را نیز متاثر کرده است. شرق با هم گرفتار شده اند. خاورمیانه در حال حاضر قربانی سیاست های جاه طلبانه سدسازان ترک و ایران است. در این میان صحبت از ساخت سد در ترکیه راحت تر است، زیرا اشتباهات این کشور آشکار است.

در خاورمیانه، گرم شدن زمین دو برابر میانگین گرمایش جهانی اتفاق افتاده است

وی افزود: در این میان نباید نقش ایران در ساخت سد را فراموش کرد. ما هم در این بازی نقش داشتیم، زیرا در مقطعی از تاریخ، پس از چین، ترکیه و ایران دومین و سومین کشورهای دنیا بودند که آب‌گیری کردند و ساخت سد را تسریع کردند. این امر ساختار تنوع زیستی در خاورمیانه را مختل کرده است و با توجه به وضعیت گرمایش جهانی در خاورمیانه که دو برابر میانگین جهانی است، مهمترین عامل سدهای بدون پشتوانه است. یعنی اگر در نظر بگیریم که در سطح جهان حدود 1.2 درجه گرمایش جهانی داریم، این دما در خاورمیانه رسما از 2 درجه سانتیگراد گذشته و از آستانه قابل کنترل نیز فراتر رفته است. بنابراین نتیجه می گیریم که مدیران و کارکنان محیط زیست ما درک درستی از توسعه پایدار ندارند و نمی خواهند به آن فکر کنند یا به طور کلی به یک مشکل گوش دهند.

سیاست های توسعه ای دولت در جهت بهبود محیط زیست نیست

او گفت: «در اصل ما اعتقاد نداریم و نمی خواهیم کاری در این زمینه انجام دهیم. از سوی دیگر ایران 2 درصد گازهای گلخانه ای جهان را به تنهایی تولید می کند. این بدان معناست که ما یکی از اولین پخش کنندگان در جهان هستیم. خب در شرایط فعلی طبیعی است که سیاست های توسعه ای دولت ها برای تغییر وضعیت و بهبود وضعیت با ریزگردها و رفع مشکلات زیست محیطی در این حوزه نباشد و با توجه به رویکرد مسئولان در این زمینه، شخصا نمی توانم. افق روشنی برای حل معضل ریزگردها و دستیابی به هوای نسبتا سالم فراهم کرد. تصور کنید در سال های اخیر چقدر گفته ایم که هیچ صنعتی وارد منطقه شمال کشور نشود.

ورود صنعت پتروشیمی به شمال کشور نیز آن را به قطب پودر تبدیل می کند

وی افزود: به همین دلیل مخالف صنعت سازی در مناطق شمالی هستیم چرا که شمال کشور زیستگاه جانوران، موجودات و گونه های ارزشمند گیاهی است که بدون شک با ظهور صنعت، این ثروت خدادادی از بین خواهد رفت. مانند بسیاری از برکاتی که در سایر زمینه ها داشته ایم، صنعت آنها را از بین برده است. اما آیا مسئولان برای نظر ما ارزش قائل هستند؟ علیرغم آنچه تاکنون گفته ایم، قصد راه اندازی کارخانه و صنایع پتروشیمی در شمال کشور را دارند. بی شک با ورود صنایع آلاینده به شمال کشور، منطقه سبز قطعا از بین می رود و به کانون دیگری برای تبدیل ریزگردها تبدیل شده اند. اما واقعا نمی دانم در این شرایط چه برنامه ای برای کنترل یا حذف گرد و غبار اعمال خواهد شد.

انتهای پیام/