رئیس هیئت استیناف حرفه ای باشگاه از خیلی ها صادق تر بود. وی پس از موافقت با مجوز حرفه ای دو باشگاه پرسپولیس و استقلال خبر مهمی را اعلام کرد و گفت: پرسپولیس باید وزارتخانه ای می گرفت و یکی از مدیران آن به صورت انفرادی باشگاه را اداره می کرد.
این نکته ساده به نظر می رسد اما نشان می دهد که نبردها در فوتبال ایران همیشه روی لحاف ملان الدین بوده و همه چیز به روال عادی خود باز نمی گردد.
واضح است که در تمام این سال ها ما به بازرسان AFC برای مجوزهای حرفه ای دروغ گفته ایم و همه این دروغ ها به AFC فاش شده است.
جدای از این دروغ تاسف بار که مصداق ارث اجباری مدیران فدراسیون است، باز هم مجبور به دروغ پردازی در مورد واگذاری باشگاه های استقلال و پرسپولیس هستیم. بالاخره انتقال باشگاه پرسپولیس از وزارت ورزش و جوانان به وزارتخانه دیگری به نام خصوصی سازی کجاست؟ آیا واقعاً به این می‌گویند خصوصی‌سازی؟
قانون می گوید که باشگاه ها باید به صورت خصوصی بدون دخالت دولت اداره شوند. اما به جای اینکه مشکل را حل کنیم، صورت مشکل را پاک می کنیم و به جای واگذاری این باشگاه ها به بخش خصوصی که با این وضعیت اقتصادی فوتبال و قوانین دست و پا گیر غیرممکن به نظر می رسد، این دو باشگاه دست به دست هم می دهند.
اگر دقت کنید؛ نبرد برای همان لحاف ملانصرالدین است نه چیز دیگر…